Ιερόθεος Αριστάρχου
Ο Ιερόθεος (κατά κόσμον Αριστάρχης ή Αριστάρχου[1]) ήταν Έλληνας επίσκοπος τον 19ο αιώνα.
| Ιερόθεος Αριστάρχου | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 1 Ιουλίου 1851 |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | χριστιανός ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μητροπολίτης |
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στη Ζαγορά Πηλίου[1] περί το 1785[2]. Από τα κείμενά του συμπεραίνουμε ότι έλαβε πολύ καλή μόρφωση, αλλά είναι άγνωστο σε ποιά σχολεία φοίτησε και πότε και από ποιόν επίσκοπο χειροτονήθηκε στους βαθμούς της ιερωσύνης[3].
Το 1811[4] ή 1812 χειροτονήθηκε επίσκοπος Βονδίτσης, υπαγόμενος στον Μητροπολίτη Ιωαννίνων, θέση στην οποία παρέμεινε περίπου ως τον Μάιο του 1817[5], οπότε κατά την επικρατέστερη εκδοχή παρέμεινε ως «πρώην Βονδίτσης»[6]. Στις 8 Φεβρουαρίου του 1820, επί Πατριαρχίας Γρηγορίου του Ε΄[α] εξελέγη Μητροπολίτης Παροναξίας, σε διαδοχή του παραιτηθέντα ομώνυμού του αρχιερέα.
Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρία και δέχθηκε με ενθουσιασμό την Επανάσταση του 1821. Εξήγειρε τους Ναξίους κατά των Τούρκων και στις 6 Μαΐου 1821 ύψωσε τη σημαία της Επανάστασης στο Μητροπολιτικό Ναό Νάξου ενώπιον 2.000 Ναξίων. Συγκρότησε στρατιωτικό σώμα, στο οποίο συμμετείχε και ο ίδιος, λαβαίνοντας μάλιστα μέρος, φορώντας στρατιωτική στολή, στις μάχες της Ακρόπολης Αθηνών και της Πελοποννήσου[5]. Το 1833 μετατέθηκε στην Επισκοπή Επιδαύρου Λιμηράς με έδρα τη Μονεμβασιά.
Τον Δεκέμβριο του 1841 εξελέγη επίσκοπος Ακαρνανίας και έφτασε στο Μεσολόγγι στις 24 Μαρτίου 1842[8]. Μετά την ενσωμάτωση της επισκοπής Καλλιδρόμης μετονομάστηκε σε Ακαρνανίας και Αιτωλίας[9]. Στις 8 Απριλίου 1847 κρίθηκε από την Ιερά Σύνοδο της (ακόμη μη αναγνωρισμένης από το Οικουμενικό Πατριαρχείο) Εκκλησίας της Ελλάδος παραβάτης ορισμένων κανόνων και καθαιρέθηκε από το αρχιερατικό του αξίωμα[10]. Πραγματικός λόγος της καθαίρεσής του αναφέρεται πάντως η σύγκρουσή του με τον τότε πρωθυπουργό Ιωάννη Κωλέττη[11].
Μετά την καθαίρεσή του εγκαταστάθηκε στην υπό αγγλική διοίκηση Ζάκυνθο και στις αρχές του 1851, αφού αναγνωρίστηκε κανονικώς το αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Ελλάδος, επέστρεψε στην Αθήνα και επιχείρησε την αποκατάστασή του στην ακόμα χηρεύουσα Μητρόπολη Ακαρνανίας και Αιτωλίας.
Εκεί απεβίωσε την 1η Ιουλίου 1851. Την ίδια ημέρα συνήλθε εκτάκτως η Ιερά Σύνοδος, ήρε την καθαίρεσή του και τον αποκατέστησε στον βαθμό του, για να ταφεί ως Αρχιερέας. Σύμφωνα όμως με ρητή επιθυμία του κηδεύτηκε ως απλός μοναχός[12]. Ετάφη στον περίβολο της Μονής Ασωμάτων Πετράκη. Ο τάφος του απομακρύνθηκε το 1972, κατά τη διάρκεια εργασιών ανάπλασης του χώρου[12].
Υποσημειώσεις και παραπομπές
ΕπεξεργασίαΥποσημειώσεις
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 «Μητροπολίτες έως το 1821». Ιερά Μητρόπολις Παροναξίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2022.
- ↑ Κυρόσιμος 2021, σελ. 17.
- ↑ Κυρόσιμος 2021, σελίδες 17-19.
- ↑ Κυρόσιμος 2021, σελ. 244.
- ↑ 5,0 5,1 Μπακογιώργος 2022, σελ. 41.
- ↑ Κυρόσιμος 2021, σελίδες 27-28.
- ↑ Κυρόσιμος 2021, σελ. 31.
- ↑ Κυρόσιμος 2021, σελ. 160.
- ↑ Μπακογιώργος 2022, σελ. 42.
- ↑ Κυρόσιμος 2021, σελ. 213.
- ↑ Μάρκου, Μάρκος. «Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Ακαρνανίας και Αιτωλίας Ιερόθεος. (;-1851)». Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2022.
- ↑ 12,0 12,1 Κυρόσιμος 2021, σελ. 260.
Πηγές
Επεξεργασία- Ιερά Μητρόπολις Παροναξίας Αρχειοθετήθηκε 2022-08-14 στο Wayback Machine.
- Μπακογιώργος, Νικόλαος (2022). Η Επισκοπή Βονίτσης (PDF). Θεσσαλονίκη.
- Κυρόσιμος, Οδυσσέας (2021). Επίσκοπος Ακαρνανίας Ιερόθεος Αριστάρχου. Η καθαίρεση και η αποκατάστασή του (PDF). Αθήνα: Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ) - Φιλοσοφική Σχολή.