Παγκόσμιο σύστημα διανομής
Ένα παγκόσμιο σύστημα διανομής (global distribution system (GDS)),[Σημ. 1][Υποσημ. 1][Υποσημ. 2][Υποσημ. 3][1] είναι ένα δίκτυο που λειτουργεί από μια εταιρία η οποία επιτρέπει τις αυτοματοποιημένες συναλλαγές μεταξύ τρίτων μερών και γραφείων ταξιδίων, με σκοπό την παροχή υπηρεσιών που σχετίζονται με ταξίδια, για τους τελικούς καταναλωτές. Ένα GDS μπορεί να συνδεθεί με υπηρεσίες, τιμών και κρατήσεων, παγιώνοντας προϊόντα και υπηρεσίες και στους τρεις τομείς ταξιδιού: δηλαδή, κρατήσεις αεροπορικών θέσεων, κρατήσεις ξενοδοχείων, ενοικιάσεις αυτοκινήτων καθώς και άλλες δραστηριότητες.
Το GDS είναι διαφορετικό από το ηλεκτρονικό σύστημα κράτησης θέσεων, το οποίο είναι ένα σύστημα κρατήσεων που χρησιμοποιείται από τους αντίστοιχους προμηθευτές. Οι πρωτοβάθμιοι πελάτες των GDS, είναι τα γραφεία ταξιδίων (τόσο τα συνδεδεμένα (online) όσο και τα έχοντα ως βάση το γραφείο (office-based)), για να πραγματοποιούν κρατήσεις σε διάφορα συστήματα κρατήσεων τα οποία διευθύνονται από τους προμηθευτές. Το GDS δεν έχει στην κατοχή του καμία θέση· οι θέσεις κρατούνται από το σύστημα κράτησης θέσεων του ίδιου του προμηθευτή (σ.σ. π.χ. της αεροπορικής εταιρίας). Το σύστημα GDS θα έχει σύνδεση σε πραγματικό χρόνο με τη βάση δεδομένων του προμηθευτή. Για παράδειγμα, όταν κάποιο γραφείο ταξιδίων, ζητά κράτηση για την υπηρεσία κάποιας συγκεκριμένης αεροπορικής εταιρίας, το σύστημα του GDS, δρομολογεί το αίτημα στον υπολογιστή του συστήματος κράτησης θέσεων της κατάλληλης αεροπορικής εταιρίας. Αυτό, επιτρέπει στο γραφείο ταξιδίων, τη σύνδεση με ένα μόνο GDS, για να επιλέξει και να κλείσει τις διάφορες πτήσεις, ξενοδοχεία, δραστηριότητες και τις συνδεόμενες υπηρεσίες προς όλους τους προμηθευτές ανά τον κόσμο, οι οποίοι είναι μέρος αυτού του GDS.
Παράδειγμα διευκόλυνσης της κράτησης, η οποία έγινε από μια αεροπορική εταιρία GDS
Επεξεργασία
Μια κατοπτρική εικόνα από το «μητρώο ονόματος επιβάτη» (Passenger Name Record (PNR)), στο σύστημα κράτησης αεροπορικών θέσεων, διατηρείται στο σύστημα του GDS. Εάν ο επιβάτης πραγματοποιήσει μέσω ενός γραφείου ταξιδίων, την κράτηση μιας διαδρομής ή οποία περιέχει αεροπορικά σκέλη (τμήματα της πτήσης) με πολλαπλές αεροπορικές εταιρίες, η καταγραφή των ονομάτων των επιβατών στο σύστημα GDS θα περιέχει πληροφορίες για ολόκληρη τη διαδρομή του, η κάθε αεροπορική εταιρία που πετά, θα έχει μόνο για το τμήμα της διαδρομής που την αφορά.
