Κατάλογος προέδρων της Χιλής
κατάλογος εγχειρήματος Wikimedia
Ακολουθεί κατάλογος των Προέδρων της Χιλής από την ίδρυση της πρώτης κυβέρνησης (χούντας) της χώρας το 1810, κατά την έναρξη του Πολέμου της Χιλιανής Ανεξαρτησίας, ως σήμερα.
Patria Vieja (1810–1814)Επεξεργασία
Κυβερνητικές χούντες (1810–1814)Επεξεργασία
№ | Πορτρέτο | Όνομα (Γέννηση–Θάνατος) |
Διάρκεια θητείας | Σημειώσεις | |
---|---|---|---|---|---|
– | Ματέο δε Τόρο ι Σαμπράνο (1727–1811) |
18 Σεπτεμβρίου 1810 | 26 Φεβρουαρίου 1811 | Πρόεδρος της πρώτης κυβέρνησης (χούντας). Απεβίωσε εν ενεργεία. | |
– | Χουάν Μαρτίνες δε Ρόσας (1759–1813) |
27 Φεβρουαρίου 1811 | 2 Απριλίου 1811 | Μεταβατικός πρόεδρος της πρώτης κυβέρνησης (χούντας). | |
– | Φερνάντο Μάρκες δε λα Πλάτα (1740–1818) |
2 Απριλίου 1811 | 4 Ιουλίου 1811 | Πρόεδρος της πρώτης κυβερνητικής χούντας. | |
– | Χουάν Αντόνιο Οβάγιε (1750–1819) |
4 Ιουλίου 1811 | 20 Ιουλίου 1811 | Πρόεδρος του πρώτου Εθνικού Κογκρέσου. | |
– | Μαρτίν Κάλβο Ενκαλάδα (1756–1828) |
20 Ιουλίου 1811 | 11 Αυγούστου 1811 | Πρόεδρος του πρώτου Εθνικού Κογκρέσου. | |
11 Αυγούστου 1811 | 4 Σεπτεμβρίου 1811 | Πρόεδρος της Προσωρινής Εκτελεστικής Αρχής. | |||
– | Χουάν Ενρίκε Ροσάλες (?–1825) |
4 Σεπτεμβρίου 1811 | 16 Νοεμβρίου 1811 | Πρόεδρος του Εκτελεστικού Δικαστηρίου. | |
– | Χοσέ Μιγκέλ Καρέρα (1785–1821) |
16 Νοεμβρίου 1811 | 13 Δεκεμβρίου 1811 | Πρόεδρος της Προσωρινής Κυβερνητικής Χούντας. | |
13 Δεκεμβρίου 1811 | 8 Ιανουαρίου 1812 | Προσωρινή Ανώτατη Αρχή. | |||
8 Ιανουαρίου 1812 | 8 Απριλίου 1812 | Πρόεδρος της Προσωρινής Κυβερνητικής Χούντας. | |||
– | Χοσέ Σαντιάγκο Πορτάλες (1764–1835) |
8 Απριλίου 1812 | 6 Αυγούστου 1812 | Πρόεδρος της Προσωρινής Κυβερνητικής Χούντας. | |
– | Πέδρο Χοσέ Πράδο Χαρακεμάδα (1754–1827) |
6 Αυγούστου 1812 | 6 Δεκεμβρίου 1812 | Πρόεδρος της Προσωρινής Κυβερνητικής Χούντας. | |
– | Χοσέ Μιγκέλ Καρέρα (1785–1821) |
6 Δεκεμβρίου 1812 | 30 Μαρτίου 1813 | Πρόεδρος της Προσωρινής Κυβερνητικής Χούντας. | |
– | Χουάν Χοσέ Καρέρα (1782–1818) |
30 Μαρτίου 1813 | 13 Απριλίου 1813 | Πρόεδρος της Προσωρινής Κυβερνητικής Χούντας. | |
– | Φρανσίσκο Αντόνιο Πέρες (1764–1828) |
13 Απριλίου 1813 | 23 Αυγούστου 1813 | Πρόεδρος της Ανώτερης Κυβερνητικής Χούντας. | |
– | Χοσέ Μιγκέλ Ινφάντε (1778–1844) |
23 Αυγούστου 1813 | 11 Ιανουαρίου 1814 | Πρόεδρος της Ανώτερης Κυβερνητικής Χούντας. | |
– | Αγουστίν Εϊσαγκίρε (1768–1837) |
11 Ιανουαρίου 1814 | 7 Μαρτίου 1814 | Πρόεδρος της Ανώτερης Κυβερνητικής Χούντας. |
