Λίγκα της Ειρήνης και Ελευθερίας
Η Λίγκα της Ειρήνης και Ελευθερίας (Ligue internationale de la paix) δημιουργήθηκε μετά από πίεση της κοινής γνώμης εναντίον του πολέμου της Δεύτερης Γαλλικής Αυτοκρατορίας με το Βασίλειο της Πρωσίας για το Λουξεμβούργο. Παρόλο που το ζήτημα του Λουξεμβούργου λύθηκε ειρηνικά το 1867 με τη συνθήκη του Λονδίνου, ο γαλλοπρωσσικός πόλεμος δεν μπορούσε να αποφευχθεί και έτσι η Λίγκα διαλύθηκε και επαναϊδρύθηκε ως 'Société française pour l'arbitrage entre nations' (Ένωση μεσολαβητών ανάμεσα στα έθνη) τον ίδιο χρόνο. Η Société pour l'arbitrage μπορεί να ιδωθεί ως προπομπός του Δικαστηρίου της Χάγης το οποίο ιδρύθηκε το 1899 και της Κοινωνίας των Εθνών που ιδρύθηκε το 1919 και ήταν προπομπός του ΟΗΕ.
Πρώτο συνέδριο
ΕπεξεργασίαΤο πρώτο συνέδριο της Λίγκας, έλαβε χώρα στις 5 Σεπτεμβρίου 1867 στη Γενεύη.[1] Ο Emile Acollas όρισε την οργανωτική επιτροπή με την υποστήριξη του Τζον Στιούαρτ Μιλ, του Élisée Reclus και του αδελφού του Élie Reclus.
Άλλοι σημαντικοί υποστηρικτές ήταν οι Βίκτωρ Ουγκώ, ο Τζουζέπε Γκαριμπάλντι, Louis Blanc, Edgar Quinet, Jules Favre, and Alexander Herzen. Δέκα χιλιάδες άνθρωποι από όλη την Ευρώπη υπέγραψαν για υποστήριξη του Κογκρέσου.[2]
Ελαβε υποστήριξη από την την εργατική-κομμουνιστική Πρώτη Διεθνή με τον Καρλ Μαρξ να παρακολουθεί το Κογκρέσσο. Ο αναρχικός Μιχαήλ Μπακούνιν έπαιξε σημαντικό ρόλο στη Γενεύη καθώς εντάχθηκε στην Κεντρική Επιτροπή.[3]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Sandi E. Cooper (1991). «Pacifism in France, 1889-1914: International Peace as a Human Right». French Historical Studies 17.
- ↑ Mark Leier. Bakunin: The Creative Passion. St. Martin's Press: New York, 2006. p. 178.
- ↑ Leier, Mark (2006). Bakunin: The Creative Passion. Seven Stories Press. σελίδες 200–202. ISBN 978-1-58322-894-4.