Αυτό θα περιλαμβάνει τα τμήματα της πτήσης για τις δικές της υπηρεσίες καθώς επίσης και
- την εισερχόμενη (inbound) και
- την μετεπιβίβασης (onward connecting) πτήση -με ανταπόκριση-
(γνωστές και ως πληροφορίες σκελών (info segments)) των άλλων αεροπορικών εταιριών στο δρομολόγιο. π.χ. αν ένας επιβάτης, πραγματοποιήσει κράτηση μέσω του γραφείου ταξιδίων του, για την παρακάτω διαδρομή:
- από το Άμστερνταμ προς το Λονδίνο, με την KLM και συνεχίζει
- από το Λονδίνο προς τη Νέα Υόρκη, με την British Airways και
- από τη Νέα Υόρκη προς την Φρανκφούρτη, με τη Lufthansa,
και το γραφείο ταξιδίων του, είναι συνδεδεμένο με το σύστημα GDS του Amadeus,[Σημ. 2][2] τότε:
- το PNR στο GDS του Amadeus, θα περιέχει την πλήρη διαδρομή,
- το PNR στην KLM, θα εμφανίζει το τμήμα από το Άμστερνταμ προς το Λονδίνο και μαζί και την πτήση της British Airways, ως πληροφορία σκέλους μετεπιβίβασης (onward info segment). Ομοίως,
- το PNR στο σύστημα της Lufthansa θα εμφανίζει το τμήμα από τη Νέα Υόρκη προς την Φρανκφούρτη, αναφέροντας την πτήση της British Airways ως πληροφορία εισερχόμενου σκέλους (inbound info segment).
- Το PNR στο σύστημα της British Airways θα εμφανίσει και τις τρεις κατηγορίες. Το ένα ως ζωντανό σκέλος και τα άλλα δύο, αντιστοίχως, ως πληροφορίες σκελών, εισερχόμενου και μετεπιβίβασης.
Κάποια συστήματα GDS (αρχικώς το Amadeus CRS και το Semi-Automatic Business Research Environment (SABRE)) επίσης έχουν τη δυνατότητα της διπλής χρήσης, προκειμένου να φιλοξενούν πολλαπλά συστήματα κράτησης θέσεων, σε αυτές τις περιπτώσεις, η λειτουργία του CRS και η κατάτμηση του συστήματος GDS, συμπεριφέρονται σαν να ήταν ξεχωριστά συστήματα.[3][4][5]
Πύλες κράτησης του τελικού χρήστη, που διοικούνται από εταιρίες GDS
ΕπεξεργασίαΟ παρακάτω πίνακας, καταγράφει τις ποικίλες πύλες που διοικούνται από εταιρείες GDS. Ο πελάτης μπορεί να δει τις κρατήσεις του που πραγματοποιούνται στην ίδια βάση δεδομένων του GDS ή στο ίδιο το σύστημα κράτησης θέσεων της αεροπορικής εταιρίας. Εάν η κράτηση πραγματοποιηθεί μέσω του GDS, συνήθως υπάρχουν δυο αναφορές κράτησης (reservation references): η μια ονομάζεται "κωδικός εντοπισμού GDS" (GDS locator code) και η άλλη, η πραγματική κράτηση (actual reservation) ή ο κωδικός PNR (PNR number).