Ανώτατοι Διευθυντές (1814)Επεξεργασία
№ | Πορτρέτο | Όνομα (Γέννηση–Θάνατος) |
Διάρκεια θητείας | Σημειώσεις | |
---|---|---|---|---|---|
– | Αντόνιο Χοσέ δε Ιρισάρι (1786–1868) |
7 Μαρτίου 1814 | 14 Μαρτίου 1814 | Μεταβατικός Ανώτατος Διευθυντής. | |
1 | Φρανσίσκο δε λα Λάστρα (1777–1852) |
14 Μαρτίου 1814 | 23 Ιουλίου 1814 | Ανώτατος Διευθυντής. | |
– | Χοσέ Μιγκέλ Καρέρα (1785–1821) |
23 Ιουλίου 1814 | 2 Οκτωβρίου 1814 | Πρόεδρος της Κυβερνητικής Χούντας. Μετά την ήττα της Χιλής στη Μάχη της Ρανκάγουα, η Ισπανία ανακτά τον έλεγχο της Χιλής. |
Επανακατάκτηση (1814–1817)Επεξεργασία
№ | Πορτρέτο | Όνομα (Γέννηση-Θάνατος) |
Διάρκεια θητείας | Σημειώσεις | |
---|---|---|---|---|---|
– | Μαριάνο Οσόριο (1777–1819) |
3 Οκτωβρίου 1814 | 26 Δεκεμβρίου 1815 | Βασιλικός Κυβερνήτης της Χιλής | |
– | Κασιμίρο Μαρκό δελ Ποντ (1770–1819) |
26 Δεκεμβρίου 1815 | 12 Φεβρουαρίου 1817 | Βασιλικός Κυβερνήτης της Χιλής. Έπειτα από τη χιλιανή νίκη στη Μάχη του Τσακαμπούκο, τερματίζεται ο ισπανικός έλεγχος. |
Patria Nueva (1817–1826)Επεξεργασία
Ανώτατοι Διευθυντές (1817–1826)Επεξεργασία
№ | Πορτρέτο | Όνομα (Γέννηση-Θάνατος) |
Διάρκεια θητείας | Σημειώσεις | |
---|---|---|---|---|---|
2 | Μπερνάρδο Ο' Χίγκινς (1778–1842) |
16 Φεβρουαρίου 1817 | 28 Ιανουαρίου 1823 | Ανώτατος Διευθυντής. | |
– | Αγουστίν Εϊσαγκίρε (1768–1837) |
28 Ιανουαρίου 1823 | 4 Απριλίου 1823 | Πρόεδρος της κυβερνητικής χούντας. | |
– | Ραμόν Φρέιρε (1787–1851) |
4 Απριλίου 1823 | 13 Αυγούστου 1823 | Μεταβατικός Ανώτατος Διευθυντής. | |
– | Ανώτατη Χούντα Αντιπροσώπων | 13 Αυγούστου 1823 | 1 Σεπτεμβρίου 1823 | ||
3 | Ραμόν Φρέιρε (1787–1851) |
1 Σεπτεμβρίου 1823 | 9 Ιουλίου 1826 | Ανώτατος Διευθυντής. |
Πρόεδροι (1826–σήμερα)Επεξεργασία
Οργανισμός της Δημοκρατίας (1826–1830)Επεξεργασία
№ | Εικόνα | Όνομα (Γέννηση–Θάνατος) |
Διάρκεια θητείας | Κόμμα | Έτος εκλογής | Σημειώσεις | Αντιπρόεδρος.[1] | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
– | Μανουέλ Μπλάνκο Ενκαλάδα (1790–1876) |
9 Ιουλίου 1826 | 9 Σεπτεμβρίου 1826 | Ανεξάρτητος | 1826 | Εξελέγη ως μεταβατικός πρόεδρος. Παραιτήθηκε. | Αγουστίν Εϊσαγκίρε | ||
– | Αγουστίν Εϊσαγκίρε (1768–1837) |
9 Σεπτεμβρίου 1826 | 25 Ιανουαρίου 1827 | Ανεξάρτητος | – | Μεταβατικός αντιπρόεδρος επί προεδρίας του Μπλάνκο Ενκαλάδα, μετά την παραίτηση του τελευταίου ανέλαβε την προεδρία. | rowspan=2 Κενή θέση | ||
– | Ραμόν Φρέιρε (1787–1851) |
25 Ιανουαρίου 1827 | 15 Φεβρουαρίου 1827 | Pipiolos | — | Προσωρινός Πρόεδρος. | |||
