Ιωάννης Οικονόμου Παπαπαύλου
Ο Ιωάννης Οικονόμου Παπαπαύλου (1875 - 1909) ήταν Έλληνας Μακεδονομάχος οπλαρχηγός από το Λούκοβο (νυν Ταξιάρχης) Χαλκιδικής.
Ιωάννης Οικονόμου Παπαπαύλου | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1875 Ταξιάρχης Χαλκιδικής |
Θάνατος | 18 Ιουλίου 1909 Ταξιάρχης Χαλκιδικής |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Μακεδονικός Αγώνας |
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΟ Ιωάννης Οικονόμου του παπα-Παύλου γεννήθηκε το 1875 στο Λούκοβο (Ταξιάρχη) Χαλκιδικής. Οι πρόγονοί του ήταν ιερείς για επτά γενεές. Το 1905 ο Ιωάννης Οικονόμου μετέβη στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να συνεννοηθεί με το Ελληνικό Προξενείο και τον αξιωματικό Δ. Κάκκαβο για την ανάληψη ένοπλης δράσης. Κατά την επιστροφή του, κοντά στον ποταμό Ολύνθιο, στην περιοχή Βατόνια (ανάμεσα στο Παλαιόκαστρο και τον Άγιο Πρόδρομο) συνάντησε δύο Οθωμανούς χωροφύλακες, οι οποίοι τον υποχρέωσαν να τους μεταφέρει στον Πολύγυρο με το γαϊδούρι του. Ο Ιωάννης Οικονόμου Παπαπαύλου βρήκε την κατάλληλη ευκαιρία και τους πέταξε σε παρακείμενο γκρεμό. Στη συνέχεια έσπευσε να καταταγεί σε ένοπλη ομάδα. Το διάστημα 1905 - 1906 έδρασε ως οπλίτης στη Λίμνη των Γιαννιτσών. Το 1907 επέστρεψε στη Χαλκιδική και έγινε υπαρχηγός στο σώμα του Γεώργιου Γιαγκλή. Έδρασε ως ομαδάρχης στις περιοχές Λαγκαδά, Βόλβης και Παγγαίου και κατάφερε να εξουδετερώσει τα άντρα των Βουλγάρων κομιτατζήδων στη Ζάροβα (Νικόπολη) και στο Καρατζάκιοϊ (Μονοκκλησιά). Μετά την αναγκαστική αποχώρηση του Γεώργιου Γιαγκλή στη Αθήνα για λόγους ασφαλείας, στις αρχές του θέρους του 1907, ο Ιωάννης Οικονόμου Παπαπαύλου ανέλαβε τα ηνία στο σώμα και συνεργάστηκε με τον οπλαρχηγό Στέργιο Βλάχβεη, καθώς και με τους αξιωματικούς Β. Παπακώστα και Γ. Γαλανόπουλο που δρούσαν στη ευρύτερη περιοχή. Τον Ιούλιο του 1908 με την επανάσταση των Νεότουρκων και τη χορήγηση γενικής αμνηστίας, παρέδωσε τα όπλα. Σύντομα όμως, διαπίστωσε τα σχέδια των Νεότουρκων που επιδίωκαν να εξοντώσουν τους παλιούς Μακεδονομάχους και να εκτουρκίσουν εθνικά την Οθωμανική Αυτοκρατορία[εκκρεμεί παραπομπή]. Έτσι, ανέλαβε πάλι ένοπλη δράση και εκτέλεσε δύο Οθωμανούς χωροφύλακες στο Χολομώντα κοντά στην Λιαριγκόβη (Αρναία). Δημιούργησε νέα ένοπλη ομάδα με τους συμπατριώτες του Αστέριο Γιαννάκη και Παραδείση Καραμούζη, καθώς και τον Βρασταμινό Χριστόδουλο Καρατζόβαλη και το ίδιο έτος, εξόντωσαν συμμορία Τουρκαλβανών που μετέφεραν όπλα για τον εξοπλισμό των Τούρκων, κοντά στο Μεταγγίτσι. Το Νεοτουρκικό κομιτάτο τον επικήρυξε, ενώ δολοφονήθηκε στις 18 Ιουλίου του 1909 στη γενέτειρά του.[1][2][3]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Ερατώ Ζέλλιου - Μαστοροκώστα, "Αγωνιστές του Μακεδονικού αγώνα από τον Ταξιάρχη (Λόκοβη) Χαλκιδικής," Μακεδονικά 24, (1984): σσ. 248 - 250, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών (ανάκτηση 4-1-2010) Αρχειοθετήθηκε 2014-01-12 στο Wayback Machine..
- ↑ Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος (επιστημονική επιμέλεια), Αφανείς, γηγενείς Μακεδονομάχοι, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2008, σελ. 186
- ↑ «Η Προσφορά της Χαλκιδικής και ιδιαιτέρως του Ταξιάρχη στην Ελλάδα, Δρ. Ερατώ Ζέλλιου - Μαστροκώστα, Ομιλία στο 2ο Αντάμωμα των Απανταχού Ταξιαρχιωτών, Σεπτέμβριος 2012». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2014.
Αυτό το λήμμα σχετικά με έναν Μακεδονομάχο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |