Ο Ιόν Ντιακονέσκου (ρουμανικά: Ion Diaconescu, ρουμανική προφορά: iˈon di.akoˈnesku, 25 Αυγούστου 1917 – 11 Οκτωβρίου 2011) ήταν Ρουμάνος αντικομμουνιστής ακτιβιστής και πολιτικός. Φυλακίστηκε ως πολιτικός κρατούμενος για δεκαεπτά χρόνια από το 1947 έως το 1964 κατά τη διάρκεια της κομμουνιστικής εποχής της Ρουμανίας.[3][4] Αργότερα ο Ντιακονέσκου έγινε επικεφαλής του Χριστιανοδημοκρατικού Εθνικού Κόμματος των Αγροτών (PNŢCD).

Ιόν Ντιακονέσκου
Ο Ιόν Ντιακονέσκου το 1990.
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση25  Αυγούστου 1917
Μποτέστι
Θάνατος11  Οκτωβρίου 2011[1]
Βουκουρέστι
Χώρα πολιτογράφησηςΡουμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡουμανικά
ΣπουδέςΠολυτεχνικό Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
μηχανικός[2]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΧριστιανοδημοκρατικό Εθνικό Κόμμα των Αγροτών
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Ρουμανίας (1990–1992, εκλογική περιφέρεια αρ. 42 Βουκουρέστι)
Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Ρουμανίας (1996–2000)
μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Ρουμανίας (1992–1996, εκλογική περιφέρεια αρ. 42 Βουκουρέστι)
μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Ρουμανίας (1996–2000, εκλογική περιφέρεια αρ. 42 Βουκουρέστι)
ΒραβεύσειςΤάγμα του Αστέρα της Ρουμανίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Γεννημένος στην Μποτέστι, στην επαρχία Αργκές, ο Ντιακονέσκου ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα το 1936, όταν προσχώρησε στην πτέρυγα νεολαίας του Κόμματος των Αγροτών.[3][5] Το Κομμουνιστικό Κόμμα ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Ρουμανίας το 1947 μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Ντιακονέσκου συνελήφθη το 1947, αλλά επέζησε τη φυλάκισή του σε ρουμανικό γκουλάγκ.[3] Οι ρουμανικές αρχές τον απελευθέρωσαν το 1964 μετά από δεκαεπτά χρόνια φυλάκισης ως μέρος προγράμματος αμνηστίας πολιτικών κρατουμένων.[3]

Ο Ρουμάνος δικτάτορας, ο πρόεδρος Νικολάε Τσαουσέσκου και η κομμουνιστική κυβέρνηση κατέρρευσαν στη Ρουμανική Επανάσταση του 1989. Ο Ντιακονέσκου ίδρυσε το Χριστιανοδημοκρατικό Εθνικό Κόμμα των Αγροτών το 1989 μετά την επανάσταση.[3]

Ο Ντιακονέσκου υπηρέτησε ως Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Ρουμανίας, υπό το Κοινοβούλιο της Ρουμανίας, από το 1996 έως το 2000.[3] Το 2011, ο Ντιακονέσκου επέκρινε το δικό του χριστιανοδημοκρατικό κόμμα εθνικών αγροτών, το οποίο μαστίζεται από αγωνιστικές ενέργειες, λέγοντας ότι το κόμμα θα πρέπει να ξαναξεκινήσει υπό την ηγεσία του πρώην πρωθυπουργού Βίκτορ Τσιόρμπεα.[4]

Ο Ντιακονέσκου πέθανε στο Βουκουρέστι το 2011, σε ηλικία 94 ετών. Υπέφερε από καρδιακές παθήσεις στα τελευταία του χρόνια.[3] Η ταφή του έλαβε χώρα στο Βουκουρέστι στο νεκροταφείο Μπέλλου. Μια στιγμή σιγής πραγματοποιήθηκε στο Κοινοβούλιο της Ρουμανίας προς τιμήν του.[3] Έλαβε τον έπαινο πολλών πολιτικών και ακτιβιστών της Ρουμανίας. Ο πρώην πρόεδρος της Ρουμανίας, Εμίλ Κονσταντινέσκου, ονόμασε τον Ντιακονέσκου ως «σύμβολο της κομμουνιστικής αντίστασης στη Ρουμανία και την Ανατολική Ευρώπη, και σύμβολο της ειλικρίνειας και της τιμής».[3] Ο ρουμάνος πρώην πρωθυπουργός της Βουλγαρίας Βίκτορ Τσιόρμπεα απέτισε φόρο τιμής στον Ντιακονέσκου, λέγοντας ότι ο Ιόν Ντιακονέσκου κατάλαβε ότι η πίστη και οι αρχές είναι εθνικοί θησαυροί και ότι δεν τις πρόδωσε (τις αξίες), αντέχοντας 17 χρόνια στις κομμουνιστικές φυλακές.[3] Ένας από τους πιο γνωστούς ρουμάνους πολιτικούς ακτιβιστές, η Ντόινα Κορνέα, εξήρε επίσης τη ζωή και τη σταδιοδρομία του Ντιακονέσκου, «οι σημερινοί πολιτικοί σκέφτονται μόνο για τα δικά τους συμφέροντα ... Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Ρουμανία σέρνεται μαζί τους».[3]

Παραπομπές Επεξεργασία