Κορνηλία (σύζυγος του Καίσαρα)
Η Κορνηλία του Κίννα η Νεότερη, λατιν. Cornelia Cinnae Minor (π. 97 - π. 69 π.Χ.) από το γένος των Κορνηλίων ήταν η πρώτη σύζυγος του Ιουλίου Καίσαρα και η μητέρα του μόνου τέκνου του, της Ιουλίας.[10][11][12][13] Από την καταγωγή της και από τον γάμο της συνδέθηκε με πολλές από τις σημαίνουσες μορφές της ύστερης Δημοκρατίας.[13]
Κορνηλία | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Cornelia (Λατινικά) |
Γέννηση | 97 π.Χ. (περίπου) Αρχαία Ρώμη |
Θάνατος | 68 π.Χ.[1] |
Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ιούλιος Καίσαρ (άγνωστη τιμή–69 π.Χ.)[2][3][4] |
Τέκνα | Ιουλία[5][3][6] |
Γονείς | Λεύκιος Κορνήλιος Κίννας[2][3][7] και Annia[2][8][9] |
Αδέλφια | Κορνηλία η Πρεσβύτερη[2] Lucius Cornelius Cinna[2] Marcus Pupius Piso Frugi (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα) Cornelius Cinna |
Οικογένεια | Cornelii Cinnae |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν κόρη του Λεύκιου Κορνήλιου Κίννα υπάτου τετράκις (consul IV), ενός με επιρροή πολιτικού άνδρα στη Ρώμη κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων μεταξύ των στρατηγών Γάιου Μάριου και Λεύκιου Κορνήλιου Σύλλα.[10][11][12][13] O Λ. Κ. Κίννας έγινε ύπατος τέσσερις φορές διαδοχικά κατά τα έτη 87-84 π.Χ., κάτι χωρίς προηγούμενο, ώσπου σφαγιάστηκε από στρατιώτες, που έκαναν ανταρσία. Πιο πριν είχε λάβει το μέρος του Μάριου, αφήνοντας την οικογένειά του έκθετη στην οργή του Σύλλα, όταν εκείνος επέστρεψε το 82 π.Χ.[14]
Από τη σύζυγό του Αννία, ο Κίννας είχε έναν γιο, τον Λεύκιο Κορνήλιο Κίννα και δύο κόρες, την Κορνηλία την Πρεσβύτερη, σύζυγο του Γναίου Δομίτιου Αηνόβαρβου και την Κορνηλία τη Νεότερη, σύζυγο του Καίσαρα.[13][14] Οι προσδιορισμοί "Πρεσβύτερη" και "Νεότερη" δεν ήταν μέρος του ονόματός τους, αλλά χρησιμοποιούνται για να τις διαχωρίσουμε. Και μια και υπήρχαν πολλές Κορνηλίες στη Ρώμη, η σύζυγος του Καίσαρα αποκαλείται Κορνηλία του Κίννα.[13]
Ο γάμος με τον Καίσαρα
ΕπεξεργασίαΟ Σουητώνιος αναφέρει, ότι ο Καίσαρας και η Κορνηλία παντρεύτηκαν, αφού εκείνος έχασε τον πατέρα του στα 16 έτη του.[10] Ο ιστορικός ορίζει τη γέννηση του Καίσαρα το 100 π.Χ., άρα ο πατέρας του απεβίωσε το 84 π.Χ. και ο Καίσαρας θα νυμφεύτηκε το 83 π.Χ.. στα 17 του· η Κορνηλία μάλλον ήταν λίγο μικρότερή του.[10][15][16] Απέκτησαν την Ιουλία, το μόνο νόμιμο και αναγνωρισμένο τέκνο του Καίσαρα.[13] Ο νεαρός Καίσαρας ήταν ένας από εκείνους, που ο Σύλλας στράφηκε εναντίον του, όταν επέστρεψε στη Ρώμη, αν και δεν είχε λάβει μέρος στη διακυβέρνηση του Μάριου και του Κίννα, ούτε έκανε κάτι για να αντιτεθεί στην επιστροφή του Σύλλα. Όμως η θεία τού Καίσαρα, η Ιουλία ήταν σύζυγος του Μάριου και ο γιος τους Γάιος Μάριος ο Νεότερος, ύπατος το 82 π.Χ., είχε ηττηθεί από τον Σύλλα και είχε αυτοκτονήσει, καθώς η πόλη έπεφτε· ακόμη ο Μάριος και ο Σύλλας είχαν θέσει τον Καίσαρα σε ένα σημαντικό ιερατικό αξίωμα και με το να νυμφευτεί την κόρη τού Κίννα, ο Καίσαρας περιέλαβε τον έλεγχο μίας σημαντικής περιουσίας. Έτσι ο Σύλλας έβλεπε τον Καίσαρα ως δυνητικό αντίπαλο και τον διέταξε να χωρίσει την Κορνηλία.[10][11][12]
Ούτε όμως η στέρηση του ιερατικού αξιώματος ή η προίκα της Κορνηλίας, ούτε η δική του κληρονομία ή η απειλή βίας, έκαμψαν τον Καίσαρα, ώστε να εγκαταλείψει τη σύζυγό του. Του έγινε προγραφή και δραπέτευσε από τη Ρώμη μεταμφιεσμένος, γλιτώνοντας την αιχμαλωσία. Άλλαζε συχνά το μέρος που κρυβόταν και μία φορά που τον αναγνώρισε περίπολος, σταλμένη για να αναζητήσει τους εχθρούς τού Σύλλα, δωροδόκησε τον διοικητή της. Πολυάριθμοι φίλοι και συγγενείς τού Καίσαρα μεσολάβησαν στον Σύλλα, που τελικά υποχώρησε και ο Καίσαρας επέστρεψε στο σπίτι του στην Κορνηλία.[10][11][12][13]