1 | 15 Φεβρουαρίου 1827 | 8 Μαΐου 1827 | 1827 | Παραιτήθηκε. | Φρανσίσκο Αντόνιο Πίντο | ||||
– | Φρανσίσκο Αντόνιο Πίντο (1785–1858) |
8 Μαΐου 1827 | 16 Ιουλίου 1829 | Pipiolos | – | Αντιπρόεδρος επί προεδρίας του Ραμόν Φρέιρε, ανέλαβε πρόεδρος μετά την παραίτηση του τελευταίου. | rowspan=2 Κενή θέση | ||
– | Φρανσίσκο Ραμόν Βικούνια (1775–1849) |
16 Ιουλίου 1829 | 19 Οκτωβρίου 1829 | Pipiolos | — | Για λόγους υγείας, ο Φρανσίσκο Αντόνιο Πίντο έκανε αντιπρόσωπο του Προέδρου τον πρόεδρο της Γερουσίας, Φρανσίσκο Ραμόν Βικούνια. | |||
2 | Φρανσίσκο Αντόνιο Πίντο (1785–1858) |
19 Οκτωβρίου 1829 | 2 Νοεμβρίου 1829 | Pipiolos | 1829 | Παραιτήθηκε. | Χοακίν Βικούνια | ||
– | Φρανσίσκο Ραμόν Βικούνια (1775–1849) |
2 Νοεμβρίου 1829 | 7 Νοεμβρίου 1829 | Pipiolos | — | Πρόεδρος της Γερουσίας. Ανατράπηκε στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου του 1829–30. | rowspan=5 Κενή θέση | ||
– | Ραμόν Φρέιρε (1787–1851) |
7 Νοεμβρίου 1829 | 8 Νοεμβρίου 1829 | Pipiolos | — | Πρόεδρος της Κυβερνητικής Χούντας. Ανατράπηκε στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. | |||
– | Φρανσίσκο Ραμόν Βικούνια (1775–1849) |
8 Νοεμβρίου 1829 | 7 Δεκεμβρίου 1829 | Pipiolos | — | Πρόεδρος της Γερουσίας. Αποκαταστάθηκε στην αρχική του εντολή. Παραιτήθηκε στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. | |||
colspan=8 Κενή θέση 7 Δεκεμβρίου 1829 – 24 Δεκεμβρίου 1829}} |
Εμφύλιος Πόλεμος. Κατά την περίοδο αυτή δεν υπήρχε πρόεδρος. | ||||||||
– | Χοσέ Τομάς Οβάγιε (1787–1831) |
24 Δεκεμβρίου 1829 | 18 Φεβρουαρίου 1830 | Pelucones | — | Πρόεδρος της Κυβερνητικής Χούντας. | |||
– | Φρανσίσκο Ρουίς-Τάχλε (1790–1860) |
18 Φεβρουαρίου 1830 | 1 Απριλίου 1830 | Pelucones | — | Προσωρινός Πρόεδρος. Παραιτήθηκε. | Χοσέ Τομάς Οβάγιε | ||
– | Χοσέ Τομάς Οβάγιε (1787–1831) |
1 Απριλίου 1830 | 8 Μαρτίου 1831 | Pelucones | — | Προσωρινός αντιπρόεδρος επί προεδρίας Ρουίς-Τάχλε, ανέλαβε την προεδρία μετά την παραίτηση του τελευταίου. Μετά τη ναυμαχία του Λιρκάι τερματίστηκε ο εμφύλιος πόλεμος. Ο Οβάγιε παραιτήθηκε για λόγους υγείας και πέθανε δύο εβδομάδες μετά. | rowspan=3 Κενή θέση | ||
– | Φερνάντο Εράσουρις (1777–1841) |
8 Μαρτίου 1831 | 21 Μαρτίου 1831 | Pelucones | — | Προσωρινός Πρόεδρος διορισμένος από το Κογκρέσο. | |||
21 Μαρτίου 1831 | 18 Σεπτεμβρίου 1831 | — | Το Κογκρέσο διόρισε τον Χοσέ Χοακίν Πριέτο ως Πρόεδρο και τον Φερνάντο Εράσουρις ως Αντιπρόεδρο, όμως ο Πριέτο δεν ανέλαβε καθήκοντα και παραιτήθηκε πάραυτα, κάνοντας αυτόματα πρόεδρο τον Εράσουρις. |
