Κυνηγώντας τον δολοφόνο μου
Το Κυνηγώντας τον δολοφόνο μου (Πρωτότυπος τίτλος: D.O.A (Dead on arrival) είναι αμερικανικό φιλμ νουάρ μυστηρίου του 1950 σε σκηνοθεσία Ρούντολφ Ματέ. Πρωταγωνιστούν οι Έντμοντ Ο'Mπράιεν, Πάμελα Μπρίτον και Λούθερ Άντλερ.
| Κυνηγώντας τον δολοφόνο μου (D.O.A «Dead on arrival») | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Ρούντολφ Ματέ |
| Σενάριο | Ράσελ Ράουζ και Κλάρενς Χόρτον Γκριν |
| Πρωταγωνιστές | Έντμοντ Ο'Mπράιεν, Πάμελα Μπρίτον, Λούθερ Άντλερ, Νέβιλ Μπραντ, Μπέβερλι Γκάρλαντ, Κάρολ Χιούζ, Λόρενς Ντόμπκιν, Πίτερ Λίντς και Frank Cady |
| Μουσική | Ντιμίτρι Τιόμκιν |
| Φωτογραφία | Έρνεστ Λάζλο |
| Μοντάζ | Άρθουρ Χ. Νάντελ |
| Εταιρεία παραγωγής | United Artists |
| Διανομή | United Artists και Netflix |
| Πρώτη προβολή | 1950 |
| Διάρκεια | 83 λεπτά |
| Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Γλώσσα | Αγγλικά |
| δεδομένα () | |
Η ταινία θεωρείται από τις κλασικές του είδους. Ο ξέφρενος ρυθμός της περιστρέφεται γύρω από την αναζήτηση ενός ετοιμοθάνατου ανθρώπου για να μάθει ποιος τον έχει δηλητηριάσει και γιατί.
Το 2004, επιλέχθηκε να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου ως «πολιτισμικά, ιστορικά ή αισθητικά σημαντική».[1]
Υπόθεση Επεξεργασία
Στο Σαν Φρανσίσκο ένας άντρας εμφανίζεται σε ένα αστυνομικό τμήμα για να αναφέρει μια δολοφονία. Την δική του...
Μια εβδομάδα νωρίτερα ο Φρανκ Μπίγκελοου, ορκωτός λογιστής από το Μπάνινγκ (Καλιφόρνια), φτάνει στην πόλη για σύντομες διακοπές. Ένα βράδυ, ενώ βρίσκεται στο μπαρ, κάποιος αλλάζει το ποτήρι του με ένα άλλο. Το επόμενο πρωί ο Φρανκ δεν αισθάνεται καλά και πηγαίνει να επισκεφθεί έναν γιατρό, όπου ανακαλύππτει με τρόμο ότι έχει δηλητηριαστεί με μια τοξίνη για την οποία δυστυχώς δεν υπάρχει αντίδοτο.
Έχοντας πεισθεί ότι ήταν μεθυσμένος και έχοντας μόνο λίγες ημέρες ζωής ακόμη, ο Φρανκ προσπαθεί να καταλάβει ποιος τον έχει δηλητηριάσει και γιατί. Κάποια στιγμή η γραμματέας του, Πώλα τον τηλεφωνεί στο δωμάτιο του ξενοδοχείου όπου διαμένει και του λέει ότι ένας από τους πελάτες του, ο κύριος Φίλιπς, προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί του, αλλά πέθανε το προηγούμενο βράδυ. Από κει και ύστερα όλες οι ενδείξεις οδηγούν στην οικογένεια του Φίλιπς: τη σύζυγό του και τον αδελφό του Στάνλεϊ.
Το κλειδί για το μυστήριο φαίνεται να είναι ένα τιμολόγιο που ο Φράνκ είχε μερικούς μήνες νωρίτερα, για ένα φορτίο ιριδίου που αποδεικνύεται ότι έχει κλαπεί. Έχοντας την πεποίθηση ότι ο Στάνλεϊ και η κυρία Φόστερ είναι οι εμπνευστές της δολοφονίας του, πηγαίνει να τους αντιμετωπίσει, μόνο για να ανακαλύψει ότι ο Στάνλεϊ έχει μόλις δηλητηριαστεί. Ο Φρανκ καταφέρνει να τον πάει στο νοσοκομείο εγκαίρως και ο Στάνλεϊ του λέει ότι έχει ανακαλύψει μια ερωτική σχέση μεταξύ του Χολιντέϊ και της κυρίας Φίλιπς.
