Ορντού

Ορντού
	Ορντού 40°59′0″N 37°53′0″E
Χώρα	Τουρκία
Διοικητική υπαγωγή	Επαρχία Ορντού
Υψόμετρο	5 μέτρα
Πληθυσμός	229.214 (2020)
Ταχ. κωδ.	52100–52200
Τηλ. κωδ.	0452
Ζώνη ώρας	UTC+03:00
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Η Ορντού (Ordu), αναφερόμενη και με το ελληνικό της όνομα ως Ορτού^[1] ή Κοτύωρα, είναι πόλη της Τουρκίας που βρίσκεται στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας, δυτικά της Κερασούντας.

Αρχαία πόλη

Ορντού

Τα Κοτύωρα, σύμφωνα με τον Ξενοφώντα ήταν αποικία και φόρου υποτελής των Σινωπαίων, διατηρώντας όμως ιδία αρμοστεία. Κατά την Περσική κυριαρχία διατηρούσε την αυτονομία της όπως και όλες οι άλλες πόλεις της περιοχής αυτής. Με την ίδρυση του Βασιλείου του Πόντου, από τους Μιθριδάτες, υποτάχθηκε σ΄ αυτό. Από τα Κοτύωρα, όπου παρέμειναν εκεί οι Μύριοι επί 45 ημέρες μετά από πολλές κακουχίες επιβιβάστηκαν σε πλοία και απέπλευσαν για Σινώπη και από εκεί επέστρεψαν στην Ελλάδα.
Σημειώνεται ότι κατά την περίφημη εκείνη κάθοδο των Μυρίων οι Κοτυωρίτες όχι μόνο δεν δέχθηκαν να φιλοξενήσουν αυτούς στις οικίες τους αλλά τους αρνήθηκαν και την αγορά τροφίμων. Προ αυτής της κατάστασης ο Ξενοφών διέταξε τη βίαιη κατάληψη οικιών καθώς και την δια της βίας προμήθεια τροφίμων και από τα πέριξ χωριά. Η εχθρική αυτή εκδήλωση των κατοίκων ήταν αποτέλεσμα των εισηγήσεων του αρμοστή της πόλης και όχι τόσο αυθόρμητη. Τελικά προσήλθαν πρέσβεις της Σινώπης και αφού στην αρχή απείλησαν πόλεμο στη συνέχεια επήλθε συμφιλίωση και έτσι οι Κοτυωρίτες παρείχαν κάθε διευκόλυνση στους μυρίους. Κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ. τα Κοτύωρα αναφέρονται από τον Αρριανό ως μικρή κώμη, ενώ κατά τους Βυζαντινούς χρόνους έπαψε ν΄ αναφέρεται πλέον.

Σύγχρονη ιστορία

Κατά τον 17ο-18ο αιώνα που άρχισε να αναπτύσσεται η ναυτιλία στον Εύξεινο Πόντο, άρχισε παράλληλα ν΄ αναπτύσσεται και η νέα πόλη, παρακείμενα της αρχαίας, και να ακμάζει εμπορικά. Κύρια προϊόντα της νέας πόλης ήταν αραβόσιτος, φασόλια, καρύδια, δέρματα, γαλακτοκομικά και ξυλεία. Τα Κοτύωρα αποτελούν σήμερα έδρα υποδιοίκησης του νομού της Τραπεζούντας όπου και φέρεται, μετά την ανταλλαγή πληθυσμών, καθαρά τουρκική πόλη.

Σημειώνεται ότι στην αρχή του 20ου αιώνα αριθμούσε 12.000 κατοίκους εκ των οποίων 6.000 ήταν Έλληνες και οι άλλοι Τούρκοι και Αρμένιοι. Η Ελληνική κοινότητα των Κοτυώρων διατηρούσε δημοτικό σχολείο με 150 μαθητές, παρθεναγωγείο με ίσο αριθμό μαθητριών καθώς και ημιγυμνάσιο με 350 μαθητές.

Η έξωση των Ελλήνων έγινε το 1917. Συγκεκριμένα στις 19 Αυγούστου του 1917 ο ρωσικός στόλος άρχισε να βομβαρδίζει τις τουρκικές συνοικίες της πόλης, αποχωρώντας όμως πήραν και πολλούς Έλληνες. Τον Σεπτέμβριο του 1917 ξεκίνησε και η μεγάλη έξωση των Ελλήνων από τους Τούρκους. Στην αρχή οι κάτοικοι οδηγήθηκαν και διασκορπίστηκαν στους νομούς Σεβάστειας και Κασταμονής, εκτός από τους 2.500 που πρόλαβαν μέσω Τραπεζούντας να διεκπεραιωθούν στη Ρωσία. Όσοι δε τελικά κατάφεραν να επιζήσουν μέχρι το 1923 όπου και συνομολογήθηκε η «υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας μετανάστευσαν στην Ελλάδα.