Συντηρητική Δημοκρατία (1830–1861)Επεξεργασία
№ | Εικόνα | Όνομα (Γέννηση–Θάνατος) |
Διάρκεια θητείας | Κόμμα | Έτος εκλογής | Σημειώσεις | Αντιπρόεδρος | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3 | Χοσέ Χοακίν Πριέτο (1786–1854) |
18 Σεπτεμβρίου 1831 | 18 Σεπτεμβρίου 1836 | Pelucones | 1831 | Ντιέγο Πορτάλες[2] | |||
18 Σεπτεμβρίου 1836 | 18 Σεπτεμβρίου 1841 | Συντηρητικό | 1836 | Η θέση καταργήθηκε | |||||
4 | Μανουέλ Μπούλνες (1799–1866) |
18 Σεπτεμβρίου 1841 | 18 Σεπτεμβρίου 1846 | Συντηρητικό | 1841 | ||||
18 Σεπτεμβρίου 1846 | 18 Σεπτεμβρίου 1851 | 1846 | |||||||
5 | Μανουέλ Μοντ (1809–1880) |
18 Σεπτεμβρίου 1851 | 18 Σεπτεμβρίου 1856 | Συντηρητικό | 1851 | Κυβερνητική νίκη στον εμφύλιο πόλεμο του 1851. | |||
18 Σεπτεμβρίου 1856 | 18 Σεπτεμβρίου 1861 | Εθνικό | 1856 |
Φιλελεύθερη Δημοκρατία (1861–1891)Επεξεργασία
№ | Εικόνα | Όνομα (Γέννηση–Θάνατος) |
Διάρκεια θητείας | Κόμμα | Έτος εκλογής | Σημειώσεις | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
6 | Χοσέ Χοακίν Πέρες (1801–1899) |
18 Σεπτεμβρίου 1861 | 18 Σεπτεμβρίου 1866 | Εθνικό | 1861 | |||
18 Σεπτεμβρίου 1866 | 18 Σεπτεμβρίου 1871 | 1866 | ||||||
7 | Φεντερίκο Εράσουρις Σανιάρτου (1825–1877) |
18 Σεπτεμβρίου 1871 | 18 Σεπτεμβρίου 1876 | Φιλελεύθερο | 1871 | |||
8 | Ανίμπαλ Πίντο Γκαρμεντία (1825–1884) |
18 Σεπτεμβρίου 1876 | 18 Σεπτεμβρίου 1881 | Φιλελεύθερο | 1876 | |||
9 | Ντομίνγκο Σάντα Μαρία (1825–1889) |
18 Σεπτεμβρίου 1881 | 18 Σεπτεμβρίου 1886 | Φιλελεύθερο | 1881 | |||
10 | Χοσέ Μανουέλ Μπαλμασέδα (1840–1891) |
18 Σεπτεμβρίου 1886 | 29 Αυγούστου 1891 | Φιλελεύθερο | 1886 | Παραιτήθηκε στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου του 1891 και παρέδωσε την εξουσία στον Μπακεδάνο. Αυτοκτόνησε στις 19 Σεπτεμβρίου 1891, μία ημέρα μετά την προγραμματισμένη λήξη της θητείας του. | ||
– | Κλαούντιο Βικούνια Γκερέρο (1833–1907) |
Δεν ανέλαβε καθήκοντα | Φιλελεύθερο | 1891 | Αν και κέρδισε τις προεδρικές εκλογές, ωστόσο δεν ανέλαβε καθήκοντα λόγω της νίκης των υποστηρικτών του Κογκρέσου στον πόλεμο του 1891. | |||
– | Μανουέλ Μπακεδάνο (1823–1897) |
29 Αυγούστου 1891 | 31 Αυγούστου 1891 | Στρατός | — | Αρχηγός της Προσωρινής Κυβέρνησης. |
Κοινοβουλευτική Δημοκρατία (1891–1925)Επεξεργασία
№ | Πορτρέτο | Όνομα (Γέννηση–Θάνατος) |
Διάρκεια θητείας | Κόμμα | Έτος εκλογής | Σημειώσεις | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
– | Χόρχε Μοντ (1845–1922) |
31 Αυγούστου 1891 | 10 Νοεμβρίου 1891 | Στρατός | — | Πρόεδρος της Κυβερνητικής Χούντας. | ||
