Το καλαμάκι είναι βοηθητικό εργαλείο που χρησιμοποιούμε για την διευκόλυνση της ρόφησης ή και την απόλαυση κατά την πόση.

Χρήση καλαμάκι πόσης σε πλαστική φιάλη

Ιστορική αναδρομή Επεξεργασία

Το καλαμάκι είναι γνωστό από την αρχαιότητα, και κατασκευαζόταν από φυσικές ύλες, από κομμένο ψιλό καλάμι, όπως γνωρίζουμε από αρχαιολογικά ευρήματα των Σουμερίων. Σήμερα κατασκευάζεται από διάφορα φυσικά ή αναλώσιμα υλικά (χαρτί, άχυρο, μπαμπού, σιλικόνη κλπ) λόγω απαγόρευσης του πλαστικού[1][2][3], ενώ μέχρι πρόσφατα ήταν συνεχής σωλήνας λεπτού πλαστικού περιβλήματος, ο οποίος κόβεται σε τυποποιημένο μήκος, και προμηθεύεται μαζικά στους καταναλωτές για απλή χρήση βασικά για λόγους αισθητικούς και υγειονομικούς. Το σύγχρονο βιομηχανικό καλαμάκι πατενταρίστηκε επίσημα το 1888 από τον Μάρβιν Στόουν.

Μορφές και σχήμα Επεξεργασία

Τα σύγχρονα καλαμάκια απλής χρήσης διατίθενται σε πολλά μήκη και χρώματα. Είναι μονοκόμματα ή εύκαμπτα, ενώ ποικίλουν ως προς το σχήμα και το εμβαδόν τομής, για χρήση με ποτά και ροφήματα διαφόρων διαβαθμίσεων ρεύσης και ίξους. Ιδιαίτερες εφαρμογές με φαντεζί χρώματα και φωσφορισμούς δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στην απόλαυση κατά την χρήση, ενώ σχηματισμοί αχαλίνωτης φαντασίας σε σχήμα σπιράλ, κόμβων, κυμάτων και άλλων γεωμετρικών και φανταστικών σχημάτων παροτρύνουν τον καταναλωτή να ζήσει το σήμερα. Τα κοινά καλαμάκια όμως έχουν σταθερό μήκος, λεπτό πάχος και μικρή διάμετρο, ενώ φέρουν ένα εύκαμπτο σημείο κοντά στο ένα άκρο για λόγους εργονομίας. Το κάτω άκρο τους είναι κομμένο οριζόντια, ή πλάγια όταν προορίζονται να τρυπήσουν μια επιφάνεια συσκευασίας για να διεισδύσουν μέχρι στο ποθητό υγρό έδεσμα. Το κάτω άκρο μερικές φορές συναντάται διαμορφωμένο ως μικρό κουτάλι.

Παραπομπές Επεξεργασία