Ιωάννης του Ραντάτσο

Ο Ιωάννης του Ραντάτσο ή Ιωάννης Β΄ της Αραγωνίας (Giovanni d'Aragona, 1317 - 7 Απριλίου 1348) ήταν δούκας του Ραντάτσο, των Αθηνών και των Νέων Πατρών (1338 - 1348), κόμης της Μάλτας και αντιβασιλιάς της Σικελίας (1342 - 1348). Ο Ιωάννης του Ραντάτσο ήταν ο τέταρτος υιός του Φρειδερίκου Β΄ της Σικελίας και της Ελεονώρας του Ανζού, τρίτης κόρης του Βασιλιά της Νεαπόλεως Καρόλου Β΄ και της Μαρίας της Ουγγαρίας.

Ιωάννης
Θυρεός του Οίκου της Βαρκελώνης
Δούκας των Αθηνών
Περίοδος	1348 - 1355
Προκάτοχος	Γουλιέλμος Β΄
Διάδοχος	Φρειδερίκος Α'
Δούκας των Νέων Πατρών (Υπάτης)
Περίοδος	1348 - 1355
Προκάτοχος	Γουλιέλμος B'
Διάδοχος	Φρειδερίκος Α'
Γέννηση	1317
Θάνατος	7 Απριλίου 1348 (ετών 31)
Σύζυγος	Καισάρεια της Κασταλνασέττα
Επίγονοι	Φρειδερίκος Α' Ελεονώρα
Οίκος	Βαρκελώνης-Σικελίας
Πατέρας	Φρειδερίκος Β΄ της Σικελίας
Μητέρα	Ελεονόρα Καπετιδών-Ανζού
δεδομένα ()

Βιογραφία

Ο Ιωάννης του Ραντάτσο ήταν ο πιο ισχυρός ευγενής της Σικελίας κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αδελφού του Πέτρου Β΄ της Σικελίας και του ανιψιού του Λουδοβίκου της Σικελίας. Όταν απεβίωσε ο αδελφός του Πέτρος Β΄ (1342), ανέλαβε την αντιβασιλεία και την κηδεμονία του Λουδοβίκου, υιού του Πέτρου Β΄. Την εποχή του έγινε πάπας ο Κλήμης ΣΤ΄ (1242) και αποφάσισε μπροστά στον Οθωμανικό κίνδυνο να συμφιλιωθεί με τους Καταλανούς και να διακόψει οριστικά τον πόλεμο που είχε ξεκινήσει ο προκάτοχος του Πάπας Βενέδικτος ΙΒ΄ με τους αφορισμούς. Ο πάπας ανέθεσε στον Λατίνο πατριάρχη και την σύναψη ειρήνης ανάμεσα στους Καταλανούς και στον Γκωτιέ ΣΤ΄ του Μπριέν. Η Οθωμανική εκστρατεία που ακολούθησε απέτυχε αλλά οι Καταλανοί επέστρεψαν στους κόλπους της παπικής εκκλησίας.

Μπόρεσε και κράτησε την ειρήνη κατά τη διάρκεια της αντιβασιλείας του, αν και υποστήριζε τη μερίδα των Καταλανών έναντι των ευγενών της Σικελίας. Έτσι όρισε τον Καταλανό Μπλάσκο Β΄ ντ' Αλαγκόνα ως διάδοχό του. Απεβίωσε το 1348 κατά τη διάρκεια της Επιδημίας Πανώλους και ετάφη στον Καθεδρικό της Κατάνης, δίπλα στον πατέρα του. Μετά το θάνατό του ξέσπασε πόλεμος.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε την Καισάρεια, κόρη του Πέτρου κόμη της Καλταμπελότα και είχε τέκνα:

• Φρειδερίκος Α΄ 1340-1355, κόμης της Μάλτας· διαδέχθηκε τον πατέρα του ως δούκας των Αθηνών και των Νέων Πατρών (Υπάτης).
• Ελεονώρα 1346-μετά το 1369, παντρεύτηκε τον Γκουιλλέν δε Περάλτα κόμη της Καλταμπελότα.
• Κωνσταντία.

Πηγές

• Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) / Ουίλιαμ Μίλερ, μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, μετά προσθηκών και βελτιώσεων, Εν Αθήναις Ελληνική Εκδοτική Εταιρεία, 1909-1910
• Setton, Kenneth M. (general editor) A History of the Crusades: Volume III — The Fourteenth and Fifteenth Centuries. Harry W. Hazard, editor. University of Wisconsin Press: Madison, 1975.
• Setton, Kenneth M. Catalan Domination of Athens 1311–1380. Revised edition. Variorum: London, 1975.