Πατριάρχης Κύριλλος Ζ΄
Ο Κύριλλος Ζ΄ διετέλεσε Οικουμενικός Πατριάρχης για πέντε χρόνια (1855-1860).
| Πατριάρχης Κύριλλος Ζ΄ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κύριλλος Ζ΄ Κωνσταντινουπόλεως (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1775 Αδριανούπολη |
| Θάνατος | 13 Μαρτίου 1872 Χάλκη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ορθόδοξος ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Κάποιες πηγές αναφέρουν ότι γεννήθηκε το 1775 στην Αδριανούπολη και είχε το κοσμικό όνομα Κωνσταντίνος, εντούτοις φαίνεται ότι τα τρία αυτά στοιχεία είναι αναληθή και προήλθαν από σύγχυση με τον Πατριάρχη Κύριλλο ΣΤ΄[α].
Τον Μάιο του 1831 εξελέγη Μητροπολίτης Αίνου και τον Μάρτιο του 1847 Αμασείας. Πατριάρχης εξελέγη στις 20 Σεπτεμβρίου 1855[4]. Επί της πατριαρχίας του συγκλήθηκε συνέλευση αντιπροσώπων των επαρχιών του Οικουμενικού Πατριαρχείου για τη σύνταξη και κύρωση των Γενικών Κανονισμών[3], οι οποίοι προκάλεσαν μεγάλες δυσαρέσκειες[5]. Ο Κύριλλος υπέβαλε την παραίτησή του το 1859, αλλά αυτή δεν έγινε δεκτή από την Υψηλή Πύλη.
Προσπάθησε να αντιμετωπίσει το Βουλγαρικό ζήτημα χειροτονώντας Βούλγαρους αρχιερείς. Ήταν όμως ήδη αργά, και επί των ημερών του, συγκεκριμένα το Πάσχα του 1860, για πρώτη φορά δεν μνημονεύτηκε το όνομα του Οικουμενικού Πατριάρχη στον Βουλγαρικό ναό του Αγίου Στεφάνου στην Κωνσταντινούπολη[6]. Λόγω της αποτυχίας του στο ζήτημα αυτό, παραιτήθηκε την 5 Ιουλίου 1860[7] και αποσύρθηκε στη Χάλκη[3], όπου και πέθανε στις 13 Μαρτίου 1872[2].
Υποσημειώσεις και παραπομπές Επεξεργασία
Υποσημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ Η παλαιότερη πηγή και ίσως αρχική αιτία αυτής της σύγχυσης φαίνεται πως είναι το έργο «Βίοι Παράλληλοι τῶν ἐπὶ τῆς Ἀναγεννήσεως τῆς Ἑλλάδος διαπρεψάντων ἀνδρῶν» του Αποστόλου Γούδα (1869) το οποίο υπό τον τίτλο «Κύριλλος Ζ΄» παραθέτει βιογραφία του Κυρίλλου ΣΤ΄[1]. Ακολουθούν άλλες πηγές που φαίνεται πως αντιγράφουν αυτήν[2]. Πάντως ο επίσης σύγχρονος Μανουήλ Γεδεών δεν αναφέρει τίποτε, ούτε για το κοσμικό του όνομα, ούτε για έτος και τόπο γεννήσεως[3]. Σε κάθε περίπτωση, εάν είχε όντως γεννηθεί το 1775, σημαίνει ότι έγινε επίσκοπος για πρώτη φορά σε ηλικία 56 ετών και Πατριάρχης στα 80 του και ότι πέθανε σε ηλικία 97 ετών, ηλικίες πολύ ασυνήθιστες για αυτή την εποχή.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Γούδας, Αναστάσιος (1869). Βίοι Παράλληλοι τῶν ἐπὶ τῆς Ἀναγεννήσεως τῆς Ἑλλάδος διαπρεψάντων ἀνδρῶν, Τόμος Α΄. Αθήνα: Ἐκ τοῡ Ἐθνικοῡ Τυπογραφείου. σελ. 14.
- ↑ 2,0 2,1 Μάρκου, Μάρκος. «Η Αυτού Θειοτάτη Παναγιότης ο Αρχιεπίσκοπος πρώην Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης κυρός Κύριλλος ο Ζ΄. (1775-1872)». Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Μανουήλ Γεδεών, σελ. 699.
- ↑ Καλλίφρων 1867, σελ. 151.
- ↑ Μανουήλ Γεδεών, σελ. 700.
- ↑ Καλλίφρων 1867, σελ. 176.
- ↑ Καλλίφρων 1867, σελ. 180.
Πηγές Επεξεργασία
- Γεδεών, Μανουήλ (1885). Πατριαρχικοί Πίνακες: Ειδήσεις ιστορικαί βιογραφικαί περί των Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως: από Ανδρέου του Πρωτοκλήτου μέχρις Ιωακείμ Γ' του από Θεσσαλονίκης, 36-1884. Κωνσταντινούπολη: Lorenz & Keil.
- Καλλίφρων, Βασίλειος Δ. (1867). Εκκλησιαστικά ή Εκκλησιαστικόν Δελτίον. Κωνσταντινούπολη.