10 Νοεμβρίου 1891 | 26 Δεκεμβρίου 1891 | — | Αρχηγός της Εκτελεστικής Εξουσίας. | |||||
11 | 26 Δεκεμβρίου 1891 | 18 Σεπτεμβρίου 1896 | Ανεξάρτητος | 1891 | ||||
12 | Φεντερίκο Εράσουρις Ετσάουρεν (1850–1901) |
18 Σεπτεμβρίου 1896 | 12 Ιουλίου 1901 | Φιλελεύθερο | 1896 | Πέθανε εν ενεργεία. | ||
– | Ανίμπαλ Σανιάρτου (1847–1902) |
12 Ιουλίου 1901 | 18 Σεπτεμβρίου 1901 | Φιλελεύθερο | — | Υπουργός Εσωτερικών ασκών χρέη αντιπροέδρου. | ||
13 | Χερμάν Ριέσκο Εράσουρις (1854–1916) |
18 Σεπτεμβρίου 1901 | 18 Σεπτεμβρίου 1906 | Φιλελεύθερο | 1901 | |||
14 | Πέδρο Μοντ (1849–1910) |
18 Σεπτεμβρίου 1906 | 16 Αυγούστου 1910 | Εθνικό | 1906 | Απεβίωσε εν ενεργεία. | ||
– | Ελίας Φερνάντες Αλμπάνο (1845–1910) |
16 Αυγούστου 1910 | 6 Σεπτεμβρίου 1910 | Εθνικό | — | Υπουργός Εσωτερικών, ασκών χρέη αντιπροέδρου. Απεβίωσε εν ενεργεία. | ||
– | Εμιλιάνο Φιγκερόα (1866–1931) |
6 Σεπτεμβρίου 1910 | 23 Δεκεμβρίου 1910 | Φιλελεύθερο Δημοκρατικό | — | Υπουργός Δικαιοσύνης ασκών καθήκοντα Αντιπροέδρου. | ||
15 | Ραμόν Μπάρος Λούκο (1835–1919) |
23 Δεκεμβρίου 1910 | 23 Δεκεμβρίου 1915 | Φιλελεύθερο | 1910 | |||
16 | Χουάν Λουίς Σανφουέντες (1858–1930) |
23 Δεκεμβρίου 1915 | 23 Δεκεμβρίου 1920 | Φιλελεύθερο Δημοκρατικό | 1915 | |||
17 | Αρτούρο Αλεσάντρι (1868–1950) |
23 Δεκεμβρίου 1920 | 12 Σεπτεμβρίου 1924 | Φιλελεύθερο | 1920 | Ανατράπηκε με στρατιωτικό πραξικόπημα το 1924. | ||
– | Λουίς Αλταμιράνο (1876–1938) |
12 Σεπτεμβρίου 1924 | 23 Ιανουαρίου 1925 | Στρατός | — | Πρόεδρος της Κυβερνητικής Χούντας του 1924. Ανατράπηκε με στρατιωτικό πραξικόπημα το 1925. | ||
– | Πέδρο Ντάρτνελ (1874–1944) |
23 Ιανουαρίου 1925 | 27 Ιανουαρίου 1925 | Στρατός | — | Πρόεδρος της Κυβερνητικής Χούντας του 1925. Παραιτήθηκε. | ||
– | Εμίλιο Μπέγιο Κοδεσίδο (1868–1963) |
27 Ιανουαρίου 1925 | 12 Μαρτίου 1925 | Φιλελεύθερο Δημοκρατικό | — | Πρόεδρος της Κυβερνητικής Χούντας του 1925. |
Προεδρική Δημοκρατία (1925–1932)Επεξεργασία
№ | Εικόνα | Όνομα (Γεννήθηκε–Πέθανε) |
Διάρκεια θητείας | Κόμμα | Έτος εκλογής | Σημειώσεις | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
17 | Αρτούρο Αλεσάντρι (1868–1950) |
12 Μαρτίου 1925 | 1 Οκτωβρίου 1925 | Φιλελεύθερο | — | Restoration of its original mandate. Resigned. | ||
– | Λουίς Μπάρος Μποργκόνιο (1858–1943) |
1 Οκτωβρίου 1925 | 23 Δεκεμβρίου 1925 | Φιλελεύθερο | — | Υπουργός Εσωτερικών ασκών καθήκοντα αντιπροέδρου. | ||
18 | Εμιλιάνο Φιγκερόα (1866–1931) |
23 Δεκεμβρίου 1925 | 10 Μαΐου 1927 | Φιλελεύθερο Δημοκρατικό | 1925 | Παραιτήθηκε. | ||
