Το είδος Λεσκέρια η συριακή (Lesquereuxia syriaca, παλαιότερα Siphonostegia syriaca) είναι φυτό που ανήκει στην οικογένεια Οροβαγχίδες (Orobanchaceae), της οποίας αποτελεί μονοτυπικό γένος.

Λεσκέρια η συριακή
Λεσκέρια η συριακή (Lesquereuxia syriaca), Πήλιο, Μαγνησία]
Λεσκέρια η συριακή (Lesquereuxia syriaca), Πήλιο, Μαγνησία]
Συστηματική ταξινόμηση
Σύστημα: κατά Cronquist
Βασίλειο: Φυτά (Plantae)
Συνομοταξία: Αγγειόσπερμα (Magnoliophyta)
Ομοταξία: Δικοτυλήδονα (Magnoliopsida)
Υφομοταξία: Αστερίδες (Asteridae)
Τάξη: Λαμιώδη (Lamiales)
Οικογένεια: Οροβαγχοειδή (Orobanchaceae)
Γένος: Λεσκέρια (Lesquereuxia )
Διώνυμο
Lesquereuxia syriaca
Boiss. & Reut. 1853

Ετυμολογία Επεξεργασία

Η Lesquereuxia syriaca πήρε το όνομα του γένους από τον Ελβετό βρυολόγο και παλαιοβοτανικό Σαρλ Λεό Λεσκερέ (Charles Léo Lesquereux 1806–1889), ενώ το όνομα του είδους επειδή περιγράφηκε για πρώτη φορά για το όρος Αμανός (τουρκικά: Nur Dağları) κοντά στα σύνορα με τη Συρία.

Γεωγραφική κατανομή Επεξεργασία

Στην Ευρώπη, συναντάται μόνον στην Ελλάδα (Πήλιο, Όλυμπος και Πρέσπες)[1] και κατανέμεται επίσης στη Δυτική Ασία (Τουρκία, Συρία).[2]

Οικολογία Επεξεργασία

Η Λεσκέρια είναι ημιπαράσιτο διαφόρων φυτών και φύεται σε ξέφωτα δασών ή δασικούς δρόμους, σε υψόμετρο μεταξύ 300 έως 1400 μ.[3]

Περιγραφή Επεξεργασία

Είναι είδος αδενωδώς χνουδωτό με βλαστούς περίπου 60 cm. Η στεφάνη είναι πορφυρή, περίπου 3 cm. Ανθίζει τον Ιούλιο.

Προστασία Επεξεργασία

Αποτελεί σπάνιο και απειλούμενο είδος, που προστατεύεται από την ελληνική νομοθεσία (Π.Δ. 67/81).

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Lesquereuxia syriaca Boiss. & Reut. | Flora of Greece – An annotated checklist». portal.cybertaxonomy.org. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2021. 
  2. Goula, Katerina (8 Αυγούστου 2014). «Plant Hunters: Lesquereuxia syriaca». Plant Hunters. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2021. 
  3. «Lesquereuxia syriaca Boiss. & Reut. 1853». www.greekflora.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2021. 

Πηγές Επεξεργασία

  • Polunin O. 1980, Flowers of Greece and the Balcans. A Field Guide.
  • Tutin et al. 2005, Flora Europaea Vol 3, Cambridge University Press