Κάρλος Αράνο

Αργεντινός ποδοσφαιριστής

Ο Κάρλος Αντρές Αράνο {ισπανικά:Carlos “Chiche” Andrés Arano} (γεννημένος στις 6 Μαΐου 1980), είναι Αργεντινός (κάτοχος και ισπανικού διαβατηρίου) βετεράνος ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζονταν ως αριστερός μπακ.

Κάρλος Αντρές Αράνο
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαCarlos Andrés Arano
Ημερ. γέννησης6 Μαΐου 1980 (1980-05-06) (44 ετών)
Τόπος γέννησηςΑβεγιανέδα, Αργεντινή
Ύψος1,70 μ.
ΘέσηΑριστερός μπακ
Ομάδες νέων
-1999Ράσινγκ
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1999–2003Ράσινγκ75(2)
2003Σιένα0(0)
2004Περούτζα Κάλτσιο0(0)
2004–2005Κίλμες19(0)
2005Εστουδιάντες11(1)
2006Ράσινγκ13(2)
2006–2007Πολιδεπορτίβο Εχίδο20(1)
2008-2009Ουρακάν55(1)
2009-2010Άρης Θεσσαλονίκης29(0)
2010-2013Ρίβερ Πλέιτ26(0)
2013-2016Ουρακάν63(1)
2016Club Atlético Barracas Central
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 8 Απριλίου 2024. † Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Αράνο γεννήθηκε στη Αβεγιανέδα της Αργεντινής και προερχόμενος από οικογένεια φανατικών οπαδών της τοπικής Ράσινγκ, ξεκίνησε φυσιολογικά την καριέρα του στα τμήματα υποδομών της ομάδας. Στην αρχή αγωνίζονταν ως αριστερός χαφ, ενίοτε και ως επιθετικός, αλλά επειδή δεν υπήρχε στην ομάδα άλλο αριστερό μπακ, αναγκάστηκε να καταλάβει αυτή τη θέση.[1]. Σταδιακά αναδείχθηκε από τις χαμηλότερες ηλικιακά ομάδες του συλλόγου και πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα, στις 14 Απριλίου 2000, σε μια ισοπαλία 0-0 εναντίον της Μπελγράνο:[2] Αναδείχθηκε πρωταθλητής, κατακτώντας τον Πρωτάθλημα Apertura 2001, τον πρώτο τίτλο πρωταθλήματος για το σύλλογο μετά από 35 χρόνια.

Τον Ιούνιο του 2003 δοκίμασε την τύχη του στην Ιταλία, πιο συγκεκριμένα αρχικά για ένα εξάμηνο στην Σιένα [3] που μόλις είχε προβιβασθεί στην Σέριε Α της Ιταλίας [4]. Αφού τελείωσε η καλοκαιρινή προετοιμασία της ομάδας, ο προπονητής της ομάδας δεν τον εμπιστεύθηκε ούτε σ'ένα αγώνα πρωταθλήματος επί σε έξι μήνες. Έπαιξε μόνο σε 2 αγώνες Κυπέλλου εναντίον της Τέραμο.[5][6] Μετά, μετακόμισε στην Περούτζα Κάλτσιο αλλά και εκεί είχε προβλήματα με τον προπονητή,τον Σερσέ Κόσμι, κι έτσι αγωνίστηκε μόνο σ' ένα παιχνίδι κυπέλλου [7] για τους επόμενους έξι μήνες, χωρίς να καταφέρει να ξεχωρίσει. [8]

Έτσι επέστρεψε, με μονοετή δανεισμό, στην Αργεντινή για να φορέσει τη φανέλα της Κίλμες [9] σε 19 αγώνες πρωταθλήματος. Το καλοκαίρι του 2005 αγωνίστηκε για ένα εξάμηνο στην Εστουδιάντες όπου έπαιξε σε 12 παιχνίδια και πέτυχε ένα γκολ. Στη συνέχεια εντάχθηκε ξανά στη Ράσινγκ για να κλείσει την σεζόν (2005-06) έχοντας 13 συμμετοχές και 2 γκολ.

Τη σεζόν 2006-07 ξαναπέρασε τον Ατλαντικό για να φορέσει τη φανέλα του ισπανικής Club Πολιδεπορτίβο Εχίδο [10], η οποία αγωνίζονταν στην Σεγούντα Ντιβισιόν. Η Εχίδο τερμάτισε στην 11η θέση κι ο Αράνο, αν και πραγματοποίησε 20 συμμετοχές στο πρωτάθλημα, έμεινε ελεύθερος το καλοκαίρι του 2007.