– | Κάρλος Ιμπάνιες ντελ Κάμπο (1877–1960) |
10 Μαΐου 1927 | 21 Ιουλίου 1927 | Ανεξάρτητος | — | Αντιπρόεδρος. | ||
19 | 21 Ιουλίου 1927 | 26 Ιουλίου 1931 | 1927 | Παραιτήθηκε. | ||||
– | Πέδρο Οπάσο (1876–1957) |
26 Ιουλίου 1931 | 27 Ιουλίου 1931 | Φιλελεύθερο Δημοκρατικό | — | Πρόεδρος της Γερουσίας, ασκών καθήκοντα αντιπροέδρου. Παραιτήθηκε. | ||
– | Χουάν Εστέμπαν Μοντέρο (1879–1948) |
27 Ιουλίου 1931 | 20 Αυγούστου 1931 | Ριζοσπαστικό | — | Υπουργός Εσωτερικών, ασκών καθήκοντα αντιπροέδρου. Παραιτήθηκε για να θέσει υποψηφιότητα για Πρόεδρος. | ||
– | Μανουέλ Τρούκο (1875–1954) |
20 Αυγούστου 1931 | 15 Νοεμβρίου 1931 | Ριζοσπαστικό | — | Υπουργός Εσωτερικών ασκών καθήκοντα αντιπροέδρου. | ||
– | Χουάν Εστέμπαν Μοντέρο (1879–1948) |
15 Νοεμβρίου 1931 | 4 Δεκεμβρίου 1931 | Ριζοσπαστικό | — | Αντιπρόεδρος. | ||
20 | 4 Δεκεμβρίου 1931 | 4 Ιουνίου 1932 | 1931 | Ανατράπηκε σε πραξικόπημα. |
Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Χιλής (1932)Επεξεργασία
№ | Εικόνα | Όνομα (Γέννηση–Θάνατος) |
Διάρκεια θητείας | Κόμμα | Έτος εκλογής | Σημειώσεις | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
– | Αρτούρο Πούγα (1879–1970) |
4 Ιουνίου 1932 | 16 Ιουνίου 1932 | Στρατός | — | Πρόεδρος της Κυβερνητικής Χούντας το 1932. Παραιτήθηκε. | ||
– | Κάρλος Ντάβιλα (1887–1955) |
16 Ιουνίου 1932 | 8 Ιουλίου 1932 | Σοσιαλιστικό | — | Πρόεδρος της Κυβερνητικής Χούντας το 1932. | ||
8 Ιουλίου 1932 | 13 Σεπτεμβρίου 1932 | Προσωρινός Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας. Παραιτήθηκε. |
Προεδρική Δημοκρατία (1932–1973)Επεξεργασία
№ | Εικόνα | Όνομα (Γεννήθηκε–Πέθανε) |
Διάρκεια θητείας | Κόμμα | Έτος εκλογής | Σημειώσεις | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
– | Μπαρτολομέ Μπλάντσε (1879–1970) |
13 Σεπτεμβρίου 1932 | 2 Οκτωβρίου 1932 | Στρατός | — | Προσωρινός Πρόεδρος. Παραιτήθηκε. | ||
– | Αμπραάμ Ογιανεντέλ (1874–1954) |
2 Οκτωβρίου 1932 | 24 Δεκεμβρίου 1932 | Ανεξάρτητος | — | Ασκών καθήκοντα αντιπροέδρου ως πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου. | ||
21 | Αρτούρο Αλεσάντρι (1868–1950) |
24 Δεκεμβρίου 1932 | 24 Δεκεμβρίου 1938 | Φιλελεύθερο | 1932 | |||
22 | Πέδρο Αγκίρε Σέρντα (1879–1941) |
24 Δεκεμβρίου 1938 | 25 Νοεμβρίου 1941 | Ριζοσπαστικό | 1938 | Πέθανε εν ενεργεία. | ||
– | Χερονιμο Μέντες (1887–1959) |
25 Νοεμβρίου 1941 | 2 Απριλίου 1942 | Ριζοσπαστικό | — | Ασκών καθήκοντα αντιπροέδρου ως υπουργός Εσωτερικών. | ||