Η κλοπή του τιμολογίου ήταν απλώς μια πρόφαση: οι δύο τους σκότωσαν τον Φίλιπς επειδή είχε ανακαλύψει τη σχέση και για να παραπλανήσουν την αστυνομία εφεύραν την ιστορία της κλοπής. Αλλά το τιμολόγιο απέδειξε την αθωότητα του Φίλιπς, οπότε ο Χόλιντεϊ άρχισε να σκοτώνει όποιον ήξερε γι 'αυτό, συμπεριλαμβανομένου του Φράνκ Μπίγκελοου, ο οποίος θα σκοτώσει τότε τον Χόλιντεϊ μετά από μια ανταλλαγή πυρών.
Μόλις τελειώσει την αφήγηση του ο Φρανκ στο αστυνομικό τμήμα καταρρέει και πεθαίνει λέγοντας το όνομα της φίλης του. Ο αρμόδιος ντετέκτιβ αποφασίζει ότι η υπόθεση έχει κλείσει και το αρχείο της κατατίθεται ως «νεκρός κατά την άφιξη» (dead on arrival).
Διανομή ρόλων Επεξεργασία
 |
Έντμοντ Ο'Mπράιεν ως Φρανκ Μπίνγκελοου |  |
Παμέλα Μπράιτον ως Πώλα Γκίμπσον |
 |
Λούθερ Άντλερ ως Μάτζακ |  |
Λυν Μπάγκετ ως κυρία Φίλιπς |
 |
Γουίλιαμ Τσινγκ ως Χάλιντεϊ |  |
Χένρι Χαρτ ως Στάνλεϊ Φίλιπς |
 |
Μπέβερλι Γκάρλαντ ως Μις Φόστερ |  |
Νέβιλ Μπραντ ως Τσέστερ |
 |
Λορέτ Λουέζ ως Μάρλα Ρακουμπιάν |  |
Βιρτζίνια Λι ως Τζέιν |
Υποδοχή Επεξεργασία
Κριτικές Επεξεργασία
Οι New York Times, στην κριτική τους, περιέγραψαν την ταινία ως ένα αρκετά προφανές και μελαγχολικό ρεσιτάλ, που περιλαμβάνει έγκλημα, πάθος, ξυλοδαρμούς συμμοριών και την αθώα σύγχυση ενός ανθρώπου όταν έπεσε σε έναν ιστό περιστάσεων που τον σημαδεύει ο θάνατος. Η ερμηνεία του Έντμοντ Ο'Mπράιεν είχε μια καλή ώθηση, ενώ η Πάμελα Μπράιτον προσθέτει μια ευχάριστη πινελιά ξανθιάς ελκυστικότητας.[2]
Στον ιστότοπο συγκέντρωσης κριτικών Rotten Tomatoes η ταινία έχει ποσοστό αποδοχής 88% βασισμένες σε 25 κριτικές, με μέσο όρο 7.60 στα 10. [3]
Ριμέικ Επεξεργασία
Το 1988, κυκλοφόρησε ένα πολύ αλλαγμένο ριμέικ της ταινίας. Η παραγωγή έγινε από την Touchstone Pictures και αυτή η έκδοση διατήρησε τον αρχικό τίτλο και σκηνοθετήθηκε από τους Ρόκι Μόρτον και Ανάμπελ Τζάνκελ, ενώ πρωταγωνιστούσαν οι Ντένις Κουέιντ και Μεγκ Ράιαν.[4]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Η βιβλιοθήκη του Κονγκρέσου επιλέγει άλλες 25 ταινίες για το Εθνικό Κινηματογραφικό Μητρώο». Library of Congress. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2019. (Αγγλικά)
- ↑ «Melodrama Opens at Criterion (Published 1950)». The New York Times. 1 Μαΐου 1950.
- ↑ «D.O.A. (1950)». Rotten Tomatoes. Fandango Media. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ Jennifer Ouellette (4 Αυγούστου 2021). «With Kate, Netflix Is Still Looking for Its Own John Wick». Ars Technica. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2021.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Κυνηγώντας τον δολοφόνο μου στην IMDb (Αγγλικά)
- Κυνηγώντας τον δολοφόνο μου στο AllMovie (Αγγλικά)
- Κυνηγώντας τον δολοφόνο μου στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
- Κυνηγώντας τον δολοφόνο μου στο TCMDB (Αγγλικά)
- Κυνηγώντας τον δολοφόνο μου στο AlloCine (Γαλλικά)
- Κυνηγώντας τον δολοφόνο μου στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)
- Κυνηγώντας τον δολοφόνο μου στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου
- San Francisco in Cinema: D.O.A.
