Καθολική Εκκλησία στην Ιρλανδία

Η Καθολική Εκκλησία στην Ιρλανδία (ιρλανδικά: Eaglais Chaitliceach na hÉireann) είναι μέρος της παγκόσμιας Καθολικής Εκκλησίας και βρίσκεται σε κοινωνία με την Αγία Έδρα. Με 3,7 εκατομμύρια μέλη, είναι η μεγαλύτερη χριστιανική εκκλησία στην Ιρλανδία. Στην απογραφή του 2016, για την Δημοκρατία της Ιρλανδίας, το 78% του πληθυσμού χαρακτηρίζεται ως Καθολικό, ποσοστό όμως μειωμένο κατά 6% από την απογραφή του 2011.[1] Αντίθετα, το 45% του πληθυσμού της Βόρειας Ιρλανδίας χαρακτηρίστηκε Καθολικό στην απογραφή του 2011, ποσοστό που αναμένεται να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια.[2][3] Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ιρλανδίας είναι ο Αρχιεπίσκοπος του Άρμαγκ.[4][5]


Καθολική Εκκλησία στην Ιρλανδία
Ιρλανδικά: Eaglais Chaitliceach na hÉireann
ΚατηγοριοποίησηΚαθολική
ΠροσανατολισμόςΚελτικός Χριστιανισμός
ΚείμενοΑγία Γραφή
ΘεολογίαΚαθολική θεολογία
ΔιακυβέρνησηΕπισκοπική πολιτεία
ΙδρυτήςΆγιος Πατρίκιος
Μέλη3.729.000 (2016)

Ο Χριστιανισμός υπάρχει στην Ιρλανδία από τον 5o αιώνα και έφτασε στο νησί από τη Ρωμαϊκή Βρετανία, μέσω της ιεραποστολής του Αγίου Πατρικίου, σχηματίζοντας αυτό που αποτελεί σήμερα τον Κελτικό Χριστιανισμό. Διαδόθηκε σταδιακά, αντικαθιστώντας τις παλιές παγανιστικές δοξασίες. Η Καθολική Εκκλησία στην Ιρλανδία θεωρεί τον Παλλάδιος ως τον πρώτο Επίσκοπο των Γαέλων, που στάλθηκε από τον Πάπα Κελεστίνο Α΄. Ωστόσο, κατά τον 12ο αιώνα επιβλήθηκε μια αυστηρή ομοιομορφία στη Δυτική Εκκλησία, με την εισαγωγή της επισκοπικής μορφής διοίκησης, και κορυφώθηκε με την Γρηγοριανή Μεταρρύθμιση, η οποία συνέπεσε με την νορμανδική εισβολή στην Ιρλανδία.[6][7][8]

Μετά την κατάκτηση της Ιρλανδίας από την Αγγλία των Τυδώρ, η Kαθολική Eκκλησία τέθηκε εκτός νόμου, ενώ το Αγγλικό Στέμμα επιχείρησε να εξαγάγει την Προτεσταντική Μεταρρύθμιση στην Ιρλανδία. Τον 16ο αιώνα, η ιρλανδική εθνική ταυτότητα συνασπίστηκε γύρω από τον Ιρλανδικό Καθολικισμό. Για αρκετούς αιώνες, η ιρλανδική καθολική πλειοψηφία εξεγέρθη, ώσπου τελικά η Εκκλησία και η Βρετανική Αυτοκρατορία ξεκίνησαν συνομιλίες συμφιλίωσης. Η χρηματοδότηση του Κολλεγίου του Μενούθ ήταν μία από τις πράξεις εφαρμογής της συμφιλίωσης και χειραφέτησης του ιρλανδικού καθολικού εθνικισμού και επαναστατικού ρεπουμπλικανισμού. Μετά την Εξέγερση του Πάσχα του 1916 και τη δημιουργία του ελεύθερου ιρλανδικού κράτους, η Εκκλησία απέκτησε σημαντική κοινωνική και πολιτική επιρροή.[9][10][11]

Παραπομπές Επεξεργασία