Ιερά Μητρόπολις Βράτζης
Η Ιερά Μητρόπολις Βράτζης ή Βράτσης (βουλγαρικά: Врачанска митрополия) είναι μία από τις Μητροπόλεις της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ως τα τέλη του 19ου αιώνα ήταν επισκοπή της Μητρόπολης Τορνόβου, η οποία υπαγόταν στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
| Ιερά Μητρόπολις Βράτζης | |
|---|---|
 Ο Καθεδρικός Ναός των Δώδεκα Αποστόλων Βράτσας | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Xώρα | Βουλγαρία |
| Έδρα | Βράτσα |
| Υπαγωγή | Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Μονές | 6 |
| Μητροπολιτικός ναός | Καθεδρικός Ναός των Δώδεκα Αποστόλων Βράτσας |
| Ιεραρχία | |
| Μητροπολίτης | Γρηγόριος (Μαρίνωφ Τσβετκώφ) |
Έδρα της είναι η Βράτσα και Μητροπολίτης της από τις 12 Μαρτίου 2017 ο Γρηγόριος (Μαρίνωφ Τσβετκώφ).
Ιστορικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΗ επισκοπή Βράτζης ήταν μία από τις νεότερες επισκοπές της Μητροπόλεως Τορνόβου[1]. Αναφέρεται σε σουλτανικό φιρμάνι του 1753, το οποίο απευθυνόταν στον Μητροπολίτη Βιδύνης Μελέτιο και αφορούσε την ένταξη της επισκοπής Βράτζης στη Μητρόπολη Βιδύνης. Το 1762, η επισκοπή επανήλθε στη Μητρόπολης Τυρνόβου. Η καθηγήτρια Ζίνα Μάρκοβα, ερευνήτρια των εκκλησιαστικών-εθνικών αγώνων κατά την Αναγέννηση, πιστεύει ότι η Επισκοπή ιδρύθηκε το 1780, αλλά δεν παρέχει ακριβή στοιχεία[2].
Στις 28 Φεβρουαρίου 1870, με το φιρμάνι του σουλτάνου Αμπντούλ Αζίζ που επέτρεψε την ίδρυση της Βουλγαρικής Εξαρχίας, οριζόταν η επισκοπή Βράτζης ως μία από τις 15 επισκοπές της. Το 1873 εξελέγη ο πρώτος Εξαρχικός επίσκοπος της νέας επισκοπής. Ο Μητροπολίτης Βράτζης Νεόφυτος (Κυδωνιεύς) του Οικουμενικού Πατριαρχείου μετατέθηκε το 1882 στη Επισκοπή Καμπανίας και κατόπιν δεν χειροτονήθηκε διάδοχός του. Βούλγαροι Μητροπολίτες που χειροτονούνταν από την Εξαρχία ως το 1945 θεωρούνταν σχισματικοί. Το 1930 εξελέγη Μητροπολίτης Βράτζης ο Παΐσιος (Ράικωφ Ανκώφ), επί των ημερών του οποίου ήρθη το σχίσμα (1945) και η Βουλγαρική Εκκλησία εξυψώθηκε σε Πατριαρχείο (1953).
Την 1η Οκτωβρίου 1998, «Μείζων και Υπερτελής Σύνοδος» που είχε συγκληθεί στη Σόφια από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο για επίλυση του σχίσματος της Βουλγαρικής Εκκλησίας, αποφάσισε την απόσπαση τμήματος της Μητρόπολης Βράτζης προκειμένου να δημιουργηθεί η Μητρόπολη Πλεύνης. Η απόφαση αυτή εγκρίθηκε ακολούθως από την Ε' Κληρικολαϊκή Συνέλευση της Σόφιας στις 17 Δεκεμβρίου 2001[3].
