Κολοσσός των Ναξίων

Ο Κολοσσός των Ναξίων είναι ένας κούρος από μάρμαρο Νάξου ύψους περίπου 9 μέτρων, ο οποίος σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο της Δήλου και προέρχεται από ένα από τα νησιά των Κυκλάδων. Ο κολοσσός είναι παράδειγμα αρχαϊκής μνημειακής γλυπτικής και χρονολογείται στα τέλη του 7ου αιώνα π.Χ. Ο κολοσσός είναι ένας από τους μεγαλύτερους κούρους που είναι γνωστοί. Μόνο ο Κούρος του Απόλλωνα, που παραμένει ημιτελής στο λατομείο του Απόλλωνα είναι μεγαλύτερος, με ύψος 10,7 μέτρα. Ο Κολοσσός των Ναξίων είναι πλέον σπασμένος σε πολλά κομμάτια.

Σωζόμενο τμήμα του κορμού του κολοσσού

Άγαλμα

Μια επιγραφή στο μπροστινό μέρος της βάσης αναφέρθηκε από τον Κυριάκο Αγκωνίτη τον 15ο αιώνα η οποία έγραφε «ΝΑΞΙΟΙ ΑΠΟΛΛΩΝΙ» («Οι Νάξιοι (αφιέρωσαν αυτό) στον Απόλλωνα»), έτσι ώστε το μαρμάρινο γλυπτό είναι πιθανόν του Απόλλωνα.

Περιγραφή

Βάση του Κολοσσού των Ναξίων

Το αριστερό χέρι του Κολοσσού των Ναξίων

Το άγαλμα χωρίζεται σε διάφορα μέρη. Η βάση έχει διαστάσεις 3,48 x 5,08 μέτρα, ο άνω κορμός έχει ύψος περίπου 2,3 μέτρα και ο κάτω κορμός είναι περίπου 1,15 μέτρα. Το αριστερό πόδι, το οποίο φυλάσσεται τώρα στο Βρετανικό Μουσείο, έχει μήκος 0,57 μέτρα. Υπήρχε μια τρύπα στο αριστερό χέρι για να του επιτρέψει να κρατήσει ένα τόξο. Το κεφάλι και το άνω τμήμα των ποδιών έχουν χαθεί.

Στην άνω πλευρά του κάτω κορμού υπήρχε χάλκινη ζώνη πλάτους 20-30 εκατοστών, η οποία διακρίνεται από τη σειρά των οπών στο μάρμαρο. Στις πλευρές του άνω κορμού, περίπου 40 cm πάνω από τη ζώνη υπάρχουν τρύπες στις οποίες ήταν στερεωμένα τα χέρια. Στο λαιμό υπάρχουν ίχνη δαχτυλιδιών. Στο πίσω μέρος της βάσης υπάρχει μια επιγραφή με την ένδειξη "[τ] ο ̑υτο̑ λίθο̄ ε̄̓μὶ ἀνδριὰς καὶ τὸ σφέλας" ("Είμαι η ίδια πέτρα - και το άγαλμα και η βάση").

Μεταφορά και ανύψωση

Ο κολοσσός προήλθε από ένα λατομείο μαρμάρου κοντά στις Μέλανες στο νησί της Νάξου. Δεν σμιλεύτηκε εκεί, πέρα από την πιο βασική διαμόρφωση και μεταφέρθηκε στο λιμάνι της Νάξου, περίπου δέκα χιλιόμετρα μακριά. Το άγαλμα, το οποίο ζυγίζει περίπου 30 τόνους, μεταφέρθηκε τότε με πλοίο στη Δήλο. Υπήρχαν πλοία, τα οποία μπορούσαν να μεταφέρουν περισσότερους από 40 τόνους, αλλά το φορτίο ήταν δύσκολο να μεταφερθεί. Ως εκ τούτου, έχει προταθεί ότι ο ημιτελής κολοσσός μεταφέρθηκε από δύο πλοία δεμένα μαζί.

Για την ανύψωση του Κολοσσού, θα είχε κατασκευαστεί ένα ικρίωμα ύψους περίπου 11 μέτρων για να το τραβήξει όρθιο με τροχαλίες και σχοινιά. Το άγαλμα βρισκόταν σε εξέχον σημείο, έτσι ώστε να μπορεί να είναι ορατό από απόσταση και να ήταν ψηλότερο από όλα τα γνωστά κτίρια του νησιού εκείνη την εποχή. Το άγαλμα θα είχε βάρος περίπου 25 τόνων σε αυτό το σημείο. Οι τελικές λεπτομέρειες του αγάλματος προστέθηκαν μόνο μετά την ανύψωσή του.

Βιβλιογραφία

• Carl Blümel. Griechische Bildhauer an der Arbeit. 2η έκδοση. Βερολίνο 1941.
• Gottfried Gruben. "Νάξος και Δήλος." σελ. 262 ff. Σε: Jahrbuch des Deutschen Archäologischen Instituts 1998. Επεξεργάστηκε από το Deutsche Archäologische Institut. Walter De Gruyter. Βερολίνο 1998,(ISBN 3-11-015369-6) ( μερικώς προσβάσιμο στο διαδίκτυο ).
• Luca Giuliani : "Der Koloss der Naxier." Στο Luca Giuliani (επιμ. Meisterwerke der antiken Kunst. CH Beck Verlag, München 2005.(ISBN 3-406-53094-X)ISBN 3-406-53094-X ( [1] μερικώς προσβάσιμο στο διαδίκτυο).