23 | Χουάν Αντόνιο Ρίος (1888–1946) |
2 Απριλίου 1942 | 27 Ιουνίου 1946 | Ριζοσπαστικό | 1942 | Απεβίωσε εν ενεργεία. | ||
– | Αλφρέδο Ντουάλδε (1898–1985) |
27 Ιουνίου 1946 | 3 Αυγούστου 1946 | Ριζοσπαστικό | — | Ασκών καθήκοντα αντιπροέδρου ως υπουργός Εσωτερικών. Παραιτήθηκε για να θέσει υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές. | ||
– | Βισέντε Μερίνο (1889–1977) |
3 Αυγούστου 1946 | 13 Αυγούστου 1946 | Ανεξάρτητος | — | Ως υπουργός Εσωτερικών, ασκούσε καθήκοντα αντιπροέδρου. | ||
– | Αλφρέδο Ντουάλδε (1898–1985) |
13 Αυγούστου 1946 | 17 Οκτωβρίου 1946 | Ριζοσπαστικό | — | Αντιπρόεδρος. Παραιτήθηκε. | ||
– | Juan Antonio Iribarren (1885–1966) |
17 Οκτωβρίου 1946 | 3 Νοεμβρίου 1946 | Ριζοσπαστικό | — | Ασκών καθήκοντα αντιπροέδρου ως υπουργός Εσωτερικών. | ||
24 | Γκαμπριέλ Γκονσάλες Βιδέλα (1898–1980) |
3 Νοεμβρίου 1946 | 3 Νοεμβρίου 1952 | Ριζοσπαστικό | 1946 | |||
25 | Κάρλος Ιμπάνιες ντελ Κάμπο (1877–1960) |
3 Νοεμβρίου 1952 | 3 Νοεμβρίου 1958 | Ανεξάρτητος | 1952 | |||
26 | Χόρχε Αλεσάντρι (1896–1986) |
3 Νοεμβρίου 1958 | 3 Νοεμβρίου 1964 | Ανεξάρτητος | 1958 | |||
27 | Εδουάρδο Φρέι Μοντάλβα (1911–1982) |
3 Νοεμβρίου 1964 | 3 Νοεμβρίου 1970 | Χριστιανοδημοκρατικό | 1964 | |||
28 | Σαλβαδόρ Αλλιέντε (1908–1973) |
3 Νοεμβρίου 1970 | 11 Σεπτεμβρίου 1973 | Σοσιαλιστικό | 1970 | Ανατράπηκε και στη συνέχεια αυτοκτόνησε στο στρατιωτικό πραξικόπημα του 1973. |
Στρατιωτικό καθεστώς Πινοσέτ (1973–1990)Επεξεργασία
№ | Εικόνα | Όνομα (Γέννηση–Θάνατος) |
Διάρκεια θητείας | Κόμμα | Σημειώσεις | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
17η στρατιωτική χούντα | Αουγούστο Πινοσέτ (1915–2006) |
11 Σεπτεμβρίου 1973 | 17 Ιουνίου 1974 | Στρατός | Πρόεδρος της κυβερνητικής χούντας. | ||
17 Ιουνίου 1974 | 17 Δεκεμβρίου 1974 | Ανώτατος Αρχηγός του Έθνους. | |||||
17 Δεκεμβρίου 1974 | 11 Μαρτίου 1981 | Πρόεδρος της Δημοκρατίας με διάταγμα. | |||||
11 Μαρτίου 1981 | 11 Μαρτίου 1989 | Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Όταν τέθηκε σε ισχύ το Σύνταγμα του 1980 ο Πινοτσέτ επιβεβαιώθηκε για πρόεδρος για άλλη μία οκταετή θητεία. | |||||
11 Μαρτίου 1989 | 11 Μαρτίου 1990 | Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Έπειτα από την ήττα του στο εθνικό δημοψήφισμα του 1988 και με βάση το σύνταγμα του 1980, ο Πινοτσέτ και η χούντα του παρέμειναν για άλλο ένα έτος. Τρεις μήνες πριν τη λήξη της θητείας του, διεξήχθησαν προεδρικές και βουλευτικές εκλογές. |
Προεδρική Δημοκρατία (1990–σήμερα)Επεξεργασία
