Ο Λάζαρ Τριφούνοβιτς (Βελιγράδι, 14 Ιανουαρίου 1929 – Παρίσι, 23 Ιουλίου 1983) ήταν Σέρβος ιστορικός τέχνης, κριτικός τέχνης και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου.

Λάζαρ Τριφούνοβιτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση14  Ιανουαρίου 1929[1]
Βελιγράδι
Θάνατος23  Ιουλίου 1983[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΓιουγκοσλαβία[2]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΣερβικά[3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακριτικός τέχνης
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Βελιγραδίου

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Λάζαρ Τριφούνοβιτς φοίτησε στο δημοτικό και στο γυμνάσιο στο Βελιγράδι και πήρε το πτυχίο του πάνω στην ιστορία της τέχνης το 1955 από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου, όπου απέκτησε το 1960 και το διδακτορικό του δίπλωμα με τη διατριβή του «Η σερβική ζωγραφική στο πρώτο μισό του 10ού αιώνα». Διετέλεσε επίκουρος καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου κατά την περίοδο από το 1957 έως το 1976, οπότε εξελέγη τακτικός καθηγητής Ιστορίας της Μοντέρνας Τέχνης.

Από το 1962 έως το 1968 ο Τριφούνοβιτς ήταν διευθυντής του Εθνικού Μουσείου στο Βελιγράδι. Ήταν ο ιδρυτής και για ένα διάστημα διευθυντής της Μοντέρνας Πινακοθήκης στη Νις.

Ο Τριφούνοβιτς υπήρξε κριτικός τέχνης για σχεδόν τρεις δεκαετίες. Ως φοιτητής άρχισε να δημοσιεύει κείμενα στα έντυπα «Vidici» και «Narodni student», καθώς και στα NIN, Politika και Umetnost, όπου ήταν αρχισυντάκτης, και σε άλλα περιοδικά και εφημερίδες.

Ο Τριφούνοβιτς υπήρξε μέλος και πρόεδρος του γιουγκοσλαβικού τμήματος της AICA (Διεθνής Ένωση Κριτικών Τέχνης).

Δραστηριότητα Επεξεργασία

Ο Λάζαρ Τριφούνοβιτς εργάστηκε επαγγελματικά σε δύο βασικούς τομείς: ως ιστορικός μοντέρνας τέχνης και κριτικός τέχνης, καθώς και καθηγητής Μοντέρνας Τέχνηςμοντέρνας τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου αλλά και ως μουσειολόγος αφού διετέλεσε διευθυντής του Εθνικού Μουσείου και ιδρυτής και διευθυντής της Πινακοθήκης. Μοντέρανς Τέχνης στη Νις.

Ο Τριφούνοβιτς ήταν ο ιδρυτής του Τμήματος Μοντέρνας Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου, όπου δίδαξε την ιστορία του μοντερνισμού μέχρι το τέλος της ζωής του. Εισήγαγε τη μεθοδολογία μελέτης της σερβικής μοντέρνας τέχνης με βάση τη γαλλική ανατολική τέχνη, την οποία παρουσίασε στην πρωτεύουσα, συνθετικό έργο «Σερβική Ζωγραφική 1900–1950» που δημοσιεύτηκε το 1973 [4] και βασίστηκε πάνω στη διδακτορική του διατριβή η οποία γράφτηκε το 1960. Ένα άλλο πολύ σημαντικό έργο του Λάζαρ Τριφούνοβιτς είναι η ανθολογία Srpska likovna kritika που εκδόθηκε το 1967, [5] στην οποία δόθηκε για πρώτη φορά μια συστηματική επισκόπηση της ιστορίας της κριτικής της τέχνης από τις αρχές της έως το τέλος της έκτης δεκαετίας. Με αυτά τα δύο βιβλία, ο Τριφούνοβιτς έθεσε τα θεμέλια της επιστημονικής μελέτης της σύγχρονης σερβικής τέχνης και της κριτικής τέχνης.

Ως κριτικός τέχνης, ο Τριφούνοβιτς έγραφε τακτικά σε πολλές ημερήσιες και εβδομαδιαίες εφημερίδες, επαγγελματικά περιοδικά και άλλα έντυπα στα οποία σχολίαζε την τρέχουσα καλλιτεχνική ζωή. Ξεκίνησε ως κριτικός θεάτρου και σύντομα έγινε ο πιο επιδραστικός κριτικός τέχνης της εποχής, που ασχολούνταν με την ερμηνεία νέων φαινομένων στην καλλιτεχνική σκηνή. Αυτό το γεγονός τονίστηκε ιδιαίτερα, όταν διαχώρισε ξεκάθαρα τα καλλιτεχνικά από τα μη καλλιτεχνικά φαινόμενα. [6]

Σημαντική συνεισφορά είχε και ως μουσειολόγος, καθώς έφερε πολλές καινοτομίες στο έργο του Εθνικού Μουσείου του Βελιγραδίου και της Πινακοθήκης Σύγχρονης Τέχνης στη Νις, όπου ήταν διευθυντής. Αν και ο νεότερος διευθυντής του παλαιότερου μουσειακού ιδρύματος στη Σερβία, ο Τριφούνοβιτς δεν δίστασε να εισαγάγει καινοτομίες που συχνά συνάντησαν έντονη αντίσταση από τον ακαδημαϊκό και τον καλλιτεχνικό κόσμο. Εισήγαγε, έτσι, στις δραστηριότητες του Εθνικού Μουσείου ιδιαιτερότητες που προηγήθηκαν των μετέπειτα αλλαγών σε πολλά μουσειακά ιδρύματα της χώρας μας. Επίσης, ο Τριφούνοβιτς έθεσε σε νέα θεμέλια την προστασία των πολιτιστικών αγαθών. Κατάφερε μάλιστα να προσαρμόσει το κτίριο του μουσείου κατά τη διάρκεια της θητείας του (1964–1966), με τρόπο που του επέτρεψε να είναι πιο ενεργό και πιο παρόν στο κοινό.

Κληρονομιά Επεξεργασία

Το Πολιτιστικό Κέντρο του Βελιγραδίου καθιέρωσε το ετήσιο Βραβείο "Λάζαρ Τριφούνοβιτς" το 1992. [7]

Παραπομπές Επεξεργασία