Ισάκ ιμπν αλ-Μουκταντίρ
Ο Ισάκ ιμπν αλ-Μουκταντίρ (αραβικά: اسحاق ابن المُقتدر:910s - Μάρτιο 988) ήταν ένας Αββασίδης πρίγκιπας, γιος του 18ου χαλίφη αλ-Μουκταντίρ. Ήταν σύγχρονος των αδελφών του χαλιφών αλ-Ραντί (20ός), αλ-Μουτακί (21ος), αλ-Μουτί (23ος) και τού εξαδέλφου του(ς) αλ-Μουστακφί (22ος). Επειδή ήταν και αυτός γιος του αλ-Μουκταντίρ, ήταν υποψήφιος για τη διαδοχή στη χαλιφεία κατά τη διάρκεια των βασιλειών των προαναφερομένων, αλλά ήταν ο γιος του Aχμάντ που έγινε 25ος χαλίφης ως αλ-Καντίρ, το 991.
| Ισάκ ιμπν αλ-Μουκταντίρ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Χαλιφάτο των Αββασιδών |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αραβικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | αλ-Καντίρ |
| Γονείς | αλ-Μουκταντίρ |
| Αδέλφια | αλ-Ραντί αλ-Μουτακί αλ-Μουτί |
| Συγγενείς | αλ-Μουστακφί (male pure masculine first cousin) |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Ισάκ ήταν ο γιος του 18ου χαλίφη αλ-Μουκταντίρ (βασ. 908-932) από την παλλακίδα Ντιμνά.[1][2] Ο Ισάκ γεννήθηκε στη Βαγδάτη, και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του εκεί.
Ο Ισάκ είχε τραγική παιδική ηλικία. Ο αλ-Μουκταντίρ δολοφονήθηκε, όταν ο Ισάκ ήταν πολύ νέος. Μετά το τέλος τού πατέρα του, ο θείος του αλ-Καχίρ έγινε 19ος χαλίφης, παρόλο που ο πατέρας του είχε ήδη ορίσει τον μεγαλύτερο ετεροθαλή αδελφό του Αμπού Αλ Αμπάς (το μέλλοντα Αλ αλ-Ραντί). Όμως ο θείος του είχε υποστηριχθεί από κάποιους διοικητές του στρατού, επειδή δεν ήθελαν να εκτελεστούν για τον φόνο του αλ-Μουκταντίρ από τους γιους του.
Ο Ισάκ είχε κληρονομήσει κάποια περιουσία μετά το τέλος τού πατέρα του. Ο θείος του, ο αλ-Καχίρ, κυβερνούσε από το 932 έως το 934, αλλά όταν αρνήθηκε να παραιτηθεί υπέρ του αλ-Ραντί (βασ. 934-940), τυφλώθηκε και βρέθηκε στη φυλακή.[3][4] Ο 20ός χαλίφης αλ-Ραντί απεβίωσε το 940 και τον διαδέχθηκε ο αδελφός του, ο 21ος χαλίφης αλ-Μουτακί, τον οποίο με τη σειρά του τον διαδέχτηκε ο εξάδελφός του 22ος χαλίφης αλ-Μουστακφί το 944. Ο αλ-Μουστακφί ήταν εχθρικός προς τους επιζώντες γιους του αλ-Μουκταντίρ, αλλά ανατράπηκε από τον κυβερνήτη των Βουγιδών Μουίζ αλ-Νταβλά το 946, και τον διαδέχθηκε ο 23ος χαλίφης αλ-Μουτί, 3ος γιος του αλ-Μουκαταντίρ. Ο Ισάκ πέρασε τη ζωή του ως νεαρός στην Αυλή τού αδελφού του.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας τού αλ-Μουτί αναμένονταν να τον διαδέχεται ένας από τους αδελφούς του (ειδικά ο Ισάκ), ωστόσο ο χαλίφης όρισε τον γιο του αλ-Ταΐ ως διάδοχο (έγινε ο 24ος χαλίφης).
