Ο Ιωάννης, γαλλ. Jean (π. 1211 - 1258) ήταν κύριος του Αρσούφ/Αρσούρ (1236-1258) και αντιβασιλιάς και κοντόσταυλος της Ιερουσαλήμ (1251-1258).

Ιωάννης του Αρσούφ
Γενικές πληροφορίες
ΘάνατοςΔεκέμβριος 1258[1]
Ιερουσαλήμ[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςAlix of Cayphas
ΤέκναΜπαλιάν του Αρσούφ[1]
ΓονείςΙωάννης του Ιμπελέν[1] και Μελισάνθη του Αρσούφ[1]
ΑδέλφιαΜπαλιάν της Βηρυτού[1]
Ραούλ του Ιμπελέν[1]
Βαλδουίνος του Ιμπελέν[1]
Ούγος του Ιμπελέν[1]
Γκι του Ιμπελέν[1]
Ισαβέλλα του Ιμπελέν[1]
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΖ΄ Σταυροφορία, Μάχη του Αγριδίου και Πόλεμος των Λομβαρδών
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΚοντόσταυλος του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ (1247–1258)[1]
Βαΐλος του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ (1247–1248)[1]
Βαΐλος του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ (1249–1254)[1]
Βαΐλος του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ (1256–1258)[1]
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν ένας από τα νεαρότερα τέκνα του Ιωάννη Α΄ κυρίου της Βηρυτού και της Μελισσάνθης, κόρης του Γκυ κυρίου του Αρσούφ.

Ο μεγαλύτερος αδελφός του Μπαλιάν κληρονόμησε τη Βηρυτό. Ο Ιωάννης έγινε αντιβασιλιάς της Ιερουσαλήμ το 1253-54 κατά την ανηλικιότητα του Κορράδου Β΄ των Χοενστάουφεν και το 1256-58 κατά την ανηλικιότητα του Κορράδου Γ΄ (γιου του προηγουμένου). Ήταν βοηθός αντιβασιλιά τα διαστήματα 1247-48, 49-52 για τον Ερρίκο Α΄ των Λουζινιάν της Κύπρου και το 1258 για την Πλαιζάνς των Πουατιέ (σύζυγο του προηγουμένου).

Ενίσχυσε τις υπάρχουσες οχυρώσεις του Αρσούφ το 1241. Το ίδιο έτος υπέγραψε με τον εξάδελφό του Φίλιππο του Μονφόρ κύριο της Τύρου και τον Γοδεφρείδο του Εστραίν μία επιστολή προς τον Φρειδερίκο Β΄ της Γερμανίας, σύζυγο της Ισαβέλλας Β΄ των Μπριέν της Ιερουσαλήμ. Το κείμενο, που γράφτηκε με την παρότρυνση του Ριχάρδου των Ανζού κόμη της Κορνουάλης (γιου του Ιωάννη της Αγγλίας), πρότεινε στον βασιλιά να συγχωρήσει όλους τους εξεγερθέντες βαρόνους και να ορίσει διοικητή (bailiff) τον Σίμωνα των Μονφόρ κόμη του Λέστερ (τρισεγγονό του Ερρίκου Α΄ της Αγγλίας). Οι βαρόνοι θα ορκιζόταν πίστη στον Σίμωνα, που θα διοικούσε ως την ενηλικίωση του Κορράδου Β΄ το 1243 (γιου του Φρειδερίκου Β΄), αλλά ο βασιλιάς αρνήθηκε.

Οικογένεια Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε την Αλίκη, κόρη του Ροάρ της Χάιφα και είχε τέκνο:

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Marshall, Christopher. Warfare in the Latin East, 1192–1291. Cambridge University Press, 1992.

Riley-Smith, Jonathan. The Feudal Nobility and the Kingdom of Jerusalem, 1174–1277. Archon Books, 1973.