№ | Εικόνα | Όνομα (Γέννηση–Θάνατος) |
Διάρκεια θητείας | Κόμμα | Έτος εκλογής | Σημειώσεις | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
29 | Πατρίσιο Αϊλουίν (1918–2016) |
11 Μαρτίου 1990 | 11 Μαρτίου 1994 | Χριστιανοδημοκρατικό | 1989 | Εκλεγείς για τετραετή θητεία, προσωρινά και σύμφωνα με το σύνταγμα του 1980. Έπειτα από την αναθεώρηση του 1994 η προεδρική θητεία μειώθηκε από τα 8 στα 6 έτη. | ||
30 | Εδουάρδο Φρέι Ρουίς-Τάγκλε (1942–) |
11 Μαρτίου 1994 | 11 Μαρτίου 2000 | Χριστιανοδημοκρατικό | 1993 | |||
31 | Ρικάρδο Λάγος (1938–) |
11 Μαρτίου 2000 | 11 Μαρτίου 2006 | Κόμμα για Δημοκρατία | 1999–2000 | Με τη συνταγματική μεταρρύθμιση του 2005 η προεδρική θητεία μειώθηκε από τα 6 στα 4 έτη. | ||
32 | Μιτσέλ Μπατσελέ (1951–) |
11 Μαρτίου 2006 | 11 Μαρτίου 2010 | Σοσιαλιστικό | 2005–06 | Πρώτη θητεία. Πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Χιλής. | ||
33 | Σεμπαστιάν Πινιέρα (1949–) |
11 Μαρτίου 2010 | 11 Μαρτίου 2014 | Εθνική Ανανέωση Ανεξάρτητος |
2009–10 | Πρώτη θητεία. Πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος συντηρητικός πρόεδρος από το 1958. | ||
32 (2) | Μιτσέλ Μπατσελέ (1951–) |
11 Μαρτίου 2014 | 11 Μαρτίου 2018 | Σοσιαλιστικό | 2013 | Δεύτερη θητεία. Υποστηριζόμενη από τον κεντροαριστερό συνασπισμό Νέα Πλειοψηφία. | ||
33 (2) | Σεμπαστιάν Πινιέρα (1949–) |
11 Μαρτίου 2018 | 11 Μαρτίου 2022 | Ανεξάρτητος υποστηριζόμενος από την συμμαχία Χιλή Πάμε. |
2017 | Δεύτερη θητεία. Κατήλθε ως ανεξάρτητος υποψήφιος, υποστηριζόμενος από τον κεντροδεξιό συνασπισμό Χιλή Πάμε (Chile Vamos). Προηγουμένως είχε τεθεί εκτός του κόμματός του κατά την πρώτη του θητεία (2010–2014). | ||
34 | Γκάμπριελ Μπόριτς (1986-) |
11 Μαρτίου 2022 | Σημερινός (Η θητεία του λήγει στις 11 Μαρτίου 2026) |
Κοινωνική Σύγκλιση | 2021 | Ο νεότερος σε ηλικία πρόεδρος. Εξελέγη με τη στήριξη του αριστερού συνασπισμού Apruebo Dignidad. |
Σημειώσεις και παραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ Το 1826, από κοινού με το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, συστάθηκε και η θέση του "Αντιπροέδρου", για να αντικαθίσταται ο Πρόεδρος σε περίπτωση θανάτου ή απουσίας του. Η θέση καταργήθηκε με το Σύνταγμα του 1833 και έκτοτε το αξίωμα ασκείται από ένα μέλος εξ οφίτσιο που αντικαθιστά τον εκλεγμένο Πρόεδρο.
- ↑ Δεν ανέλαβε καθήκοντα και παραιτήθηκε πάραυτα, όμως η παραίτησή του δεν έγινε δεκτή από το Κογκρέσο. Συνέχισε να είναι de jure αντιπρόεδρος μέχρι την κατάργηση της θέσης με το νέο σύνταγμα, στις 26 Μαΐου 1833.