Με τη σύζυγό του, που ονομάζεται Tαμανί, ο Ισάκ είχε έναν γιο, τον Aχμάντ, τον μελλοντικό αλ-Καντίρ (25ο χαλίφη).[5] Ο Αχμάντ έλαβε καλή εκπαίδευση. Καταγράφεται ότι είχε συλλέξει έργα Σαφιί για τη νομολογία (fiqh) από τον Αχμάντ ιμπν Μουχαμάντ αλ-Χαραβί. [6] Ο Ισάκ είχε επίσης μια κόρη που ονομαζόταν Αμινά.
Το τέλος του
ΕπεξεργασίαΌταν ο Ισάκ απεβίωσε τον Μάρτιο του 988, ο γιος του Αχμάντ διαφώνησε με την ετεροθαλή αδελφή του, Αμινά, για την κληρονομιά. Αυτή τον ανέφερε στον εξάδελφό τους, τον χαλίφη αλ-Ταΐ (βασ. 974-991), ότι ήθελε να τον αντικαταστήσει ως χαλίφη. Για να αποφύγει την σύλληψη, ο Αχμάντ κρύφτηκε για λίγο, πριν αναζητήσει καταφύγιο στον κυβερνήτη των βάλτων του Μπαθιχάχ κοντά στη Μπάσρα, τον Μουχαντίμπ αλ-Νταβλά, για περίπου τρία χρόνια. [6][7]
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ Massignon, L.· Mason, H. (1994). The Passion of Al-Hallaj: Mystic and Martyr of Islam. Bollingen Series. Princeton University Press. σελ. 182. ISBN 978-0-691-01919-2.
- ↑ Massignon, L.· Mason, H. (2019). The Passion of Al-Hallaj, Mystic and Martyr of Islam, Volume 1: The Life of Al-Hallaj. Online access with JISC subscription agreement: ACLS Humanities E-Books. Princeton University Press. σελ. 394.
- ↑ Zetterstéen 1987, σελ. 627.
- ↑ Sourdel 1978, σελ. 424.
- ↑ Busse 2004, σελ. 201.
- ↑ 6,0 6,1 Küçükaşcı 2001, σελ. 127.
- ↑ Busse 2004, σελ. 69.
Πηγές
Επεξεργασία- Busse, Heribert (2004) [1969]. Chalif und Grosskönig - Die Buyiden im Irak (945-1055) [Caliph and Great King - The Buyids in Iraq (945-1055)] (in German). Würzburg: Ergon Verlag. ISBN 3-89913-005-7.
- Küçükaşcı, Mustafa Sabri (2001). "Kādir-Billâh". TDV Encyclopedia of Islam, Vol. 24 (Kāânî-i Şîrâzî – Kastamonu) (in Turkish). Istanbul: Turkiye Diyanet Foundation, Centre for Islamic Studies. pp. 127–128. ISBN 978-975-389-451-7.
- Massignon, Louis (1994). The Passion of Al-Hallaj: Mystic and Martyr of Islam. Translated by Herbert Mason. Princeton University Press. ISBN 978-0-691019192.
- Sourdel, Dominique (1978). "al-Ḳāhir Bi'llāh". In van Donzel, E.; Lewis, B.; Pellat, Ch. & Bosworth, C. E. (eds.). The Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Volume IV: Iran–Kha. Leiden: E. J. Brill. pp. 423–424. OCLC 758278456.
- Zetterstéen, K. V. (1987). "al-Ḳāhir Bi 'llāh". In Houtsma, Martijn Theodoor (ed.). E.J. Brill's first encyclopaedia of Islam, 1913–1936, Volume IV: 'Itk–Kwaṭṭa. Leiden: Brill. p. 627. doi:10.1163/2214-871X_ei1_SIM_3803. ISBN 978-90-04-08265-6.