Επισκοπικός κατάλογος
Επεξεργασία| Όνομα | Έτη | Σημειώσεις |
|---|---|---|
| Θεόφιλος | ~ 1761[4] | |
| Σεραφείμ | 1781[5] – 1794[6] | |
| Σωφρόνιος | 1794 – 1803 | άγιος |
| Άνθιμος (Λαδόπουλος) | Μάιος 1804[7] – Ιούλιος 1813 | κατόπιν Λοφτσού |
| Μεθόδιος | Ιούλιος 1813 – Μάρτιος 1833 | εγκατέλειψε την επαρχία του και επαύθη |
| Αγάπιος (Ιωαννίδης ή Τσουτσούκος) | Μάρτιος 1833 – 13 Οκτωβρίου 1849 † | δολοφονήθηκε |
| Παρθένιος | 26 Οκτωβρίου 1849 – 20 Νοεμβρίου 1852 | παραιτήθηκε |
| Δωρόθεος (Ιβάνωφ Σπασώφ) | Δεκέμβριος 1852 – 12/13 Νοεμβρίου 1860 | κατόπιν Νυσσάβας |
| Παΐσιος | εξελέγη στις 12 Νοεμβρίου 1860 – 19 Οκτωβρίου 1872 | από Βελίτζης[1], κατόπιν Βιδύνης[8] |
| Νεόφυτος (Κυδωνιεύς) | 24 Οκτωβρίου 1872 –9 Φεβρουαρίου 1882 | κατόπιν Καμπανίας |
| Αβέρκιος (Πέτροβιτς Μπουζαήτωφ) | 24 Φεβρουαρίου 1873 – 9 Νοεμβρίου 1874 | παραιτήθηκε |
| Κωνσταντίνος (Ποπδημητρώφ Μαλίνκωφ) | 11 Νοεμβρίου 1884 – 4 Δεκεμβρίου 1912 † | |
| Κλήμης (Ιβάνωφ Σιβάτσεφ) | 19 Ιανουαρίου 1914 – 3 Μαΐου 1930 † | από Βρανίτσης |
| Παΐσιος (Ράικωφ Ανκώφ) | 10 Αυγούστου 1930 – 16 Μαΐου 1974 † | από Ζνεπόλεως, από το 1945 θεραπεία του σχίσματος |
| Καλλίνικος (Ράιτσεφ Αλεξάντρωφ) | 10 Νοεμβρίου 1974 – 22 Ιουλίου 1992 | από Βελίκης, προσχώρησε στο σχίσμα του Νευροκοπίου Ποιμένος και καθαιρέθηκε |
| Ιγνάτιος (Ραντιόνωφ Ντιμώφ) | 29 Μαΐου 1994 – 1 Οκτωβρίου 1998 | από Ζνεπόλεως, κατόπιν Πλεύνης |
| Καλλίνικος (Ράιτσεφ Αλεξάντρωφ) | 1 Οκτωβρίου 1998 – 26 Δεκεμβρίου 2016 † | |
| Γρηγόριος (Μαρίνωφ Τσβετκώφ) | 12 Μαρτίου 2017 – σήμερα | από Βρανίτσης |
Μονές
Επεξεργασία- Μονή «Αγίου Ιωάννη Ρίλας» Μπίστρετς
- Μονή Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή Γκράσντεσνι
- Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ Ντόλνα Μπεσόβιτσα
- Μονή Αγίου Νικολάου Μουτνίσκ
- Μονή Προφήτου Ηλιού Στρούπετς
- Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Τσερέπις
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Σάρδεων 1937, σελ. 135.
- ↑ «Врачанска епархия». Православие БГ. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2024.
- ↑ www.bg-patriarshia.bg, http://www.bg-patriarshia.bg/index.php?file=pleven_diocese_history.xml, ανακτήθηκε στις 2012-11-17
- ↑ Б. Христова, Д. Караджова, Е. Узунова. Бележки на българските книжовници Х-XVIII век. Т.1 – 2. С., 2003 – 2004, № 398
- ↑ Снегаров, И. Старият търновски църковен кодекс. – Годишник на Софийския университет: Богословски факултет, 11, 1934, 4.
- ↑ Софроний Врачанский. Жизнеописание (ред. Н. М. Дылевский, А. Н. Робинсон). Ленинград, 1976, 37 – 38.
- ↑ Снегаров, И. Старият търновски църковен кодекс. – Годишник на Софийския университет: Богословски факултет, 11, 1934, 4.
- ↑ Σάρδεων 1937, σελ. 136.
Πηγές
Επεξεργασία- Σάρδεων, Γερμανός (1937). «Επισκοπικοί κατάλογοι των επαρχιών της Βορείου Θράκης και εν γένει της Βουλγαρίας από της Αλώσεως και εξής». Θρακικά 8. https://www.he.duth.gr/erg_laog/thrakika/Thrakika08.pdf. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2024.