Ο κυπρίτης (αγγλ. cuprite) είναι ορυκτό του (μονοσθενούς) χαλκού, με χημικό τύπο Cu2O. Αποτελεί δευτερεύον μετάλλευμα του χαλκού. Το ορυκτό πήρε το όνομά του το 1845 από τη λατινική λέξη Cuprum (= χαλκός), επειδή το μέταλλο αυτό είναι το κύριο συστατικό του.

Κυπρίτης
Κυπρίτης. Προέλευση: Αντοφαγάστα, Χιλή
Γενικά
ΚατηγορίαΟξείδια
Χημικός τύποςCu2O
Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά
Πυκνότητα6,15 gr/cm3
ΧρώμαΕρυθρό, ρουβινέρυθρο, καστανό έως υπομέλαν
Σύστημα κρυστάλλωσηςΚυβικό
ΚρύσταλλοιΚύβοι, οκτάεδρα και δωδεκάεδρα, ενίοτε τριχοειδείς[1]
ΥφήΣυμπαγής, κοκκώδης, ενίοτε γεώδης
Διδυμία-
Σκληρότητα3,5 - 4
ΣχισμόςΑτελής {111), σπάνιος {001}
ΘραύσηΚογχοειδής έως ανώμαλη
ΛάμψηΑδαμάντινη έως ημιμεταλλική
Γραμμή κόνεωςΚαστανέρυθρη με μεταλλική λάμψη
ΠλεοχρωισμόςΣυχνός, ακανόνιστος
ΔιαφάνειαΔιαφανής έως ημιδιαφανής

Εμφάνιση, παραγενέσεις

Επεξεργασία

Ανευρίσκεται σε πολλά μέρη του κόσμου, καθώς αποτελεί δευτερογενές ορυκτό του χαλκού, που σχηματίζεται στα οξειδωμένα τμήματα φλεβών πρωτογενών χαλκούχων ορυκτών. Συνυπάρχει με χαλκοσίνη, αζουρίτη, μαλαχίτη, αυτοφυή χαλκό, χρυσόκολλα αλλά και λειμωνίτη. Κυριότερες εμφανίσεις του είναι στη Ρωσία (Ουράλια όρη), στη Ναμίμπια, στην επαρχία Κατάνγκα του Κογκό, στις ΗΠΑ, στη Χιλή, στο Μεξικό και στην Αυστραλία.

Στην Ελλάδα ανευρίσκεται σχεδόν σε όλα τα μεταλλεία της ευρύτερης περιοχής του Λαυρίου (όπου ανευρίσκεται και χαλκοτριχίτης) και στο ορυχείο "Σκουριές" της Κασσάνδρας Χαλκιδικής.

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks READ BOOKS, 2008 ISBN 1443742244
  • Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 039591096X
  • Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0395511372

Σημειώσεις

Επεξεργασία
  1. Η παραλλαγή του αυτή ονομάζεται χαλκοτριχίτης