Ιβάν Μικολάιτσουκ
Ο Ιβάν Βασίλιοβιτς Μικολάιτσουκ (ουκρανικά: Іван Васильович Миколайчук) (15 Ιουνίου 1941, Χορτόρια, Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας – 3 Αυγούστου 1987) ήταν ένας Ουκρανός σοβιετικός ηθοποιός, παραγωγός και σεναριογράφος.
| Ιβάν Μικολάιτσουκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Миколайчук Іван Васильович (Ουκρανικά) |
| Γέννηση | 15 Ιουνίου 1941[1] Chortoryia |
| Θάνατος | 3 Αυγούστου 1987[1] Κίεβο |
| Αιτία θανάτου | καρκίνος |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Μπαϊκοβέ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ουκρανικά[2] |
| Σπουδές | National University of Theatre, Film and TV in Kyiv |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηθοποιός σκηνοθέτης κινηματογράφου σεναριογράφος ηθοποιός ταινιών[2] παραγωγός ταινιών[2] σεναριογράφος κινηματογραφικών ταινιών[2] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Maria Mykolaichuk |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Merited Artist of the Ukrainian SSR Shevchenko National Prize |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μικολάιτσουκ είναι περισσότερο γνωστός για το ρόλο του Χούτσουλ Ιβάν στην ταινία Тіні забутих предків (Στις σκιές των ξεχασμένων προγόνων, 1965), που είναι βασισμένη στο βιβλίο του Μιχαΐλο Κοτσιουμπίνσκι Οι σκιές των λησμονημένων προγόνων. Έλαβε το βραβείο της Κομσομόλ της Ουκρανίας το 1967 και τον τίτλο του Αξιότιμου Καλλιτέχνη της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατία της Ουκρανίας το 1968. Έλαβε μετά τον θάνατό του το βραβείο Τάρας Σεβτσένκο.
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Μικολάιτσουκ γεννήθηκε σε ένα χωριό στη Χορτόρια της Δυτικής Ουκρανίας κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από αγροτική οικογένεια. Ο Ιβάν αποφοίτησε από ένα γυμνάσιο του χωριού Μπρουσνίτσια. Το 1957 τελείωσε το Μουσικό Κολέγιο Τσερνίβτσι και το 1961 αποφοίτησε από το θέατρο-στούντιο του Μουσικού Θεάτρου Τσερνίβτσι της Κομπιλιάνσκα. Στις 29 Αυγούστου 1962 ο Ιβάν παντρεύτηκε μια ηθοποιό του θεάτρου (η οποία αργότερα αναγορεύτηκε λαϊκή καλλιτέχνιδα της Ουκρανίας), τη Μαρία Καρπιούκ.
Μεταξύ 1963 και 1965, ο Μικολάιτσουκ σπούδασε στο Ινστιτούτο Θεατρικών Τεχνών Καρπένκο-Κάρι στο Κίεβο, όπου είχε δάσκαλο τον Βίκτορ Ιβτσένκο. Εκείνα τα χρόνια, ο Μικολάιτσουκ έκανε το ντεμπούτο του στην ταινία του Λεονίντ Οσύκα Dvoye (Οι δύο).
Οι ταινίες του ήταν συχνά αμφιλεγόμενες και διώκονταν από τις σοβιετικές αρχές. Μερικές φορές απαγορευόταν η προβολή των ταινιών του από την Κα Γκε Μπε. Λόγω επεισοδίων κατά την προβολή της ταινίας του Παραγιάνοφ Тіні забутих предків (Στις σκιές των ξεχασμένων προγόνων, 1965), ο Μικολάιτσουκ αποκλείστηκε από τη βιομηχανία του κινηματογράφου επί πέντε περίπου χρόνια από τις αρχές του κόμματος, καθώς χαρακτηρίστηκε ως υπερβολικά εθνικιστής και ως άτομο εχθρικής ιδεολογίας. Η ταινία Тіні забутих предків, η οποία απέσπασε το Χρυσό Βραβείο στο 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας το 1971, θεωρήθηκε σχεδόν εχθρική επίθεση από ορισμένες εθνικιστικές δυνάμεις. [3]
Το 1979 με τη βοήθεια του Βλαντιμίρ Ιβάσκο που εργαζόταν ως γραμματέας ιδεολογικής εργασίας στην Περιφερειακή Επιτροπή του Χάρκοβο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας, ο Μικολάιτσουκ έλαβε την άδεια να συμμετάσχει στην ταινία Вавилон ХХ (Βαβυλών 20).
Ο Μικολάιτσουκ πέθανε τον Αύγουστο του 1987 σε ηλικία 46 ετών. Το σπίτι του στη Χορτόρια, στην περιφέρεια Τσερνίβσκι, έχει μετατραπεί από τότε σε μουσείο. Άφησε μια διαρκή κληρονομιά στον ουκρανικό κινηματογράφο. Πολλοί θεωρούν τον Μικολάιτσουκ τον μεγαλύτερο ηθοποιό στην ιστορία της ουκρανικής κινηματογραφίας. Ενέπνευσε επίσης άλλους Ουκρανούς καλλιτέχνες, ηθοποιούς, τραγουδιστές και συγγραφείς που αναζητούσαν την ουκρανική τους ταυτότητα κατά τη σοβιετική περίοδο.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 142068779.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js20231199119. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ Українська Шара
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία