Ινουγουίτ
Οι Ινουγουίτ, ιστορικά Αρκτικοί Ορεσίβιοι, είναι γροιλανδοί Ινουίτ. Παλαιότερα γνωστοί ως «Πολικοί Εσκιμώοι», είναι η βορειότερη ομάδα των Ινουίτ και ο βορειότερος λαός του κόσμου, οι οποίοι ζουν στη Γροιλανδία. Οι Ινουγουίτ αποτελούν περίπου το 1% του πληθυσμού της Γροιλανδίας.[1]
Γλώσσα Επεξεργασία
Οι Ινουγουίτ μιλούν τα Ινουκτούν, επίσης γνωστά ως Βορειογροιλανδικά, Θούλε Ινουίτ ή Πολικά Εσκιμώικα. Πρόκειται για διάλεκτο των Ινουκτιτούτ, μια Εσκιμολεουτική γλώσσα που σχετίζεται με τη γροιλανδική γλώσσα που ομιλείται αλλού στη Γροιλανδία.[2] Στα Καλααλλισούτ, την επίσημη διάλεκτο της Γροιλανδίας, τα Ινουκτούν ονομάζονται Αβανερσουαρμιουτούτ.
Πληθυσμός Επεξεργασία
Πριν το 1880, ο πληθυσμός τους εκτιμάται ότι ήταν μεταξύ 100 και 200 ατόμων. Από το 1880 έως το 1930, εκτιμάται ότι ανέρχονταν σε 250. Το 1980 ο εκτιμώμενος πληθυσμός τους ήταν 700[1] και αυξήθηκε σε 800 το 2010.
Ευρωπαϊκή επαφή Επεξεργασία
Οι Ινουγουίτ ήρθαν σε επαφή αρχικά με τους Ευρωπαίους το 1818,[1] όταν ο Τζον Ρος έκανε αποστολή στην επικράτειά τους. Ο Ρος τους κατονόμασε «Αρκτικούς Ορεσίβιους». Πιστεύεται ότι προηγουμένως ζούσαν σε απόλυτη απομόνωση, σε σημείο να μην γνωρίζουν για άλλους ανθρώπους και αναφέρονται ως μία από τις μόνες μη γεωργικές κοινωνίες που ζουν χωρίς ένοπλες διαμάχες ή πόλεμο, κατάσταση που συνεχίστηκε μετά από επαφή.[3]
Το 1908 και το 1909, οι Ινουγουίτ έπαιξαν ουσιαστικό ρόλο στη βοήθεια τόσο του Φρέντερικ Κουκ όσο και του Ρόμπερτ Πίρι στις διεκδικούμενες κατακτήσεις του Βόρειου Πόλου.
Ο Έρικ Χόλτβεντ, ένας Δανός, ήταν ο πρώτος πανεπιστημιακά εκπαιδευμένος εθνολόγος που ασχολήθηκε με τη μελέτη των Ινουγουίτ.[4]
Οικισμοί Επεξεργασία
Οι Ινουγουίτ που ζουν βόρεια του Αρκτικού Κύκλου στη δυτική ακτή της Γροιλανδίας, μεταξύ 75°-80° Β και 58°-74° Δ. Ο βορειότερος οικισμός βρίσκεται στο χωριό Ήτα (στις 78° 19' Β), αλλά εγκαταλείφθηκε λόγω των εξαιρετικά σκληρών συνθηκών εκεί. Ο βορειότερος σταθερός οικισμός είναι τώρα το Χιουραπαλούκ.
Το Πιτουφφίκ, γνωστό και ως «Ντούντας» ή «Θούλε» για τους Ευρωπαίους, ήταν ο κύριος οικισμός των Ινουγουίτ μέχρι το 1953, όταν εκτοπίστηκε από την αμερικανική Αεροπορική Βάση Θούλε, με τους κατοίκους του να μεταφέρονται στο Κααναάκ. Το Κααναάκ Ιδρύθηκε το 1953 και είναι ο μεγαλύτερος οικισμός των Ινουγουίτ.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 "Inughuit: Orientation." Countries and Their Cultures. Retrieved 25 Feb 2012.
- ↑ "Inuktitut, Greenlandic." Ethnologue. Retrieved 25 Feb 2012.
- ↑ Keely, Lawrence (Φεβρουαρίου 1996). War Before Civilization. Oxford University Press. σελ. 30. ISBN 978-0-19-976153-1.; (book article)
- ↑ Malaurie, Jean (2003). Ultima Thulé: Explorers and Natives of the Polar North. Norton. ISBN 978-0-393-05150-6., pages=323–5
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Η φυλή των Ινουγουίτ της Βόρειας Γροιλανδίας, BBC
- Αναγνωρίζοντας τους Ινουγουίτ ως ξεχωριστό αυτόχθονα πληθυσμό της Γροιλανδίας και το δικαίωμά τους να επιστρέψουν στα παραδοσιακά τους εδάφη, Inuit Circumpolar Conference Executive Council Resolution 03-02