Ιερό Ομούρα
Συντεταγμένες: 33°32′35.8″N 133°23′34.8″E / 33.543278°N 133.393000°E
Το ιερό Ομούρα (小村神社, Omura-jinja, συχνά προφέρεται εσφαλμένα ως "Ιερό Κομούρα") είναι Σιντοϊστικό ιερό στη Χιντάκα, στην περιοχή Τακαόκα, στο νομό Κότσι, στην Ιαπωνία.[1]
| Ιερό Ομούρα | |
|---|---|
| 小村神社 | |
 | |
 | |
| Είδος | σιντοϊστικό ιερό |
| Αρχιτεκτονική | nagare-zukuri |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 33°32′36″N 133°23′35″E |
| Θρήσκευμα | Σιντοϊσμός |
| Διοικητική υπαγωγή | Hidaka και Νομός Κότσι |
| Χώρα | Ιαπωνία |
| Έναρξη κατασκευής | 587 |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το ιερό ιδρύθηκε το 587, αλλά το σημερινό κεντρικό κτήριο (σάντεν) του ιερού χρονολογείται στο 1705. Ο ιαπωνικός κέδρος Μποτανσούγκι (牡丹杉) πίσω από το κεντρικό κτήριο θεωρείται ιερός και λέγεται ότι είναι 1000 ετών. Έχει χαρακτηριστεί από το χωριό ως φυσικό μνημείο (村指定天然記念物). Σύμφωνα με το μύθο, η κορυφή του δέντρου λέγεται ότι λάμπει σε στιγμές έκτακτης ανάγκης. Εξαιτίας αυτού, το δέντρο ονομάζεται επίσης κέδρος της Αιώνιας φλόγας (燈明杉, Tōmyō-sugi).[1]
Το αντικείμενο της λατρείας ή σίνταϊ του ιερού είναι ένα επιχρυσωμένο μπρούτζινο σπαθί, με λαβή σε σχήμα κρίκου (金銅荘環頭大刀拵, kondōsō kantō tachi goshirae), που αποτελεί Εθνικό Θησαυρό της Ιαπωνίας.[1] Προσφέρθηκε στον Κουνιτοκοτάτσι από τη φυλή Κουσακάμπε κατά τη στιγμή της ίδρυσης, αυτή η δίκοπη λεπίδα λέγεται ότι είναι το παλαιότερο ιαπωνικό αντικείμενο, που μεταδίδεται από γενιά σε γενιά. Αυτό το ίσιο ξίφος χρονολογείται στην ύστερη περίοδο Κοφούν, ζυγίζει 527 γραμμάρια, έχει μήκος (απόσταση από την εγκοπή μέχρι την άκρη του ξίφους) 68,4 εκατοστά, μήκος λαβής 7,5 εκατοστά και μήκος θήκης 92,1 εκατοστά. Το τάτσι (tachi) εκτίθεται δημόσια στο ετήσιο μεγάλο φεστιβάλ του ιερού στις 15 Νοεμβρίου.[1][2][3]
Το ιερό έχει στην κατοχή του δύο ξύλινες μάσκες της ύστερης περιόδου Χεϊάν των μποντισάτβα, που χαρακτηρίζονται ως Σημαντικές Πολιτιστικές Περιουσίες και δύο καθρέφτες με σχέδιο Χοράι, που χαρακτηρίζονται ως απτά πολιτιστικά αγαθά της νομαρχίας. Άλλοι αξιόλογοι θησαυροί, που κρατά το ιερό περιλαμβάνουν ένα κομμάτι πήλινο Σουέ, δύο χάλκινα χόκο, μια κάθετη εικόνα που αποδίδεται στον Όνο νο Μιτσικάζε, μια μουνάφουντα (棟札, munafuda) (ταμπέλα κορυφογραμμής) με πληροφορίες για την κατασκευή του κτηρίου από το 1240, εννέα ζωγραφισμένες ξύλινες αναθηματικές πλάκες χενγκάκου (hengaku) από τους 36 ποιητές και ένα τανζάκου (tanzaku) (στενή λωρίδα χαρτιού) με βακά (waka) του αυτοκράτορα Γκο-Νάρα.[1]
Ο σταθμός Ομούρα-Τζίντζα-Μάε στη γραμμή Ντοσάν άνοιξε το 2008 και πήρε το όνομά του από το Ιερό Ομούρα. Βρίσκεται περίπου 300 μέτρα νότια του ιερού.[1]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «小村神社と国宝・金銅荘環頭大刀» [Omura Shrine and the national treasure: gilt bronze tachi with ring pommel] (στα Ιαπωνικά). Hidaka Board of Education. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2011.
- ↑ Satō & Earle 1983
- ↑ Nagayama 1998
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Nagayama, Kōkan (1998). The connoisseur's book of Japanese swords. Kodansha International. ISBN 4-7700-2071-6.
- Satō, Kanzan· Earle, Joe (1983). The Japanese sword. Japanese arts library. 12 (illustrated έκδοση). Kodansha International. ISBN 0-87011-562-6.