Κυβερνείο του Ερεβάν

κυβερνείο της Ρωσικής Αυτοκρατορίας

Το Κυβερνείο του Εριβάν (Παλαιά Ρωσικά: Эриванская губернія; αρμενικά: Երևանի նահանգ‎‎) ήταν ένα από τα γκουμπερνίγια της Αντιβασιλείας του Καυκάσου της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, με έδρα το Εριβάν (σημερινό Γερεβάν). Η έκτασή του ήταν 27.830 τετραγωνικά χιλιόμετρα.[1] Κάλυπτε περιοχές που αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος της κεντρικής Αρμενίας, της επαρχίας Ιγκντίρ της Τουρκίας και του εξκλάβιου Ναχιτσεβάν του Αζερμπαϊτζάν. Στα τέλη του 19ου αιώνα, συνόρευε με το Κυβερνείο Τιφλίδας στα βόρεια, με το Κυβερνείο Ελισαβετπόλ στα ανατολικά, με το Κυβερνείο Καρς στα δυτικά καθώς και με τη Περσία και τη Οθωμανική Αυτοκρατορία στα νότια.

Το 1828 τα χανάτα του Εριβάν και του Ναχιτσεβάν προσαρτήθηκαν από την Περσία στη Ρωσική Αυτοκρατορία σύμφωνα με τη Συνθήκη του Τουρκμεντσάι. Συμπεριλήφθηκαν σε μια ενιαία διοικητική μονάδα, την Αρμενική Περιφέρεια. Το 1850 η περιοχή αναδιοργανώθηκε σε ένα διοικητικό συμβούλιο, και μέχρι το 1872, αποτελούταν από επτά ουγιέζντ, Ο Λουί Ζοζέφ Ζερόμ Ναπολέον (1864-1932), έγινε κυβερνήτης το 1905 για να βοηθήσει στην ηρέμηση του κυβερνείου μετά την αρμενοταταρική σύγκρουση.[2]

Διοικητική διαίρεση Επεξεργασία

Το κυβερνείο Εριβάν αποτελούταν από τα ακόλουθα ουγιέζντ:

Αριθμός Ουγιέζντ Διοικητικό κέντρο Έκταση σε τ.χλμ. Πληθυσμός (1897)
1 Αλεξαντροπόλ Αλεξαντροπόλ 3,759.8 168,435
2 Ναχιτσεβάν Ναχιτσεβάν 3,858.8 86,878
3 Νόβο-Μπαγιαζέτ Νόβο-Μπαγιαζέτ 6,123.8 112,111
4 Σουρμάλι Ιγκντίρ 3,245.0 88,844
5 Σαρούρ-Νταραλαγκιόζ Μπας-Νορασέν 2,972.3 76,551
6 Εριβάν Εριβάν 3,032.0 127,072
7 Ετσμιάντζιν Βαγκαρσαπάτ 3,858.0 124,643

Δημογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Σύμφωνα με τη ρωσική απογραφή του 1897, το κυβερνείο του Εριβάν είχε 829.556 κατοίκους.[3] Το 56% του πληθυσμού του κυβερνείου ήταν Αρμένιοι, ενώ το 37,5% ήταν Τάταροι (σήμερα γνωστοί ως Αζέροι).[4] Οι Αζέροι αποτελούσαν πλειοψηφία στα ουγιέζντ Εριβάν, Ναχιτσεβάν, Σαρούρ-Νταραλαγκιόζ και Σουρμάλι, ενώ τα άλλα τρία ουγιέζντ ήταν κατά κύριο λόγο αρμενικά. Στις άλλες εθνικές μειονότητες περιλαμβάνονται οι Κούρδοι (5,9%), οι Ρώσοι (2,1%), καθώς και μικρότερος αριθμός Ασσυρίων, Ελλήνων, Γεωργιανών, Εβραίων, Πολωνών και Τσιγγάνων.[3]

Εθνοτικές ομάδες 1897 Επεξεργασία

Οι κύριες εθνοτικές ομάδες του Εριβάν σύμφωνα με τη ρωσική απογραφή του 1897.[5]

Ουγιέζντ Αρμένιοι Αζέροι Κούρδοι Ρώσοι Ασσύριοι
Συνολικά 53,2% 37,8% 6,0% 1,6% ...
Αλεξαντροπόλ 85,5% 4,7% 3,0% 3,4% ...
Ναχιτσεβάν 34,4% 63,7% ... ... ...
Νόβο-Μπαγιαζέτ 66,3% 28,3% 2,4% 2,2% ...
Σουρμάλι 30,4% 46,5% 21,4% ... ...
Σαρούρ-Νταραλαγκιόζ 27,1% 67,4% 4,9% ... ...
Εριβάν 38,5% 51,4% 5,4% 2,0% 1,5%
Ετσμιάντζιν 62,4% 29,0% 7,8% ... ...

Κυβερνήτες Επεξεργασία

Κατάλογος των κυβερνητών του Κυβερνείου Εριβάν.[6]

  • 1849 - 1859: Ιβάν Ναζάροφ
  • 1860 - 1862: Μιχαήλ Αστάφεφ
  • 1862 - 1863: Νικολάι Κολιουμπάκιν
  • 1863 - 1865: Αλεξέι Χαριτόνοφ
  • 1869 - 1873: Νικολάι Καρμάλιν
  • 1873 - 1880: Μιχαήλ Ροσλάβλεφ
  • 22 Μαρτίου 1880 - 22 Δεκεμβρίου 1890: Μιχαήλ Σάλικοφ
  • 2 Φεβρουαρίου 1891 - 16 Νοεμβρίου 1895: Αλεξάντερ Φρέσε
  • 20 Φεβρουαρίου 1896 - 1916: Βλαντιμίρ Τιζενχάουζεν
  • 1905: Λουί Ζοζέφ Ζερόμ Ναπολέον
  • 1905 - 1906: Μαξούντ Αλιχάνοφ-Αβάρσκι
  • 1916 - 1917: Αρκάντι Στρελμπίτσκι
  • 14 Μαρτίου 1917 - Νοεμβρίου 1917: Β.Α. Χαρλάμοφ
  • Νοεμβρίου 1917: Αβέτις Αγκαριάν
  • 1917-1917: Σοκράτ Τιουροσιάν

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

Περαιτέρω ανάγνωση Επεξεργασία