Ιωάννης Κομνηνός Μόλυβδος
Ο Ιωάννης Κομνηνός Μόλυβδος (μέσα Δεκεμβρίου 1657 - 1717) ήταν Έλληνας λόγιος, μητροπολίτης και ο τελευταίος γόνος του γένους των Κομνηνών.
| Ιωάννης Κομνηνός | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 17ος αιώνας ή 1668[1] ή Δεκέμβριος 1657 Κωνσταντινούπολη ή Πέρινθος |
| Θάνατος | 1719[1] Βουκουρέστι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Πάδοβας Μεγάλη του Γένους Σχολή |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας συγγραφέας ιατρός μοναχός μεταφραστής |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στην Πέρινθο της Ηρακλείας. Με βάση την ημερομηνία βάπτισής του (26 Ιανουαρίου 1658), θεωρείται ότι γεννήθηκε περί τα μέσα Δεκεμβρίου του 1657. Πατέρας του ήταν ο Αλέξιος Κομνηνός, ο οποίος είχε το ιδιαίτερο επίθετο «Μόλυβδος».
Εκπαιδεύτηκε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί διδάχτηκε τα ελληνικά γράμματα και την φιλοσοφία του Αριστοτέλη. Δάσκαλός του ήταν ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος. Αργότερα πήγε στην Ιταλία, όπου σπούδασε ιατρική και φιλοσοφία. Από την Ιταλία πήγε στο Βουκουρέστι, όπου εργάστηκε ως ιατρός και δίδαξε την ιατρική στο «Αυθεντικόν Φροντιστήριον». Διορίστηκε στην υπηρεσία του ηγεμόνα Ουγγροβλαχίας Ιωάννη Κωνσταντίνου Βασαράβα.
Είχε εκ φύσεως ροπή προς τα θρησκευτικά και γι' αυτό έφυγε προσκυνητής στα Ιεροσόλυμα. Περιόδευσε τους Αγίους Τόπους στην Παλαιστίνη και περί το 1700 στο Άγιο Όρος, το οποίο και περιέγραψε στο «Προσκυνητάριό» του.
Μετά έγινε μοναχός και ονομάστηκε Ιερόθεος. Χειροτονήθηκε αρχικά Μητροπολίτης Σίδης και μετά το 1720 Δρύστρας. Έμεινε γνωστός ως Ιερόθεος Δρύστρας. Απεβίωσε στο Βουκουρέστι το φθινόπωρο του 1719.
Έργα του
Επεξεργασία- Ιωάννης Κομνηνός (1745). Προσκυνητάριον του Αγίου Όρους του Άθωνος. Ενετίησι: Παρά Νικολάω Γλυκεί τω εξ Ιωαννίνων. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2011.
- Περί του δια τινών ρημάτων γίνεται η του μυστηρίου της Ευχαριστίας μεταβολή[2]
Είναι συγγραφέας και επιγραμμάτων και επιτυμβίων κειμένων: προς τον Νικόλαο Μαυροκορδάτο από τριάντα δίστιχα, στον Σεβαστό Κυμηνίτη και τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 133866610. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2024.
- ↑ Κωνσταντίνος Σάθας, Βιογραφίαι των εν τοις γράμμασι διαλαμψάντων Ελλήνων από της καταλύσεως της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι της Ελληνικής Εθνεγερσίας 1453-1821, εκδ. Κουλτούρα,1990, σελ.398-399
Πηγές
Επεξεργασία- Ηλίας Βουτιερίδης: Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, σσ. 379-380, Εκδοτικός οίκος Μιχ. Σ. Ζηκάκη, Αθήνα, 1924
- Ανδρόνικος Δημητρακόπουλος (1872). Ορθόδοξος Ελλάς : ήτοι περί των Ελλήνων των γραψάντων κατά Λατίνων και περί των συγγραμμάτων αυτών. Εν Λειψίαι: Τύποις Μέτζγερ και Βίττιγ. σελίδες 169–170. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2010.
- Κωνσταντίνος Σάθας, Βιογραφίαι των εν τοις γράμμασι διαλαμψάντων Ελλήνων από της καταλύσεως της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι της Ελληνικής Εθνεγερσίας 1453-1821, εκδ. Κουλτούρα,1990, σελ.397-399
- Πάντος, Δημήτριος (2007). Ιωάννης-Ιερόθεος Κομνηνός μητροπολίτης Δρύστρας (1657-1719): βίος - εκκλησιαστική δράση - συγγραφικό έργο. Αθήνα: Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2024.