Κίτσος Μπότσαρης
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Κίτσος Μπότσαρης (1754-1813) ήταν ο δευτερότοκος γιος του Γιώργη Μπότσαρη της σπουδαίας σουλιώτικης φάρας των Μποτσαραίων. Ήταν ο πατέρας του θρυλικού Μάρκου Μπότσαρη.
| Κίτσος Μπότσαρης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1754 Μεσολόγγι |
| Θάνατος | 1809 Άρτα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Βασιλική Μπαμπίλη |
| Τέκνα | Νικόλας Μπότσαρης Μάρκος Μπότσαρης Κώστας Μπότσαρης Γιώργος Μπότσαρης Μάρω Μπότσαρη |
| Γονείς | Γιώργης Μπότσαρης |
| Αδέλφια | Μαρία Μπότσαρη Νότης Μπότσαρης Τούσιας Μπότσαρης Νίκηζας Μπότσαρης |
| Οικογένεια | Μποτσαραίοι |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Ελληνική Επανάσταση του 1821 |
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Γεννήθηκε το 1754 στο Σούλι. Μετά το θάνατο του πρωτότοκου αδελφού του Τούσια, το 1792, ανέλαβε την αρχηγία της φάρας των Μποτσαραίων. Ο Κίτσος Μπότσαρης ήταν ένα από τα πέντε παιδιά των οπλαρχηγών Σουλιωτών που είχε πάρει ο Αλή Πασάς ως ομήρους στην πρώτη εκστρατεία του στο Σούλι το έτος 1789. Είχε λοιπόν ανατραφεί για αρκετό χρονικό διάστημα κοντά στον πασά των Ιωαννίνων, και αργότερα απελευθερώθηκε. Έμελλε όμως περί τα τέλη του 18ου αιώνα, μετά το θάνατο του πατέρα του, να συλληφθεί και πάλι όμηρος, αυτή τη φορά μαζί με τον γιο του Κωνσταντίνο, και να οδηγηθεί και πάλι στην Αυλή του Αλή Πασά.
Παρά την οδυνηρή αυτή εξέλιξη, ο Κίτσος Μπότσαρης, από τα στοιχεία που έχουν δει το φως, ως μετριοπαθής, φαίνεται ότι συνέχιζε να χαίρει της συμπάθειας του Αλή Πασά και να τελεί υπό αγαθή συμβίωση μαζί του. Όταν όμως επήλθαν τα γεγονότα του 1803 (τρίτη εκστρατεία του Αλή Πασά κατά του Σουλίου), ο Κίτσος Μπότσαρης, εγκαταλείποντας τον γιο του στην Αυλή του Αλή Πασά, έσπευσε στην πατρίδα του που κινδύνευε και σαν ανήμερο θηρίο τέθηκε επικεφαλής μιας φάλαγγας Σουλιωτών που δεν είχαν ακόμη εγκαταλείψει την πατρίδα τους, για να κατευθυνθούν προς την Πάργα και τα ρωσοκρατούμενα Επτάνησα. Με τη φάλαγγα αυτή αμυνόμενος, ζήτησε τελικά να εγκατασταθεί σε περιοχή πλησίον της Άρτας, γενόμενος έτσι ένας από τους μεγάλους ήρωες τόσο του Ζαλόγγου, όσο και αργότερα της μάχης του Σέλτσου.
Στη συνέχεια όμως, βλέποντας πως κάθε αντίσταση ήταν πλέον μάταιη, κατέφυγε και αυτός στην Πάργα (πόλη της Επτανήσου Πολιτείας) και από εκεί πέρασε στην Κέρκυρα, όπου και κατατάχθηκε στα τάγματα των Ηπειρωτών με το βαθμό του μαγιόρου (ταγματάρχη), και διακρίθηκε για τη γενναιότητά του και την πειθαρχία του. Μετά την πτώση του Ναπολέοντα, παρασυρθείς από διάφορες δόλιες υποσχέσεις του Αλή Πασά που του μετέφεραν απεσταλμένοι του τελευταίου, τους ακολούθησε στην Ήπειρο, όμως αυτοί τον συνέλαβαν και τον έστειλαν στην Άρτα, όπου και δολοφονήθηκε (1813) κατ΄ εντολή του Αλή Πασά, από τον αρματολό Γώγο Μπακόλα του Βάλτου, προς τον οποίον αργότερα οι Σουλιώτες ποτέ δεν έπαψαν να τρέφουν άσπονδο μίσος.
Ο Κίτσος Μπότσαρης είχε παντρευτεί τρεις φορές:
1) τη Χρυσούλα Παπαζώτου-Γιώτη, με τέκνα τους Ιωάννη (; - 1804), Ελένη (1785-1804), Μαρία, Μάρκο (1790-1823), Κωνσταντίνο (1792-1853), Δέσποινα, Γεώργιο.
2) την Αναστασία Μακαντώνη, με τέκνο την Αγγελική (1800-1890).
3) τη Βασιλική Μπαμπίλη, με τέκνα τους Αναστασία (1808 - ;), Ελένη, Νικόλαο, Γεώργιο, Στρατή.
Μετά το θάνατο του Κίτσου Μπότσαρη την αρχηγία της φάρας των Μποτσαραίων ανέλαβε ο αδελφός του, Νότης Μπότσαρης, υστερότοκος γιος του Γιώργη Μπότσαρη.
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. ΙΖ΄, σελ. 714