| Ονομασία Πύλης | Εταιρία GDS | Σύνδεσμος URL | Τομέας |
|---|---|---|---|
| ViewTrip | Galileo, & Apollo) | https://www.viewtrip.com/ | Αεροπορική εταιρία |
| My trip and more | Travelport (Worldspan) | https://mytripandmore.com/ | Αεροπορική εταιρία |
| Check My Trip | Amadeus | https://www.checkmytrip.com/ | Αεροπορική εταιρία |
| Tripcase | Sabre | https://web.archive.org/web/20151128044441/http://travel.tripcase.com/ | Αεροπορική εταιρία |
Το μέλλον των συστημάτων GDS και εταιρίες
Επεξεργασία
Στην ταξιδιωτική βιομηχανία, το GDS ξεκίνησε από ένα παραδοσιακό κληρονομικό επιχειρηματικό μοντέλο, που υπήρξε να δια-λειτουργεί μεταξύ των προμηθευτών αεροπορικών εταιριών, κατά τις πρώτες ημέρες των ηλεκτρονικών συστημάτων κράτησης θέσεων της δεκαετίας του 1950. Πολλές προμηθεύτριες αεροπορικές εταιρίες (συμπεριλαμβανομένων των επιχειρηματιών προϋπολογισμού και της επικρατούσας τάσης - budget and mainstream operators) τώρα, έχουν υιοθετήσει την στρατηγική της “απ'ευθείας πώλησης” (“direct selling”) προς τους πελάτες τους χονδρικής και λιανικής (επιβάτες), με το να επενδύουν στις δικές τους κρατήσεις και απ'ευθείας-συστήματα διανομής (direct-distribution systems) επιπλέον της χρησιμοποίησης ενός ή περισσοτέρων συστημάτων GDS. Οι τεχνολογικές εξελίξεις σε αυτόν τον χώρο, διευκολύνουν έναν ευκολότερο τρόπο να για διασταυρώνουν τις πωλήσεις τους με τις συνεργαζόμενες αεροπορικές εταιρίες και μέσω γραφείων ταξιδίων, εξαλείφοντας την εξάρτηση με ένα αφοσιωμένο παγκόσμιο GDS, συνενωνόμενο μεταξύ των συστημάτων, αλλά καθιστώντας το δυσκολότερο για τους πελάτες, να συγκρίνουν τις τιμές, ανάμεσα στους ανταγωνιστές. Ορισμένοι ειδικοί, υποστηρίζουν ότι αυτές οι αλλαγές στα επιχειρηματικά μοντέλα, ενδέχεται να οδηγήσουν σε σταδιακή κατάργηση των GDS στο χώρο των αεροπορικών εταιριών, από το 2020.[6]
Ο Όμιλος Lufthansa, ανακοίνωσε τον Ιούνιο του 2015, ότι θα επιβάλλει πρόσθετη επιβάρυνση 16€, για κάθε κράτηση η οποία πραγματοποιείται μέσω ενός εξωτερικού GDS, παρά με τα δικά τους συστήματα. Δήλωσαν, ότι η επιλογή τους έγινε με βάση ότι τα έξοδα της χρήσης των εξωτερικών συστημάτων, ήταν αρκετές φορές υψηλότερα απ' ό,τι τα δικά τους. Αρκετές άλλες αεροπορικές εταιρίες, όπως οι Air France-KLM και Emirates, επίσης δήλωσαν, ότι θα ακολουθήσουν αυτή την εξέλιξη.[7][8]
Ωστόσο, η ξενοδοχειακή καθώς και η βιομηχανία ενοικίασης αυτοκινήτων, συνεχίζουν να επωφελούνται από τα GDS, ιδιαίτερα, η χρησιμοποίηση του GDS στη διάθεση των αποθεμάτων της τελευταίας στιγμής, προκειμένου να αποφέρει πρόσθετα επιχειρησιακά έσοδα. Εδώ το GDS, είναι χρήσιμο να διευκολύνει τη παγκόσμια εμβέλεια, με τη χρήση του υφισταμένου δικτύου και το χαμηλό οριακό κόστος, συγκριτικά με τις συνδεδεμένες (on-line) κρατήσεις αεροπορικών θέσεων. Ορισμένες εταιρίες GDS είναι επίσης στη διαδικασία της επένδυσης και της ίδρυσης σημαντικής υπεράκτιας δυνατότητας (significant offshore capability), σε μια προσπάθεια να μειώσουν το κόστος και να βελτιώσουν τα περιθώρια του κέρδους τους, για να εξυπηρετήσουν τους πελάτες τους, να φιλοξενήσουν άμεσα την αλλαγή των επιχειρηματικών μοντέλων.
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΣημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ Ο όρος και η έννοια του «Παγκόσμιου Συστήματος Διανομής» (Global Distribution System (GDS)), πιθανολογείται ότι δημιουργήθηκε στις Βρυξέλλες το 1987, όταν σε μία σειρά συσκέψεων -υπό την αιγίδα- της Ένωσης Ευρωπαϊκών Αεροπορικών Εταιριών (Association of European Airlines (AEA)), μεταξύ των στελεχών του μάρκετινγκ (Marketing subgroup), των Ευρωπαϊκών αεροπορικών εταιριών (British Airways, Swissair, Iberia, Air France, Olympic Airways, Lufthansa, KLM Royal Dutch Airlines, SAS, Alitalia, Austrian Airlines κλπ.) και προκειμένου να αντιμετωπιστεί η διείσδυση των Αμερικανικών αεροπορικών εταιριών και κυρίως της American Airlines (με το CRS σύστημά της, ονόματι Semi-Automatic Business Research Environment (SABRE)) -[την αδιαφιλονίκητο 'ηγέτιδα' στην Αμερικανική αγορά], αποφασίστηκε η δημιουργία του GDS.
