Κωνσταντίνος Στιλβής
Ο Κωνσταντίνος Στιλβής ήταν βυζαντινός ρήτορας και κληρικός, πολυγραφότατος συγγραφέας εκκλησιαστικών πραγματειών, επιστολών και ποίησης.
| Κωνσταντίνος Στιλβής | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | μεσαιωνική ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας συγγραφέας[1] ποιητής[2] |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στα μέσα του 12ου αιώνα και η ημερομηνία του θανάτου του είναι άγνωστη[3]. Από γραπτά του συνάγεται ότι έγινε διάκονος και μάγιστρος στην Πατριαρχική Σχολή της Κωνσταντινούπολης. Λίγο πριν το 1204 εξελέγη Μητροπολίτης Κυζίκου, την οποία αναγκάστηκε να εγκαταλείψει λίγο μετά τη λατινική κατάκτηση. Αν και τα περισσότερα από όσα μας είναι γνωστά για τον Στιλβή προέρχονται από δικά του έργα, ο Νικήτας Χωνιάτης υμνεί κάποιον «Στιλβή, έναν καλό άνθρωπο από κάθε άποψη» (ὁ καλὸς τὰ πάντα Στιλβὴς[4]).
Εργα Επεξεργασία
Τα έργα του Στιλβή αφορούν κυρίως τη θεολογία, με το πιο γνωστό στους μελετητές να είναι τα Σφάλματα της Λατινικής Εκκλησίας[5][6][7], το οποίο συνέγραψε ο Στιλβής μετά την Τέταρτη Σταυροφορία. Ο κατάλογος περιγράφει δυτικά «σφάλματα», συμπεριλαμβανομένης της μη αναγνώρισης ξένων αγίων και του μίσους τους προς τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο, επειδή δημιούργησε την Νέα Ρώμη[8]. Ο Στιλβής είναι επίσης γνωστός για ποίημά του που περιγράφει μια καταστροφική πυρκαγιά που συνεβη στην Κωνσταντινούπολη στις 25 Ιουλίου 1197[9]. Με χίλιους περίπου στίχους, το Carmen de Incendio περιγράφει την πορεία της φωτιάς κατά μήκος του Κεράτιου Κόλπου από την Πύλη του Δρουγγάριου (τουρκ.: Odun Kapısı) μέσω της Λατινικής Συνοικίας, χρησιμοποιώντας εκφράσεις πλούσιες σε βιβλικές και κλασικές μεταφορές. Το ποίημα συνιστά σημαντική πηγή για όσους μελετούν την αστική τοπογραφία της Μεσαιωνικής Κωνσταντινούπολης, καθώς περιγράφει το κάψιμο τριώροφων οικιών[10] και αριστοκρατικών σπίτια με πυργίσκους[11] και κάνει νύξεις για παράκτιους δρόμους[12], υδραγωγεία[13], τον λιμένα του Νεωρίου[14], σιταποθήκες[15], την εκκλησία των σαράντα μαρτύρων[16] και της Θεοτόκου Κυριώτισσας[13].Ο Βυζαντινολόγος Πωλ Μαγκνταλίνο χρησιμοποίησε το ποίημα αυτό για να χρονολογήσει τη μεσαιωνική ανοικοδόμηση του ναού της Κυριώτισσας μεταξύ της ημερομηνίας της πυρκαγιάς το 1197 και της Τέταρτης Σταυροφορίας το 1204[17].
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019.
- ↑ Diethart & Hörandner 2005, σελ. vii.
- ↑ Νικήτας Χωνιάτης, Epistula 10, 215,2.
- ↑ Abulafia, David (1999). The New Cambridge Medieval History c.1198-c.1300. Cambridge University Press. σελ. 542.
- ↑ Mottahedeh, Roy (2001). The Crusades from the Perspective of Byzantium and the Muslim World. Dumbarton Oaks. σελ. 117.
- ↑ Angold, Michael (2003). The Fourth Crusade: Event and Context. Longman. σελίδες 201–202.
- ↑ Kaldellis, Anthony (2008). Hellenism in Byzantium - The Transformations of Greek Identity and the Reception of the Classical Tradition. Cambridge University Press. σελ. 358. ISBN 978-0521876889.
- ↑ Layman, Trevor (2015). “The Incineration of New Babylon”: The Fire Poem of Konstantinos Stilbes. Geneva: La Pomme d'or. σελίδες 1–2. ISBN 978-2-9700763-3-9.
- ↑ Diethart & Hörandner 2005, σελ. 16.
- ↑ Diethart & Hörandner 2005, σελ. 24.
- ↑ Diethart & Hörandner 2005, σελ. 21.
- ↑ 13,0 13,1 Diethart & Hörandner 2005, σελ. 27.
- ↑ Diethart & Hörandner 2005, σελ. 40.
- ↑ Diethart & Hörandner 2005, σελ. 15.
- ↑ Diethart & Hörandner 2005, σελ. 29.
- ↑ Paul Magdalino, "Constantinopolitana," Studies on the History and Topography of Byzantine Constantinople, (Ashgate, 2007) σελ. 227-230.
Πηγές Επεξεργασία
- Diethart, Johannes M.· Hörandner, Wolfram (2005). Constantinus Stilbes Poemata. Walter de Gruyter. σελ. vii. ISBN 978-3-598-71235-7.