Κάρολος Γ΄ Τόκκος
O Κάρολος Γ΄, ιταλ. Carlo III Tocco (1464-1518) από τον Οίκο των Τόκκων ήταν τιτουλάριος δεσπότης της Ηπείρου (Άρτας) και της Ζακύνθου.
Κάρολος Γ΄ Τόκκος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1465 (περίπου) ή 1464[1] Λευκάδα |
Θάνατος | 1518 ή 1518[1] Ρώμη |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Leonardo IV di Tocco, Titular Despota dell'Arta[2] |
Γονείς | Λεονάρδος Γ΄ Τόκκος[2] και Μίλιτσα Μπράνκοβιτς[2] |
Θυρεός | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν γιος (ο μόνος από τον πρώτο γάμο) του Λεονάρδου Γ΄ παλατινού κόμη της Κεφαλληνίας, Ζακύνθου & Λευκάδας & δεσπότη της Ηπείρου και της πρώτης συζύγου του Μιλίτσας Μπράνκοβιτς, κόρης του Λαζάρ δεσπότη της Σερβίας.
Η μητέρα του απεβίωσε κατά τη γέννησή του. Την εποχή του παππού του Καρόλου Β΄ τα Ιωάννινα είχαν καταληφθεί από τους Οθωμανούς και το δεσποτάτο είχε περιοριστεί στην Άρτα και τα νησιά. Την εποχή του πατέρα του χάθηκαν και αυτά. Ο δεύτερος γάμος του Λεονάρδου Γ΄ ήταν με τη Φραντσέσκα Μαρτσάνο, ανιψιά του Φερδινάνδου Α΄ της Νάπολης, καθώς ο Λεονάρδος Γ΄ ήθελε να αμυνθεί από την επιβουλή της Βενετίας. Όταν του επιτέθηκαν οι Οθωμανοί δεν αμύνθηκε, αλλά διέφυγε (1479) με τους θησαυρούς του στη Νάπολη, όπου ο βασιλιάς του έδωσε αρκετά φέουδα· απεβίωσε το 1499. Έμειναν μόνο οι τίτλοι.
Ο Κάρολος Γ΄ έλαβε επίδομα από τον βασιλιά της Νάπολης και τον Πάπα. Στα τέλη της αρχιερατείας του πάπα Αλεξάνδρου ΣΤ΄ Βοργία, ο Κάρολος Γ΄ ήταν διοικητής του Κολεγίου των Καρδιναλίων στη Ρώμη και αργότερα υπηρέτησε στον στρατό του Μαξιμιλιανού Α΄ των Αψβούργων.
Πηγές
Επεξεργασία- Miller, William (1908). The Latins in the Levant: A History of Frankish Greece (1204–1566). London: John Murray. OCLC 563022439.
- Nicol, Donald (1968). The Byzantine family of Kantakouzenos (Cantacuzenus) ca. 1100-1460: A Genealogical and Prosopographical Study. Dumbarton Oaks studies 11. Washington, DC: Dumbarton Oaks Center for Byzantine Studies. OCLC 390843.
- Setton, Kenneth M. (1978). The Papacy and the Levant (1204–1571), Volume II: The Fifteenth Century. Philadelphia: The American Philosophical Society. ISBN 0-87169-127-2.
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 204207800. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2024.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.