Κυριακή Ναύτη
Η Κυριακή Ναύτη / Ναύτου ήταν αγωνίστρια της επανάστασης του 1821. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα μέλος της Φιλικής Εταιρείας.
| Κυριακή Ναύτη | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | επαναστάτης Φιλικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Ελληνική Επανάσταση του 1821 |
Πρώτα χρόνια Επεξεργασία
Καταγόταν από τη Σμύρνη. Ήταν κόρη φυγάδων της επανάστασης του Δασκαλογιάννη στα Σφακιά Κρήτης, στα πλαίσια των Ορλωφικών. Πατέρας της ήταν ο Γεώργιος Μιτάκης, που στη Σμύρνη μετονομάστηκε Μαϊντιρλής, και μητέρα της η Πελοποννήσια Ζαφείρω.[1]
Προσωπική ζωή Επεξεργασία
Παντρεύτηκε στη Σμύρνη τον γιατρό και Φιλικό Μιχαήλ Ναύτη. Παραδίδεται ότι στο σπίτι του Μιχαήλ Ναύτη πραγματοποιούνταν συχνά συναντήσεις των φιλικών που κίνησαν τις υποψίες της Κυριακής Ναύτη. Η Κυριακή Ναύτη είδε την αλληλογραφία των Φιλικών και, όταν πίεσε τον σύζυγό της για να μάθει την αλήθεια, αποφασίστηκε από τους υπόλοιπους εταίρους να μυηθεί, παρόλο που ήταν γυναίκα.[2] Τελικά, η Κυριακή Ναύτη έδωσε τον όρκο των Φιλικών και έμεινε στην ιστορία ως η πρώτη γυναίκα μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Πρόσφερε, μάλιστα, 3.000 γρόσια για την οργάνωση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.[3][4]
Πριν την κήρυξη της επανάστασης το ζευγάρι φοβούμενο αντίποινα των Τούρκων μετακόμισε στη Σύρο.[4] Και εκεί ανέπτυξαν έντονη δραστηριότητα. Ο Μιχαήλ Ναύτης ίδρυσε νοσοκομείο στο νησί το 1833.
Έργο Επεξεργασία
Η οικονομική συνεισφορά της Κυριακής Ναύτη είναι αξιοσημείωτη: εκτός του ποσού που έδωσε στην Φιλική Εταιρεία, πρόσφερε σχεδόν όλη την περιουσία της στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα.[4] Επίσης ανέπτυξε κοινωνική δράση. Το όνομα της Κυριακής συνδέεται με εράνους και δράσεις, κυρίως για την εκπαίδευση των κοριτσιών στη Σύρο.[5]
Πηγές Επεξεργασία
Ξηραδάκη Κούλα, ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΄21, Προσφορές, ηρωισμοί και θυσίες, ΔΩΔΩΝΗ, Αθήνα 1995, σ. 318 -325.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Ξηραδάκη, Κούλα (1995). ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ '21, Προσφορές, ηρωισμοί και θυσίες. Αθήνα: ΔΩΔΩΝΗ. σελ. 318.
- ↑ Ξηραδάκη, Κούλα (1995). ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ '21, Προσφορές, ηρωισμοί και θυσίες. Αθήνα: ΔΩΔΩΝΗ. σελ. 318.
- ↑ Μικρασιατικά Χρονικά, Τόμοι 1-2, 1938, σελ. 117
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Φιλολογικός Σύλλλογος Παρνασός, Παρνασσός, 1969, σελ. 202
- ↑ Ξηραδάκη, Κούλα (1995). ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ '21, Προσφορές, ηρωισμοί και θυσίες. Αθήνα: ΔΩΔΩΝΗ. σελ. 319.