Κωδικός ψευδοπόλης
Στον κλάδο των αερομεταφορών, ένας κωδικός ψευδοπόλης ή κωδικός ψευδο-πόλης (Pseudo city code ή Pseudo-city code (PCC)), είναι ένα όλο άλφα ή αλφαριθμητικό αναγνωριστικό για τους επιχειρηματικούς χρήστες του ηλεκτρονικού συστήματος κρατήσεων (computer reservation system (CRS)) ή του συστήματος παγκόσμιας διανομής (global distribution system (GDS)),[1] τυπικά, ένα γραφείο ταξιδίων. Ο κωδικός συνήθως έχει μήκος 3 ή 4 χαρακτήρες και είναι μοναδικός για ένα συγκεκριμένο πρακτορείο - γραφείο ταξιδίων. Χρησιμοποιείται για να συνδέσει τις κρατήσεις του κάθε οργανισμού με τον οργανισμό, αλλά και να προσδιορίσει τους ιδιωτικούς ναύλους στη διάθεση του οργανισμού.[2]
Ο κωδικός ψευδο-πόλης, διαφέρει από τον κωδικό πόλης. Για παράδειγμα, κάθε τερματική συσκευή, συνδέεται με μια πόλη. π.χ. ένας πράκτορας που εργάζεται στη Ρώμη, εργάζεται υπό τον κωδικό πόλης ROM, αντιστοίχως, ένας πράκτορας που εργάζεται στην Αθήνα, εργάζεται υπό τον κωδικό πόλης ATH. Οπότε σαν γενικό κανόνα έχουμε, την ύπαρξη ενός κωδικού πόλης για κάθε πόλη.[3]
Προκειμένου, όμως μια μεγάλη αεροπορική εταιρία, να διαχωρίσει τις αρμοδιότητες και τις επί μέρους λειτουργίες των διαφόρων υπηρεσιών της, εφαρμόζει μια ποικιλία από εικονικές πόλεις που ονομάζονται «ψευδο-πόλεις». Δίνοντας λοιπόν από έναν κωδικό, σε κάθε μια από αυτές τις ψευδο πόλεις, δημιουργείται ο κωδικός ψευδο-πόλης (Pseudo-city code (PCC)). Επιπλέον, στην ίδια πόλη δραστηριοποιούνται και πολλά γραφεία ταξιδίων, τα οποία συνδέονται με το σύστημα της αεροπορικής εταιρίας, έτσι και αυτά με τη σειρά τους, λαμβάνουν το καθένα και από έναν κωδικό ψευδο-πόλης.
Ο κωδικός ψευδο-πόλης (Pseudo-city code (PCC)), έχει πολλές χρήσεις στην αεροπορική βιομηχανία. Εκτός από τον εντοπισμό ενός συγκεκριμένου γραφείου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να περιορίσει ή να διαθέσει ορισμένα προνόμια. Το πιο κοινό από αυτά είναι η προστασία της ιδιωτικής ζωής - ένας πράκτορας κανονικά μπορεί να δει μόνο τις κρατήσεις που θα γίνουν από το PCC του. Στην έδρα του γραφείου ταξιδίων, μπορούν να έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση και να δουν όλες τις κρατήσεις που γίνονται εντός της εταιρίας τους. Οι κωδικοί χρησιμοποιούνται επίσης, για να περιορίσουν αυτούς που μπορούν να εκδίδουν εισιτήρια, περιορίζοντας την πρόσβαση μόνο στους οργανισμούς με την απαιτούμενη εκπαίδευση και με τις νόμιμες απαιτήσεις.
Ορισμένα συστήματα GDS έχουν μια «εκπαιδευτική ψευδο-πόλη» ("training pseudo-city"),[Σημ. 1] όπου οι πράκτορες δεν μπορούν να κάνουν ΄΄ζωντανές΄΄ κρατήσεις, αλλά μόνο εκπαιδευτική κράτηση.
Οι περιορισμοί αυτοί, επιτρέπουν επίσης στις αεροπορικές εταιρίες να διαπραγματεύονται τους ναύλους με μια εταιρία και να τους περιορίσουν σε μια μεμονωμένη εταιρία. Μόνο τα πρακτορεία του οργανισμού, εντός του εν λόγω κωδικού ψευδο-πόλης, θα είναι σε θέση να έχουν πρόσβαση και να πωλούν το συγκεκριμένο κόμιστρο.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ Η «εκπαιδευτική ψευδο-πόλη» ("training pseudo-city"), είναι ένα πολύ χρήσιμο "εργαλείο" στα χέρια του υπαλλήλου [κράτησης θέσεων, έκδοσης εισιτηρίων κλπ.] όπου, σε στιγμές ηρεμίας, όταν δεν υπάρχει δουλειά, μπορεί να εξασκηθεί και να βελτιώσει παραπέρα τις ικανότητές του, επίσης, μπορεί να την χρησιμοποιήσει για την έκδοση ενός π.χ. πολύπλοκου αυτοματοποιημένου εισιτηρίου - προκειμένου να μην "σπαταλά" τα υπάρχοντα διαθέσιμα εισιτήρια του γραφείου. Μετά το πέρας της εγγραφής, στην εκπαιδευτική ψευδο-πόλη, ενώ στην πραγματική πόλη, ψευδο-πόλη το PNR θα "έκλεινε" π.χ. με «ΟΚ PNR», εδώ "κλείνει" με «ΟΚ NO PNR».
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Travel Dictionary». Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2013.
- ↑ Ginger Todd, Susan Rice, A Guide to Becoming a Travel Professional, p. 31
- ↑ Austrian, Swissair (1 Σεπτεμβρίου 1994). «1.3 City codes». Reservation Agent Manual (RAM) 1/ 94. Zurich: SR-centralized Inhouse Publishing FADS. σελ. 2.