Ιουλία (κόρη του Καίσαρα)

Ιουλίου Καίσαρα


Η Ιουλία κόρη του Καίσαρα, λατιν. Julia Caesaris filia (π. 76 - 54 π.Χ.) από το γένος των Ιουλίων Καισάρων, ήταν το μόνο -από τους τρεις γάμους- τέκνο του Ιουλίου Καίσαρα. Έγινε η 4η σύζυγος του Πομπήιου του Μεγάλου και ήταν διάσημη για το κάλλος της και την αρετή της.

Ιουλία
Η Ιουλία, κόρη του Καίσαρα και σύζυγος του Πομπήιου.
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Iulia (Λατινικά)
Γέννηση73 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[1]
Αρχαία Ρώμη
ΘάνατοςΑύγουστος 54&8b00p;π.Χ."[2] ή 54 π.Χ.[1]
Αιτία θανάτουεπιπλοκή κατά τον τοκετό
Συνθήκες θανάτουτοκετός
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΠομπήιος (59 π.Χ.–54 π.Χ.)[2][3][4]
ΣύντροφοςServilius Caepio
ΤέκναPompeius/Pompeia
ΓονείςΙούλιος Καίσαρ[2][3][4] και Κορνηλία[2][3][4]
ΑδέλφιαΠτολεμαίος ΙΕ΄ Καισαρίων (νεότερος ετεροθαλής αδερφός από τον πατέρα)[3]
ΣυγγενείςΟκταβιανός Αύγουστος (δευτερανιψιός και υιοθετημένος αδελφός)
ΟικογένειαJulii Caesares
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Γάμος από σκοπιμότητα. Ήταν κόρη του Γάιου Ιουλίου Καίσαρα και της πρώτης συζύγου του Κορνηλίας. Η μητέρα της απεβίωσε το 60 π.Χ., όταν η Ιουλία ήταν 7 ετών και την ανατροφή της ανέλαβε η εκ πατρός γιαγιά της Αυρηλία Κόττα. Ο πατέρας της την μνήστευσε με τον Κουίντο Σερβίλιο Σκιπίωνα, ο οποίος, όταν υιοθετήθηκε από τον θείο του Κουίντο Σερβίλιο Καίπιο, άλλαξε το όνομά του σε Κουίντο Σερβίλιο Καίπιο Βρούτο (ίσως είναι ο Μάρκος Ιούνιος Βρούτος, ο δολοφόνος του Καίσαρα). Ο Καίσαρας ακύρωσε τον αρραβώνα και την πάντρεψε με τον Γναίο Πομπήιο το 59 π.Χ., με τον οποίο ο Καίσαρας έκανε ισχυρή πολιτική συμμαχία, σχηματίζοντας την Α΄ Τριανδρία. Αυτή η οικογενειακή σχέση των δύο μεγάλων ηγετών ήταν ο πιο στέρεος σύνδεσμος της συμμαχίας τους· συντάραξε τους optimates, την ολιγαρχική μερίδα της Ρώμης και ειδικά τον Μάρκο Τούλλιο Κικέρωνα και τον Μ. Π. Κάτωνα τον Νεότερο.

Συζυγική ζωή. Ο Πομπήιος υποτίθεται, ότι ήταν ξετρελαμένος με την Ιουλία. Τα προτερήματά της ήταν αξιοθαύμαστα: ευγενής, όμορφη και ενάρετη. Αν και ήταν 30 έτη μικρότερή του και ο γάμος έγινε από πολιτική σκοπιμότητα, ήταν αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλο. Μάλιστα οι φήμες έλεγαν, ότι ο μεσήλικας κατακτητής έχασε το ενδιαφέρον του για την πολιτική, για χάρη της οικογενειακής ζωής με τη νεαρή του σύζυγο. Στην πραγματικότητα, ο Πομπήιος είχε λάβει τη διακυβέρνηση της Επέκεινα Ισπανίας (Hispania Ulterior) δηλ. της Νότιας Ισπανίας, του επετράπη όμως να διαμένει στη Ρώμη για να επιβλέπει την προμήθεια σε σιτηρά ως επιστάτης προμηθειών (curator annonae), ενώ έστειλε στη Ισπανία υφισταμένους του.

