Ιωάννης Θέμελης
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Ιωάννης Θέμελης ήταν Έλληνας αγωνιστής του 1821.
Ιωάννης Θέμελης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 18ος αιώνας ή 19ος αιώνας Γκαλάτσι |
Θάνατος | 1860 |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα Οθωμανική Αυτοκρατορία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Οικογένεια | |
Γονείς | Δημήτριος Θέμελης |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Ελληνική Επανάσταση του 1821 |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Ιωάννης Θέμελης ήταν γιος του σπουδαίου Φιλικού και αγωνιστή του 1821, Δημητρίου Θέμελη. Γεννήθηκε στο Γαλάτσι της Μολδαβίας που σήμερα ανήκει στη Ρουμανία.
Όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση του 1821, συμμετείχε στον Αγώνα ως στρατιωτικός. Τον Ιούνιο του 1821 κατήλθε στην Πελοπόννησο μαζί με τον Δημήτριο Υψηλάντη, όταν αυτός ανέλαβε να αντιπροσωπεύσει τον αδελφό του, Αλέξανδρο Υψηλάντη, ως πληρεξούσιος του Γενικού Επιτρόπου της Αρχής. Διακρίθηκε στις επιχειρήσεις της πολιορκίας της Τριπολιτσάς και συμμετείχε στις επιχειρήσεις κατά του Δράμαλη. Αργότερα κατά τον εμφύλιο τάχθηκε με τις δυνάμεις των Κυβερνητικών και χρησιμοποιήθηκε από την Προσωρινή Διοίκηση, διατηρώντας όμως μια μετριοπαθή στάση, όπως και ο πατέρας του.
Στη συνέχεια συμμετείχε στην πολιορκία της Μεσολογγίου, και πολέμησε με την φρουρά καθ’ όλη τη διάρκεια της πολιορκίας. Τραυματίσθηκε κατά την ηρωική έξοδο, όμως τελικά διέφυγε αφού σώθηκε από κάποιον Σουλιώτη που επί ώρες τον μετέφερε στη ράχη του, μακρυά από τον χώρο της μάχης. Συνέχισε τον αγώνα πολεμώντας στις συγκρούσεις της Ανατολικής Στερεάς. Συμμετείχε στην εκστρατεία της Αττικής και διακρίθηκε στη μάχη της Αράχωβας (18-24 Νοεμβρίου 1826).
Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας και τη δημιουργία του Ελληνικού Κράτους, η Επιτροπή Εκδουλεύσεων του Αγώνα τον κατέταξε στην τάξη των αξιωματικών. Επί βασιλείας Όθωνα παρέμεινε στο στράτευμα και υπηρέτησε σε διάφορες διοικητικές θέσεις. Πέθανε το 1860.
Πηγές
Επεξεργασία- «Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια» τομ. ΙΒ΄, σελ. 491.