Δημήτριος Ν. Μπότσαρης

Έλληνας αγωνιστής του 21, στρατιωτικός και πολιτικός

Για τον εγγονό του, στρατιωτικό και πολιτικό του 20ου αιώνα, δείτε Δημήτριος Νότη Μπότσαρης (για άλλα πρόσωπα με το ίδιο όνομα δείτε Δημήτριος Μπότσαρης)

Δημήτριος Μπότσαρης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1808
Σούλι Θεσπρωτίας
Θάνατος10  Σεπτεμβρίου 1892
Αθήνα
Τόπος ταφήςΠρώτο Νεκροταφείο Αθηνών
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Οθωμανική Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
στρατιωτικός
Οικογένεια
ΤέκναΜάρκος Δ. Μπότσαρης
ΓονείςΝότης Μπότσαρης
ΑδέλφιαΓεώργιος Ν. Μπότσαρης
ΟικογένειαΜποτσαραίοι
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςαντιστράτηγος/Ελληνικός Στρατός
Πόλεμοι/μάχεςΕλληνική Επανάσταση του 1821
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Στρατιωτικών της Ελλάδας
μέλος της Βουλής των Ελλήνων
πληρεξούσιος
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος του Σωτήρος

Ο Δημήτρης Μπότσαρης (Δημήτριος Νότη Μπότσαρης - συνονόματος με τον εγγονό του) (1808 - 10 Σεπτεμβρίου 1892) ήταν Έλληνας αγωνιστής, στρατιωτικός και πολιτικός.

Βιογραφικά στοιχεία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε το 1808 στο Σούλι Θεσπρωτίας, τέσσερα ακριβώς έτη μετά την επίθεση του Αλή Πασά κατά της οικογένειας των Μποτσαραίων. Ήταν γιος του Νότη Μπότσαρη. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε μέσα στις μάχες και τα όπλα. Σε ηλικία δεκατεσσάρων χρονών, οπλισμένος με πολεμική πανοπλία πολέμησε δίπλα στο πλευρό του πατέρα του. Υπέστη τις ταλαιπωρίες της πολιορκίας του Μεσολογγίου, αγωνίστηκε κατά την Έξοδο, και σε ηλικία δεκαεπτά χρονών, όταν ο πατέρας του έπαιρνε μέρος στην Συνέλευση της Τροιζήνας ανέλαβε αυτός την διοίκηση του σώματος και ως σωματάρχης διετέλεσε υπό την αρχηγία του Καραϊσκάκη. Διέπρεψε στη μάχη του Φαλήρου[1]. Μετά την αποκατάσταση των πραγμάτων ο Μπότσαρης κατατάχτηκε στον τακτικό στρατό, και διακρίθηκε στις μάχες.

Το 1854 μαζί με τους Κίτσο Τζαβέλα και Θεόδωρο Γρίβα, υπήρξε επικεφαλής της επανάστασης στην Ήπειρο, με σκοπό την Ένωση της περιοχής με το ελληνικό κράτος και έδρασε μεταξύ Μακρυνόρους και Τζουμέρκων.

Προσελήφθη από τον Βασιλιά Γεώργιο Α' ως υπασπιστής του. Ανέβηκε στα ψηλότερα στρατιωτικά αξιώματα και το 1863 έγινε Υπουργός Στρατιωτικών στην Κυβέρνηση Δ. Κυριακού.

Διετέλεσε πολλές φορές βουλευτής και πληρεξούσιος στην Β' Εθνοσυνέλευση των Αθηνών. Έφερε τον βαθμό του αντιστράτηγου και τιμήθηκε με τον Ελληνικό Μεγαλόσταυρο. Απεβίωσε στην Αθήνα στις 10 Σεπτεμβρίου 1892 και τάφηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.

 
Τάφος του Δημητρίου Νότη Μπότσαρη στο πρώτο νεκροταφείο της Αθήνας

Αναφορές

Επεξεργασία
  1. Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια, Τόμος 4. Αθήναι: Έκδοσις Μεγάλης Στρατιωτικής και Ναυτικής Εγκυκλοπαιδείας. σελ. 621. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2011.