Ο Ιωάννης Αγιοπολίτης (έδρασε μεταξύ 869–886) ήταν ανώτερος Βυζαντινός αξιωματούχος του ύστερου 9ου αιώνα.

Ιωάννης Αγιοπολίτης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση9ος αιώνας[1]
Θάνατος9ος αιώνας[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας

Η πρώτη αναφορά στο όνομά του γίνεται το 886, όπου αναφέρεται ως «μάγιστρος και πρώην λογοθέτης του δρόμου». Φαίνεται πως κατείχε το τελευταίο αξίωμα για ορισμένη περίοδο κατά την διάρκεια της βασιλείας του Βασίλειου Α΄ (867–886), ωστόσο το ακριβές χρονικό διάστημα είναι άγνωστο. Οι Βυζαντινοί χρονικογράφοι τον περιγράφουν ως μορφωμένο και ιδιαιτέρως ευφυή[3].

Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην καθαίρεση του Πατριάρχη Φώτιου, λίγο καιρό μετά την άνοδο στον θρόνο του υιού του Βασίλειου Α΄, Λέοντος ΣΤ΄ του Σοφού (886–912). Μαζί με τον αρχιστράτηγο Ανδρέα τον Σκύθη, μετέβη στην Αγία Σοφία, ανέγνωσε τις κατηγορίες εναντίον του Φώτιου από τον άμβωνα, και προχώρησε στη σύλληψη του Πατριάρχη, τον οποίον και μετέφερε στη Μονή των Αρμονιανών, όπου και ετέθη υπό περιορισμό εν αναμονή της δίκης του. Ο Αγιοπολίτης, επίσης, συμμετείχε ως δικαστής στη δίκη για προδοσία εις βάρος του έμπιστου του Φώτιου, Θεόδωρου Σανταβαρηνού, στην οποία επίσης ενεπλάκη ο Φώτιος, ωστόσο ο ακριβής του ρόλος κατά την διάρκειά της είναι ασαφής[3][4].

Μια επιστολή του Φώτιου προς αυτόν, η οποία συνεγράφη τον Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο του 886, έχει διασωθεί, στην οποία ο Πατριάρχηε κατηγορεί τον Αγιοπολίτη για τη μεταστροφή του από μαθητή και φίλο, σε προδότη και εκτελεστή.[3] Με βάση την συγκεκριμένη επιστολή, ορισμένοι σύγχρονοι μελετητές έχουν προτείνει την ταυτοποίηση του Αγιοπολίτη με έναν άλλον Ιωάννη, πρωτοσπαθάριο, πατρίκιο και λογοθέτη του δρόμου, ο οποίος συμμετείχε στις πέντε πρώτες συνεδριάσεις της Συνόδου του 869/70 η οποία και προχώρησε στον αναθεματισμό του Φωτίου, ως εκπρόσωπος της Βυζαντινής Γερουσίας. Το ίδιο πρόσωπο είναι ιδιαιτέρως πιθανό να είναι και ο πατρίκιος Ιωάννης στον οποίον αναφέρεται ο Πάπας Ιωάννης Η΄ το 879, κατά την διάρκεια άλλης Εκκλησιαστικής συνόδου, η οποία αναίρεσε την προηγούμενη και επανέφερε τον Φώτιο στο αξίωμά του[5].

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Ανακτήθηκε στις 26  Νοεμβρίου 2018.
  2. Ανακτήθηκε στις 27  Νοεμβρίου 2018.
  3. 3,0 3,1 3,2 PmbZ, Ioannes Hagiopolites (#22825).
  4. Tougher 1997, σελίδες 73–75.
  5. PmbZ, Ioannes Hagiopolites (#22825); Ioannes (#22797).

Πηγές Επεξεργασία