Εκκλησιαστικά τα Κοτύωρα αποτελούσαν έδρα της επαρχίας Νεοκαισαρείας. Το τρέχον όνομα της πόλης προέρχεται από τη λέξη "Ordu", που σημαίνει "Στρατόπεδο" στην Τουρκική γλώσσα. Πυκνότητα πληθυσμού των Τούρκων στην πόλη. Σε αντίθεση με άλλους οικισμούς της Μαύρης Θάλασσας, είναι πολύ περισσότερο.

Στην Ορντού γεννήθηκε ο δωσίλογος Κωνσταντίνος Γ. Παπαδόπουλος που χρημάτισε επικεφαλής των δωσιλογικών-ναζιστικών τμημάτων του ΕΕΣ που εκτελούσαν Έλληνες χωρικούς και διεξήγαγε κοινές επιχειρήσεις με τους Γερμανούς^[2]^[3]

Κλίμα

Το κλίμα των Κοτυώρων είναι εύκρατο, ωκεάνιο και αρκετά δροσερό. Η μέση ετήσια θερμοκρασία φθάνει τους 14 °C. Ο ψυχρότερος που είναι ο Ιανουάριος μήνας έχει μέση θερμοκρασία 7 °C, ενώ ο Αύγουστος, ο θερμότερος έχει 22 °C. Θερμοκρασίες που σπάνια πέφτουν κάτω από –5 °C ή ξεπερνούν τους 30 °C. Το ετήσιο ύψος βροχής φθάνει τα 1215 mm. Οι βροχοπτώσεις είναι κοινό όλο το χρόνο και είναι βαρύ από τον Δεκέμβριο ως και τον Μάρτιο καταγράφεται επίσης περιστασιακή χιονόπτωση, αλλά γενικά η κάλυψη χιονιού είναι πρόσκαιρη.^[4]

Παραπομπές

↑ 0 (20 Ιουλίου 2020). «Ερμηνεία των ποντιακών λέξεων Εκάεν, Επέμ'ναν, Κλαίγ'νε, Πεγαδομάτε - Από το ποντιακό τραγούδι «Το Τσάμπασι» - Γράφει η Δέσποινα Μιχαηλίδου Καπλάνογλου». KOZANILIFE.GR. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2024.
↑ Στράτος Δορδανάς (2006), "Αντικομουνιστές οπλαρχηγοί στη γερμανοκρατούμενη Κεντρική Μακεδονία", Οι άλλοι καπετάνιοι - Αντικομουνιστές ένοπλοι στα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου, Νίκος Μαραντζίδης (επιμ.), Βιβλιοπωλείον της Εστίας, ISBN 960-05-1237-Χ σ. 88-90 και 122-123
↑ Βάιος Καλογριάς (2006), "Ένοπλες ομάδες ανεξάρτητων οπλαρχηγών και εθνικιστών αξιωματικών στην περιοχή μεταξύ Στρυμόνα και Αξιού (1941-1944)", Οι άλλοι καπετάνιοι - Αντικομουνιστές ένοπλοι στα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου, Νίκος Μαραντζίδης (επιμ.), Βιβλιοπωλείον της Εστίας, ISBN 960-05-1237-Χ σ. 152 και 180
↑ Μέσες θερμοκρασίες στη Κοτύωρα

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Λεξιλογικός ορισμός του Κοτύωρα στο Βικιλεξικό
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Ordu στο Wikimedia Commons

Αυτό το λήμμα σχετικά με την Τουρκία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[1] 0 (20 Ιουλίου 2020). «Ερμηνεία των ποντιακών λέξεων Εκάεν, Επέμ'ναν, Κλαίγ'νε, Πεγαδομάτε - Από το ποντιακό τραγούδι «Το Τσάμπασι» - Γράφει η Δέσποινα Μιχαηλίδου Καπλάνογλου». KOZANILIFE.GR. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2024.

[2] Στράτος Δορδανάς (2006), "Αντικομουνιστές οπλαρχηγοί στη γερμανοκρατούμενη Κεντρική Μακεδονία", Οι άλλοι καπετάνιοι - Αντικομουνιστές ένοπλοι στα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου, Νίκος Μαραντζίδης (επιμ.), Βιβλιοπωλείον της Εστίας, ISBN 960-05-1237-Χ σ. 88-90 και 122-123

[3] Βάιος Καλογριάς (2006), "Ένοπλες ομάδες ανεξάρτητων οπλαρχηγών και εθνικιστών αξιωματικών στην περιοχή μεταξύ Στρυμόνα και Αξιού (1941-1944)", Οι άλλοι καπετάνιοι - Αντικομουνιστές ένοπλοι στα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου, Νίκος Μαραντζίδης (επιμ.), Βιβλιοπωλείον της Εστίας, ISBN 960-05-1237-Χ σ. 152 και 180

[4] Μέσες θερμοκρασίες στη Κοτύωρα

[1]

[2]

[3]

[4]