Νότης Μπότσαρης

Αγωνιστής της επανάστασης του 1821

Ο Παναγιώτης "Νότης" Μπότσαρης (1756 - 26 Μαρτίου 1841) ήταν Σουλιώτης αγωνιστής της Επανάστασης του 1821.[2] Ήταν ο υστερότοκος γιος του Γιώργη Μπότσαρη από τη σουλιώτικη φάρα των Μποτσαραίων.

Νότης Μπότσαρης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1756[1]
Σούλι Θεσπρωτίας
Θάνατος1841[1]
Ναύπακτος
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Οθωμανική Αυτοκρατορία
Αλβανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΤέκναΓεώργιος Ν. Μπότσαρης
Δημήτριος Μπότσαρης
ΓονείςΓιώργης Μπότσαρης
ΑδέλφιαΜαρία Μπότσαρη
Νίκηζας Μπότσαρης
Κίτσος Μπότσαρης
Τούσιας Μπότσαρης
ΟικογένειαΜποτσαραίοι
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΕλληνική Επανάσταση του 1821
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαυποστράτηγος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Η επιγραφή της οικίας Νότη Μπότσαρη στην Πρέβεζα

Βιογραφικά στοιχεία

Επεξεργασία

Ο Νότης Μπότσαρης γεννήθηκε στο Σούλι το 1756.[3] Μετά το θάνατο του αδελφού του Κίτσου ανέλαβε την αρχηγία της φάρας των Μποτσαραίων. Κατά τη διάρκεια συμπλοκών με μουσουλμάνους Αλβανούς στα Άγραφα τραυματίστηκε και αιχμαλωτίστηκε, αλλά κατάφερε μετά από έξι μήνες να αποδράσει από το φρούριο της Κλεισούρας όπου ήταν φυλακισμένος.

Μετά από μεσολάβηση του Ιμπραήμ Πασά του Μπερατίου, συγγενή του Αλή Πασά, δέχτηκε να μπει στην υπηρεσία του Αλή, υπό τον όρο ότι θα μένει στον Κακόλακκο Πωγωνίου. Ο Αλή Πασάς τον προσκάλεσε στα Γιάννενα και τον έστειλε δήθεν αποστολή στη Λάρισα, με το σκεπτικό να του στήσει ενέδρα για να τον σκοτώσει καθ' οδόν ευκολότερα. Τον προειδοποίησε όμως ο Βελής, γιος του Αλή Πασά, και έτσι ο Μπότσαρης κατέφυγε στην Κέρκυρα. Εκεί συνάθροισε τους ντόπιους Σουλιώτες και τους ξεσήκωσε να κατευθυνθούν στην Πάργα και από εκεί στην Πρέβεζα, για να πολεμήσουν με τα στρατεύματα του σουλτάνου εναντίον του Αλή Πασά. Όταν μετά την πτώση της Πρέβεζας (1820) αποφασίστηκε να πολιορκηθούν τα Γιάννενα, ο Μπότσαρης με τους Σουλιώτες πήραν και αυτοί μέρος, ως εκδίκηση προς τον Αλή Πασά. Ο αρχιστράτηγος του σουλτάνου όμως δεν τήρησε την υπόσχεση που είχε δώσει στον Μπότσαρη, και αντί να δώσει γη στους Σουλιώτες, συνθηκολόγησε με τον Αλή Πασά, στρέφοντας τα όπλα προς το σουλτανικό στρατό και πορευόμενος για το Σούλι.

Πήρε μέρος στη Γ΄ Συνέλευση της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος στο Ανατολικό[4].

Στην Πρέβεζα σωζόταν, μέχρι το 1970, το σπίτι του Νότη Μπότσαρη, που είχε αποκτήσει το 1806.[5]

Ο Νότης Μπότσαρης τιμήθηκε από τον Όθωνα με το βαθμό του Υποστρατήγου. Πέθανε στη Ναύπακτο το 1841.

Περιπέτειες του Νότη Μπότσαρη την περίοδο της Επανάστασης

Επεξεργασία

Ο Νότης Μπότσαρης συνελήφθη και κλείστηκε βαριά τραυματισμένος στο φρούριο της Κλεισούρας, απ' όπου δραπέτευσε τον επόμενο χρόνο και ύστερα από πολλές περιπέτειες πέρασε στην Κέρκυρα. Συγκρότησε εκεί δύναμη από Σουλιώτες, με τους οποίους έφτασε στο Μεσολόγγι, όπου διακρίθηκε σε όλες τις πολιορκίες και κατά την έξοδο.[6] Αργότερα, το 1827 πολέμησε και τραυματίστηκε στο Δίστομο. Το 1829 διακρίθηκε στην πολιορκία και στην άλωση της Ναυπάκτου. Ο Νότης Μπότσαρης τιμήθηκε από τον Όθωνα με τον βαθμό του Υπερστράτηγου.

Βιβλιογραφικές Πηγές

Επεξεργασία

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας, «Νότης Μπότσαρης», Δελτίον της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τομ. ΙΒ, σελ.296-316
  • Γιώργης Έξαρχος, «Ω, Μεσολόγγι Αθάνατο!...», Ημερολόγια Β' Πολιορκίας και Εξόδου του Μεσολογγίου, Θεσσαλονίκη 2021
  • Κολόμβας Ν., Η τραγική μοίρα των αμάχων κατά την τελευταία Πολιορκία, 15 Απριλίου 1825-10 Απριλίου 1826, Αθήνα 2006.
  • Κωνστ. Π. Πετροπούλου, «Σκηνές Εθνικού Μεγαλείου», Από τις πολιορκίες και την έξοδο του Μεσολογγίου, Γ' Έκδοση Συμπληρωμένη, Αθήνα 1971
  • Απομνημονεύματα Αγωνιστών του '21, Εμμανουήλ Γ. Πρωτοψάλτης, Δ' Τεύχος

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Lord Byron and his Times. NoBozza1841. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. Σήμερα .gr, Σαν. «Νότης Μπότσαρης». Σαν Σήμερα .gr. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2022. 
  3. «Νότης Μπότσαρης, αγωνιστής του 1821 | ΦΩΤΟΔΕΝΤΡΟ». photodentro.edu.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2022. 
  4. Ιωάννης Ιάκωβος Μάγερ, Ελληνικά Χρονικά, αριθμός 104, 24 Δεκεμβρίου 1824, σελ. 2-3
  5. Βλ. Ηλίας Β. Βασιλάς, Άπαντα, (Επ. Νίκος Δ. Καράμπελας), Πρέβεζα 2012, σελ. 486, όπου και η φωτογραφία της οικίας. Η μαρμάρινη επιγραφή εικονίζεται στη φωτογραφία του παρόντος λήμματος.
  6. Απομνημονεύματα Αγωνιστών του '21, Εμμανουήλ Γ. Πρωτοψάλτης, Δ' Τεύχος