- ↑ Το Amadeus είναι ένα ηλεκτρονικό σύστημα κρατήσεων θέσεων (ή παγκόσμιο σύστημα διανομής, αφού πωλεί εισιτήρια για πολλαπλές αεροπορικές εταιρίες) ανήκει στον Όμιλο Πληροφορικής του Amadeus, με έδρα στη Μαδρίτη, Ισπανία. Η κεντρική βάση δεδομένων βρίσκεται στο Erding, στη Γερμανία. Τα μεγάλα κέντρα ανάπτυξης βρίσκονται στη Μπανγκαλόρ (Ινδία), στη Sophia Antipolis (Γαλλία) και στη Βοστώνη (Ηνωμένες Πολιτείες). Εκτός από τις αεροπορικές εταιρίες, το CRS χρησιμοποιείται επίσης και για κρατήσεις ταξιδιών με τρένο, κρουαζιέρων ενοικιάσεις αυτοκινήτων, κρατήσεις πορθμείων και δωματίων ξενοδοχείου. Η Amadeus παρέχει επίσης νέας γενιάς συστήματα ελέγχου αναχωρήσεων στις αεροπορικές εταιρίες.
Υποσημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ Η Ένωση Ευρωπαϊκών Αεροπορικών Εταιριών (Association of European Airlines (AEA)), αριθμεί σήμερα 25 μεγάλες αεροπορικές εταιρίες και έχει υπάρξει η φωνή της Ευρωπαϊκής Αεροπορικής Βιομηχανίας, για πάνω από 60 χρόνια. Βασιζόμενη στην εκτεταμένη γνώση της, στην αεροπορική βιομηχανία και στα εκτεταμένα δίκτυά της, η ΑΕΑ είναι μια σημαντική πλατφόρμα για την αεροπορική βιομηχανία και έχει την φήμη από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και των μέσων μαζικής ενημέρωσης, ως μια αξιόπιστη συμβολή στις συζητήσεις γύρω από τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Η ΑΕΑ συνεργάζεται με τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων ενδιαφερομένων μερών, στην αλυσίδα αξιών, προκειμένου να εξασφαλιστεί η βιώσιμη ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής αεροπορικής βιομηχανίας σε παγκόσμιο πλαίσιο.
- ↑ Πριν ξεκινήσει ο σχεδιασμός του GDS και επειδή οι Ευρωπαίοι, έως εκείνη την εποχή τουλάχιστον, δεν είχαν την απαιτούμενη τεχνογνωσία -απαιτούνταν πολλές δεκάδες ανθρωποέτη, για να πλησιάσουν τους Αμερικανούς- ζητήθηκε από το Sabre, αν θα ήθελε να συνεργαστεί (με την AEA, στο επίπεδο της τεχνογνωσίας) με τις Ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρίες. Η απάντησή του: "We can eliminate you" ("Μπορούμε να σας αφανίσουμε"), ήταν "καταλυτική" για τις μετέπειτα κινήσεις - αποφάσεις των μελών της AEA. Η AEA στη συνέχεια, απευθύνθηκε στην Αμερικανική αεροπορική εταιρία United Airlines, που λειτουργούσε το σύστημα κράτησης θέσεων Apollo. Η United, είχε κάθε συμφέρον να συνεργαστεί με την AEA, προκειμένου να αντιμετωπίσει και αυτή, την απειλή του Sabre.