Το Γενάρη του 2008 αποτέλεσε την πρώτη μεταγραφική ενίσχυση της Ουρακάν υπογράφοντας διετές συμβόλαιο συνεργασίας με την ομάδα. Προπονητής της ομάδας ήταν ο πρώην συμπαίκτης του, ο Claudio Ubeda (είχαν κοινή θητεία στη Ράσινγκ, όταν και αναδείχθησαν πρωταθλητές Apertura το 2001). [11] Η Ουρακάν είχε πολύ δυνατή ομάδα κατά τη διετία 2008-2010 και έχασε κυριολεκτικά στις λεπτομέρειες το πρωτάθλημα Clausura του 2009.[12]

Το καλοκαίρι του 2010, ο Αράνο μεταγράφηκε στον Άρη Θεσσαλονίκης. [13] Μετά από ένα μουδιασμένο ξεκίνημα της ομάδας, την τεχνική ηγεσία ανέλαβε ο Έκτορ Ραούλ Κούπερ, οδηγώντας τον Άρη στην 4η θέση του πρωταθλήματος, καθώς και στον τελικό του κυπέλλου, όπου ηττήθηκε από τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ με 1–0 (χωρίς ο Αράνο να αγωνιστεί στον αγώνα αυτό). Με τον Άρη, κατέγραψε συνολικά 35 συμμετοχές, εκ των οποίων οι 29 στο Πρωτάθλημα [14] και οι 6 στο Κύπελλο Ελλάδας.

Αν και είχε υπογράψει διετές συμβόλαιο, ο Αράνο έμεινε ελεύθερος το καλοκαίρι του 2011 [15] και μετά από την επιτυχημένη σεζόν στη γηραιά ήπειρο, επέστρεψε στη χώρα του για να παίξει στη Ρίβερ Πλέιτ. Εντούτοις νέα του ομάδα δεν μπόρεσε να πετύχει καλά αποτελέσματα και στο τέλος του 2011 ο σύλλογος υποβιβάστηκε στην Πριμέρα Β Νασιονάλ. Ο Αράνο αγωνίστηκε στους «Μιλιονάριος» και τη σεζόν 2011-12, με προπονητή τον Ματίας Αλμέιδα, πετυχαίνοντας την επάνοδο στην Primera División. [16]Η σεζόν 2012-13 υπήρξε περίοδος ανακατατάξεων στο αγωνιστικό τμήμα της Ρίβερ Πλέιτ και ο Αράνο δεν μπόρεσε να βρει θέση στο βασικό σχήμα.

Έτσι στις 28 Ιουνίου 2013 αποφάσισε να επιστρέψει στην Ουρακάν (η οποία αγωνίζονταν στην Πριμέρα Β Νασιονάλ) μετά από αίτημα του προπονητή του συλλόγου, Antonio Mohamed. Στα τέλη του 2014 πέτυχε την πολυαναμενόμενη άνοδο στην Πρώτη Κατηγορία και πέτυχε να κατακτήσει 2 τίτλους - μετά από 41 χρόνια - με την Ουρακάν. Αρχικά το Κύπελλο Αργεντινής της σεζόν 2013-14 (ο πρώτος τίτλος που κέρδισε ο σύλλογος μετά από 41 χρόνια), αφού νίκησε την Ροσάριο Σεντράλ στα πέναλτι με 5-4 (ο Αράνο εκτέλεσε εύστοχα το έκτο πέναλτι) και στις 25 Απριλίου 2015, κέρδισε το Σούπερ Καπ Αργεντινής του 2014, αφού επικράτησε επί της Ρίβερ Πλέιτ με 1-0. Στα τέλη του 2015 η Ουρτακάν αγωνίστηκε στον τελικό του Κόπα Σουδαμερικάνα, όπου έχασε στα πέναλτι με 3-1, κόντρα στην κολομβιανή Ιντεπεντιέντε Σάντα Φε. Μετά από εκείνον τον τελικό, ο Αράνο αποφάσισε να τερματίσει την επαγγελματική του καριέρα. [17]

Ωστόσο, το Γενάρη του 2016 o Αράνο αποχώρησε από την Ουρακάν, αφού δεν ανανέωσε το συμβόλαιό του, και εντάχθηκε στην Club Atlético Barracas Central , η οποία αγωνίζονταν στην Primera B Metropolitana. [18][19] Ολοκλήρωσε την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής το Γενάρη του 2017. [20]

Προπονητική καριέρα

Επεξεργασία

Αφού κρέμασε τα παπούτσια του ο Αράνο ασχολήθηκε με την προπονητική. Από τον Αύγουστο του 2016 και για πενταετία διετέλεσε προπονητής της ομάδας Νέων της Ράσινγκ ενώ στη συνέχεια ανέλαβε για 13 αγώνες το πόστο του βοηθού προπονητή στην πρώτη ομάδα. Από το Νοέμβριο του 2021 είναι Τεχνικός Διευθυντής της ομάδας.[21]

Διακρίσεις

Επεξεργασία

Συλλογική διάκριση:
Ως παίκτης της Ράσινγκ

Ως παίκτης της Ουρακάν

Ως παίκτης της Ρίβερ Πλέιτ

Παραπομπές

Επεξεργασία

Εξωτερικές πηγές

Επεξεργασία