Καταλανική εκστρατεία στη Μικρά Ασία
Ως Καταλανική εκστρατεία ονομάζεται η βυζαντινή εκστρατεία με μισθοφορικό Καταλανικό στρατό με σκοπό την ανάκτηση χαμένων εδαφών από τους Οθωμανούς. Το αποτέλεσμα αυτής της εκστρατείας αποτέλεσε αρχικά τακτική νίκη για τους Βυζαντινούς η οποία τελικά μετετράπη σε στρατηγικής σημασίας νίκη για τους Οθωμανούς.
| Καταλανική εκστρατεία στη Μικρά Ασία | |||
|---|---|---|---|
| Βυζαντινο-Οθωμανικοί Πόλεμοι και Πόλεμοι μεταξύ Βυζαντινών και Σελτζούκων | |||
| Χρονολογία | 1303-περ. 1307 | ||
| Τόπος | Μικρά Ασία | ||
| Έκβαση | Τακτική νίκη των Βυζαντινών Στρατηγική νίκη των Οθωμανών | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| |||
| Δυνάμεις | |||
| |||
| Απολογισμός | |||
| |||
Ιστορικό Επεξεργασία
Το 1303, ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β' Παλαιολόγος προσέλαβε 6.500 Καταλανούς μισθοφόρους υπό τις διαταγές του Ροζέ ντε Φλορ[2] για να εκστρατεύσουν κατά των Τούρκων την άνοιξη και το καλοκαίρι του ιδίου έτους. Η δαπανηρή υπηρεσία τους είχε επιτυχία, καθώς οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν από μερικά σημεία της Μικράς Ασίας.[3] Στη Φιλαδέλφεια, 20.000 Τούρκοι στρατιώτες σκοτώθηκαν από τους Καταλανούς. Η εκστρατεία έφερε στους Βυζαντινούς μερικές νίκες, αλλά δεν είχε σημαντική επιτυχία.
Ωστόσο, οι Βυζαντινοί έλαβαν περισσότερες δυνάμεις απ' όσες χρειάζονταν - οι μισθοφόροι ήταν αδύνατο να τεθούν υπό έλεγχο. Όταν ο αρχηγός τους, Ροζέ ντε Φλορ σκοτώθηκε στην Καλλίπολη, στις 3 Απριλίου 1305, από τον Μιχαήλ Θ' Παλαιολόγο και μετά ακολούθησε σφαγή 1.300 Καταλανών,[2] οι μισθοφόροι προχώρησαν σε επιδρομές κατά της Θράκης και της Μακεδονίας υπό τη διοίκηση του νέου τους αρχηγού, Μπερένγκουερ ντ' Εντάντσα (Berenguer d'Entança).[3] Ως αποτέλεσμα, η Καταλανική Εταιρεία αφορίστηκε από τον Πάπα Κλημή Ε'.[3] Για την περίοδο 1311-1379, οι Καταλανοί μισθοφόροι είχαν υπό την κατοχή τους το Δουκάτο των Αθηνών,[3] αφήνοντας πίσω τους ένα κατεστραμμένο Βυζάντιο. Μετά απ' αυτό, οι Τούρκοι είχαν τη στήριξη αυτών που υπέφεραν και ανατακατέλαβαν τη χαμένη γη.
Έτσι, η καταλανική εκστρατεία ήταν μια βραχύβια βυζαντινή νίκη, αλλά είχε μακροχρόνιο όφελος για τους Τούρκους.
Δυνάμεις των αντιπάλων Επεξεργασία
Αρχικά, η Καταλανική Εταιρεία έφθασε στην Κωνσταντινούπολη το 1303 με 39 πλοία και 6.500 άνδρες: απ' αυτούς, οι 1.500 ήταν ιππείς, οι 4.000 ήταν Αλμογάβαροι και οι υπόλοιποι 1.000 ήταν στρατιώτες πεζικού (οι περισσότεροι απ' αυτούς ήταν από την Καταλονία, τη Βαλένσια και την Αραγονία).[2][4]. Αυτές οι δυνάμεις έλαβαν αργότερα ενισχύσεις από 300 ιππείς και 1.000 Αλμογάβαρους[5], ενώ αργότερα ενισχύθηκαν από 300 ιππείς και τον Μπερένγκουερ ντ' Εντάντσα.[6] Μετά τη δολοφονία του Ροζέ ντε Φλορ, οι Βυζαντινοί θανάτωσαν πολλούς στρατιώτες της Εταιρείας, με αποτέλεσμα να επιζήσουν μονάχα 3.307 άνδρες.[4] Αυτός ο αριθμός μειώθηκε στους 206 ιππείς και στους 1.256 πεζικάριους μετά από συμπλοκή με τους Γενοβέζους, σύμφωνα με τον Ραμόν Μουντανέρ.[4] Λίγο πριν την αναχώρηση της από την Καλλίπολη, η Εταιρεία ενώθηκε με μια τουρκική δύναμη που είχε στη διάθεση της 800 ιππείς και 2.000 πεζικάριους.[4]
Ο Ραμόν Μουντανέρ, ο οποίος ήταν Καταλανός στρατιώτες και χρονικογράφος, έγραψε πως κατά τη διάρκεια μιας μάχης το 1304, η Εταιρεία αντιμετώπισε περίπου 30.000 Τούρκους (10.000 άνδρες ιππικό και 20.000 άνδρες πεζικό), από τους οποίους, οι 18.000 (6.000 άνδρες ιππικό και 12.000 πεζικό) έπεσαν νεκροί.[7]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Ágoston, Gábor· Masters, Bruce Alan (2009). Encyclopedia of the Ottoman Empire. Infobase Publishing. σελ. 232. ISBN 9781438110257.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 catalonia infelix. Taylor & Francis. σελίδες 28–29.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Rogers, Clifford (2010). The Oxford Encyclopedia of Medieval Warfare and Military Technology. Oxford University Press. σελ. 350. ISBN 9780195334036.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Setton, Kenneth Meyer (1975). A History of the Crusades: Fourteenth and fifteenth centuries. Univ of Wisconsin Press. σελ. 169. ISBN 9780299066703.
- ↑ Enigmas y misterios de los almogávares. Guillermo Rocafort. σελίδες 40–42.
- ↑ Kyriakidis, Savvas (2011). Warfare in Late Byzantium, 1204-1453. BRILL. σελ. 124. ISBN 9789004206663.
- ↑ the catalan vengeance. Taylor & Francis. σελίδες 47–48.