- ↑ Την ίδια εποχή με το (Marketing subgroup), στις Βρυξέλλες λειτουργούσε παράλληλα και το (Technical subgroup), το οποίο ανά πενήντα λεπτά, αφού προηγουμένως επεξεργαζόταν, στη συνέχεια απαντούσε, στα αιτήματα του (Marketing subgroup). Εκεί, οι Ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρίες βρέθηκαν μπροστά σε μια αλήθεια, ότι δηλαδή, ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός των αεροπορικών εταιριών δεν ήταν ομοιογενής - δηλαδή άλλες εταιρίες μεταξύ αυτών και η Ολυμπιακή Αεροπορία,- είχαν ηλεκτρονικό εξοπλισμό συμβατό με την IBM και οι λοιπές, ηλεκτρονικό εξοπλισμό συμβατό με την Univac. Ζητήθηκε από το (Technical subgroup), η δημιουργία ενός ενδιάμεσου (interface) που θα συνέδεε τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό της ΙΒΜ με τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό της Univac και αντιστρόφως. Το (Technical subgroup), απάντησε ότι χρειαζόταν μερικές δεκάδες ανθρωποέτη, για την κατασκευή μιας τέτοιας ενδιάμεσης συσκευής, οπότε, προτάθηκε στις αεροπορικές εταιρίες να εξοπλιστούν με ομοιόμορφο (από πλευράς συμβατότητας) ηλεκτρονικό εξοπλισμό. Επειδή οι με τον IBM ηλεκτρονικό εξοπλισμό συμβατές εταιρίες, ήταν περισσότερες από αυτές που είχαν ηλεκτρονικό εξοπλισμό Univac, ζητήθηκε από τις εταιρίες που ήταν συμβατές με την Univac, να αλλάξουν σε ηλεκτρονικό εξοπλισμό συμβατό με την IBM. Η Lufthansa όμως, η οποία σημειωτέον, έως τότε είχε αλλάξει ολόκληρο τον εξοπλισμό της, σε παγκόσμια κλίμακα, μια φορά με τη Raytheon και λίαν προσφάτως (τότε) με τη Siemens (και που ήταν συμβατή με την Univac), δεν ήταν διατεθειμένη να ακολουθήσει την πλειοψηφία (και να γυρίσει στην IBM), οπότε, δήλωσε ότι θα δημιουργήσει το δικό της σύστημα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, οι εταιρίες που είχαν ηλεκτρονικό εξοπλισμό συμβατό με την Univac, να την ακολουθήσουν και έτσι να δημιουργήσουν το σύστημα «Amadeus», και οι 9 αεροπορικές εταιρίες (British Airways, KLM Royal Dutch Airlines, Alitalia, Swissair, Austrian Airlines, Olympic Airways, Sabena, TAP Air Portugal και Aer Lingus), που είχαν συμβατό εξοπλισμό με την IBM, δημιούργησαν το σύστημα «Galileo». Όλα αυτά συνέβησαν, κατά το 1987.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Two top airline reservations systems to be merged - Baltimore Sun Αρχειοθετήθηκε 2012-09-26 στο Wayback Machine.. Articles.baltimoresun.com (1992-03-04). Retrieved on 2013-08-20.
- ↑ «Airline IT solutions and Consulting services | Amadeus Altea Suite». Amadeus.com. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2013.
- ↑ What is global distribution system (GDS)? definition and meaning Αρχειοθετήθηκε 2017-12-16 στο Wayback Machine.. Businessdictionary.com. Retrieved on 2013-08-20.
- ↑ Vendor frequently asked questions Αρχειοθετήθηκε 2013-05-29 στο Wayback Machine.. Expedia.com. Retrieved on 2013-08-20.
- ↑ AXSES Travel marketing about global distribution, GDS history and GDS marketing Αρχειοθετήθηκε 2013-10-17 στο Wayback Machine.. Axses.com. Retrieved on 2013-08-20.
- ↑ http://www.businesstravelnews.com/Business-Travel-Research/Vision-2020--Old-Dogs,-New-Tricks-And-The-Future-Of-GDSs
- ↑ Jainchill, Johanna. «Lufthansa to add surcharge for GDS bookings». Travel Weekly. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2015.
- ↑ «Buying ticket from airline website cheaper than travel agency». emirates 24/7. Reuters. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2015.