Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1917
Η Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη (Απρίλιος - Ιούνιος 1917) ήταν κυβέρνηση διορισμένη από τον βασιλιά Κωνσταντίνο, σε μια κρίσιμη στιγμή της νεοελληνικής ιστορίας.
Οι συμμαχικές δυνάμεις -μέσω του επίσημου διαπραγματευτή τους με τις αντιμαχόμενες παρατάξεις, Κάρολου Ζοννάρ- είχαν ήδη αποφασίσει την εκθρόνιση του βασιλιά Κωνσταντίνου - («Ὁ Βασιλεύς Κωνσταντῖνος ἔπρεπε νά ἀπέλθῃ ἐξ Ἑλλάδος καί ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος ἔπρεπε νά ἐπανέλθῃ εἰς τάς Ἀθήνας» [1]) και η κυβέρνηση δεν είχε κανένα περιθώριο πρωτοβουλίας ή διαφορετικής πολιτικής.
.svg) | |
| Βασιλευομένη Δημοκρατία | |
 | |
| Ημερομηνία σχηματισμού | 21 Απριλίου 1917 |
|---|---|
| Ημερομηνία διάλυσης | 14 Ιουνίου 1917 |
| Πρόσωπα και δομές | |
| Αρχηγός Κράτους | Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας Αλέξανδρος Α΄ της Ελλάδας |
| Πρόεδρος Κυβέρνησης | Αλέξανδρος Ζαΐμης |
| Συνολικός αριθμός Μελών | 10 |
| Ιστορία | |
| Απερχόμενες εκλογές | Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Δεκεμβρίου 1915 |
| Θητεία νομοθετικού σώματος | Η Βουλή δεν συνεδρίαζε |
| Προηγούμενη | Κυβέρνηση Σπυρίδωνα Λάμπρου 1916 & Κυβέρνηση Εθνικής Αμύνης |
| Διάδοχη | Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1917 |
Στις 29 Μαΐου 1917, επιδόθηκε στην ελληνική κυβέρνηση τελεσίγραφο της Αντάντ, που απαιτούσε την εκθρόνιση του Κωνσταντίνου και την αντικατάστασή του από κάποιον από τους νεώτερους γιους του, με αντάλλαγμα την άρση του αποκλεισμού και την αποκατάσταση της ενότητας της χώρας. Ύστερα από πολλαπλές συσκέψεις, ο Κωνσταντίνος αποφάσισε να παραδώσει τον θρόνο στον δευτερότοκο γιο του Αλέξανδρο, [2] ενώ ο ίδιος αποχώρησε από την Ελλάδα, στις 2 Ιουνίου 1917.
| Η ανακοίνωση αποχώρησης του βασιλιά Κωνσταντίνου
Υπείκων εις ανάγκην και επιτελών καθήκον προς την Ελλάδα, έχων δε προ οφθαλμών Αυτής μόνης το συμφέρον, αναχωρώ εκ της Αγαπητής Μου Πατρίδος, μετά του Διαδόχου, αφήνων είς τον θρόνον τον υιόν Μου Αλέξανδρον. Και μακράν της Ελλάδος η Βασίλισσα και Εγώ θέλομεν διατηρή την αυτήν πάντοτε αγάπην προς τον Ελληνικόν Λαό. Σας παρακαλώ όλους να αποδεχθήτε με ηρεμίαν και ψυχική γαλήνην την αποφασίν Μου, με πίστην εις τον πανάγαθον Θεόν, του Οποίου επικαλούμαι επί του Έθνους την εξ ύψους αντίληψιν. Δια να μη ματαιώσητε όμως την σκληράν θυσίαν Μου αυτήν προς την Πατρίδα, σας εξορκίζω όλους, αν αγαπάτε τον Θεόν, αν αγαπάτε την Πατρίδα, αν αγαπάτε τέλος Εμέ, να τηρήσητε απόλυτον τάξιν, ησυχία και πειθαρχίαν. Η μικροτέρα παρεκτροπή, και αν προέρχεται εξ αγαθού αισθήματος, είναι αρκετήν σήμερον να επιφέρει μεγάλην κατατροφήν. Την στιγμήν αυτήν αποτελεί παρηγορία δια την βασίλισσαν κι Εμέ, η αγάπη και η αφοσίωσις, τας οποίας μας επεδείξατε πάντοτε εξ ευτυχείς και δυστυχείς ημέρας. Ο Θεός σκέποι την Ελλάδα. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Β. Εν Αθήναις, 30ην Μαΐου 1917 [3] |
Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου
Επεξεργασία- «Πρωθυπουργός» - («Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου»): Αλέξανδρος Ζαΐμης
- «Επί των Εξωτερικών υπουργός»: Αλέξανδρος Ζαΐμης
- «Επί της Δικαιοσύνης υπουργός»: Κωνσταντίνος Λιδωρίκης
- «Επί των Εσωτερικών υπουργός»: Φωκίων Νέγρης
- «Επί των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίας εκπαιδεύσεως υπουργός»: Δημήτριος Αιγινήτης
- «Επί των Οικονομικών υπουργός»: Γεώργιος Π. Ράλλης
- «Επί της Εθνικής Οικονομίας υπουργός» : Πέτρος Καλλιγάς
- «Επί των Δημοσίων Συγκοινωνιών υπουργός»: Περικλής Αργυρόπουλος
- «Επί των Στρατιωτικών υπουργός»: αντιστράτηγος, Αναστάσιος Χαραλάμπης
- - αντικαταστάθηκε στις 18/5/1917 από τον Κωνσταντίνο Δεμερτζή
- «Επί των Ναυτικών υπουργός»: Κωνσταντίνος Δεμερτζής
- «Επί του Επισιτισμού και Αυταρκείας υπουργός» : Ιωάννης Δροσόπουλος
Παραπομπές
Επεξεργασία