Το τέλος και η υστεροφημία
ΕπεξεργασίαΈπειτα από 13 έτη γάμου, η Κορνηλία απεβίωσε, όταν ο άνδρας της ήταν ταμίας (quaestror) το 59/58 π.Χ.[17] Ο Καίσαρας ήταν έτοιμος να αναχωρήσει για την Ισπανία και είχε ήδη εκφωνήσει τον επικήδειο λόγο της θείας του Ιουλίας ("Laudatio Juliae amitae") από τα Ρόστρα, όπως ήταν έθος για τις ηλικιωμένες Ρωμαίες δέσποινες. Εκφώνησε και τον λόγο προς τιμήν της Κορνηλίας, κάτι που ήταν εξαίρεση για μία γυναίκα 30 ετών· αργότερα έγινε συνήθεια.[10][11][13][18][19]
Έπειτα από τη θητεία του ως ταμία, επέστρεψε στη Ρώμη και νυμφεύτηκε την Πομπηία, εγγονή του Σύλλα. Η κόρη του Ιουλία Καισαρίς παντρεύτηκε τον Γναίο Πομπήιο, υπολοχαγό του Σύλλα, που από τότε έγινε ο πιο λαμπρός στρατηγός και ύπατος το 70 π.Χ.. Ο Καίσαρ καλλιέργησε μία πολιτική συμμαχία με τον Πομπήιο και τον πρώην συνάδελφό του Μάρκο Λικίνιο Κράσσο, που το 59 εξελίχθηκε στην Α΄ Τριανδρία. Όμως το 54 η Ιουλία Καισαρίς απεβίωσε κατά τη γέννηση του τέκνου της, πράγμα που ήταν ένα από τα συμβάντα, που επέσπευσε το τέλος της συμμαχίας.[20]
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΠαντρεύτηκε τον Ιούλιο Καίσαρα μέλος της Α΄ Τριανδρίας, δικτάτορα, ύπατο τετράκις και είχε τέκνο:
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3873. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 www
.strachan .dk /family /cornelius _cinna .htm. - ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3873. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1957. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ Νικολάι Ομπνόρσκι: «Юлия» (Ρωσικά)
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3874. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 7,0 7,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1871. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 8,0 8,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3873. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 9,0 9,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4359. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 Suetonius, "The Life of Caesar", 1, 5, 6
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 Πλούταρχος, "Ο Βίος του Καίσαρα", 1, 5
- ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 Velleius Paterculus, ii. 41
- ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 13,5 13,6 13,7 Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, Τομ. Α΄, σ. 854
- ↑ 14,0 14,1 Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, Τομ. Α΄, σσ. 754, 755
- ↑ Deutsch, "The Women of Caesar's Family", σ. 505
- ↑ Goldsworthy, Caesar, σ. 58
- ↑ Broughton, Τομ. Β΄, σσ. 132, 136
- ↑ Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, Τομ. Β΄, σσ. 640, 641
- ↑ Gelzer, Caesar: Politician and Statesman
- ↑ Bill Yenne; Julius Caesar: Lessons in Leadership from the Great Conqueror
Πηγές
Επεξεργασία- Marcus Velleius Paterculus, Compendium of Roman History.
- Plutarchus, Lives of the Noble Greeks and Romans.
- Gaius Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum (Lives of the Caesars, or The Twelve Caesars).
- Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, William Smith, ed., Little, Brown and Company, Boston (1849).