Το τέλος της. Στις εκλογές αγορανόμων (aediles) το 55 π.Χ. το πλήθος ξεσηκώθηκε και ο Πομπήιος βρέθηκε περικυκλωμένος από έναν θορυβώδη όχλο. Το ένδυμά του, που πιτσιλίστηκε από το αίμα των εξεγερμένων, ένας δούλος το έφερε στο σπίτι του, στις Καρίνες του Εσκουιλίνου λόφου. Όταν το είδε η Ιουλία, νόμισε πως ο άνδρας της είχε σκοτωθεί: έπαθε πρόωρες ωδίνες και η κράση της κλονίστηκε από μη αναστρέψιμο σοκ. Το επόμενο έτος, το 54 π.Χ., απεβίωσε στον τοκετό· το βρέφος δεν επέζησε. Ο Καίσαρας ήταν στη Βρετανία, όπως μας πληροφορεί ο Σενέκας, όταν έμαθε τα νέα της κόρης του. Η Ιουλία απεβίωσε, πριν γίνουν αναπόφευκτες οι ρωγμές στις σχέσεις του συζύγου και του πατέρα της.

Η κηδεία της. Ο Πομπήιος ήθελε η τέφρα της να αποτεθεί στην αγαπημένη του βίλα στους λόφους Άλμπαν, αλλά ο ρωμαϊκός λαός, που αγαπούσε την Ιουλία, αποφάσισε να αναπαυθεί στο Πεδίο του Άρεως. Αυτό ήθελε ειδική απόφαση της Συγκλήτου, αλλά ο Λεύκιος Δομίτιος Αηνόβαρβος (ύπατος το 54 π.Χ.), που μισούσε τους δύο άνδρες, απέσπασε απαγόρευση από τους δικαστές (tribunes). Επικράτησε όμως το πλήθος και αφού άκουσε τον επικήδειο λόγο, έθεσε την τεφροδόχο υδρία της στο Πεδίο του Άρεως. Δέκα έτη μετά η επίσημη πυρά για το σώμα του Καίσαρα στήθηκε αρχικά δίπλα στον τάφο της κόρης του, αλλά ο λαός, έπειτα από τον επικήδειο που εκφώνησε ο Μάρκος Αντώνιος, παρενέβη και έκαυσε το σώμα του στην Αγορά.

Επικήδειοι αγώνες προς τιμήν της. Έπειτα από το τέλος της, η συμμαχία των δύο ανδρών άρχισε να φθίνει και κατέληξε σε εμφύλιο πόλεμο. Υποτίθεται ότι ένας οιωνός το είχε προσημάνει, την ημέρα που ο Αύγουστος έμπαινε στη Ρώμη ως υιοθετημένος γιος του Καίσαρα (Μάιος του 44 π.Χ.): το μνημείο της Ιουλίας χτυπήθηκε από κεραυνό. Τότε ο Καίσαρας υποσχέθηκε στους Μάνες (Manes, χθόνιες θεότητες, οι ψυχές των αποβιωσάντων) μία τελετή και έτσι έκανε το 46 π.Χ. εκτεταμένους επικήδειους αγώνες, που περιελάμβαναν και μονομαχίες. Ως ημέρα των αγώνων ορίστηκε η 26η Σεπτεμβρίου, ημέρα εορτής της Αφροδίτης Μητέρας (Venus Genetrix), θεϊκής προγόνου του γένους των Ιουλίων.

Οικογένεια Επεξεργασία

Παντρεύτηκε τον Γναίο Πομπήιο τον μέγα, στρατιωτικό και πολιτικό.

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Livy, Periochae.
  • Tacitus, Annals.
  • Appian, Civil Wars.
  • Cicero