Λευκορωσικές βουλευτικές εκλογές 2000

Λευκορωσικές βουλευτικές εκλογές 2000
Οι 110 έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων
Συμμετοχή	61,08%
Κόμμα	Ανεξάρτητος ;
Προηγούμενες; εκλογές	95
Έδρες	94
Αλλαγή στις; έδρες	1
Απερχόμενος Πρόεδρος της Βουλής; Ανατόλι Μαλόφιεφ;	Εκλεγμένος Πρόεδρος της Βουλής; Βάντιμ Πόποφ; Αγροτικό Κόμμα

Στις 15 Οκτωβρίου 2000 διεξήχθησαν βουλευτικές εκλογές στη Λευκορωσία για την εκλογή των 110 μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων. Οι εκλογές ολοκληρώθηκαν σε 4 γύρους, με ημερομηνίες διεξαγωγής: 15 Οκτωβρίου, 29 Οκτωβρίου, 18 Μαρτίου και 1 Απριλίου.^[3] Η συντριπτική πλειοψηφία των εκλεγμένων βουλευτών, οι 94 από τους 110, ήταν ανεξάρτητοι.^[4] Η προσέλευση των ψηφοφόρων στον 1ο γύρο ήταν 61,08%. ^[5]

Συνολικά 566 υποψήφιοι αναμετρήθηκαν στις εκλογές, από τους οποίους μόνο 50 ήταν της αντιπολίτευσης στον Πρόεδρο Αλεξάντερ Λουκασένκο. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης προσπάθησαν να μποϊκοτάρουν τις εκλογές, ως διαμαρτυρία για τα μέσα ενημέρωσης που ελέγχονταν από το κράτος και τις περιορισμένες εξουσίες της Βουλής. Ως απάντηση, το Υπουργείο Δικαιοσύνης ανακοίνωσε ότι οι συμμετέχοντες σε μποϊκοτάζ θα τιμωρηθούν με φυλάκιση έως δύο ετών, και ότι πολλοί ακτιβιστές συνελήφθησαν και κρατούνται. ^[5]

Οι διεθνείς παρατηρητές καταδίκασαν τις εκλογές για άδικες, παραπέμποντας στην πίεση που ασκήθηκε στους αντιπολιτευόμενους υποψήφιους, σε υποψίες ότι η πραγματική προσέλευση των ψηφοφόρων ήταν μικρότερη από τη δηλωθείσα, και σε πολυάριθμες παραβάσεις που έγιναν κατά τη διεξαγωγή. Οι αρχηγοί της αντιπολίτευσης εξέφρασαν τις υποψίες τους ότι υπήρξε «νοθεία» στις κάλπες.

Στις 21 Νοεμβρίου 2000, ο Βάντιμ Πόποφ του Αγροτικού Κόμματος εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων.^[5]

Εκλογικό σύστημα Επεξεργασία

Τα 110 μέλη της Βουλής εκλέχτηκαν με άμεσες εκλογές, με απλό πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα σε 110 μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες, για τετραετή θητεία. Η διοργάνωση έγινε σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον εκλογικό νόμο του 1994. Για να θεωρηθούν έγκυρες οι εκλογές έπρεπε η προσέλευση των ψηφοφόρων να είναι τουλάχιστον 50%. Αν ένας υποψήφιος συγκέντρωνε πάνω από το 50% των ψήφων της περιφέρειάς του κηρυσσόταν εκλεγμένος. Αν κανένας υποψήφιος δεν ξεπερνούσε το 50%, τότε γινόταν 2ος γύρος εκλογών, στον οποίο συμμετείχαν οι δύο υποψήφιοι που συγκέντρωσαν τους περισσότερους ψήφους στον 1ο γύρο. Για να θεωρηθεί έγκυρος ο 2ος γύρος έπρεπε η προσέλευση των ψηφοφόρων να είναι τουλάχιστον 25%. Αν στον 2ο γύρο ο υποψήφιος ήταν μόνο ένας, τότε έπρεπε να συγκεντρώσει την υποστήριξη τουλάχιστον των μισών ψηφοφόρων για να κηρυχτεί εκλεγμένος.^[6]

Δικαίωμα ψήφου είχαν όλοι οι Λευκορώσοι πολίτες ηλικίας άνω των 18 ετών.

Συμμετοχές Επεξεργασία

Δικαίωμα υποψηφιότητας είχαν όλοι οι Λευκορώσοι πολίτες ηλικίας άνω των 21 ετών που διαμένουν στη χώρα. Οι υποψηφιότητες υποβλήθηκαν μέσω πολιτικών κομμάτων, εργατικών συλλόγων ή ομάδες πολιτών που συγκέντρωσαν τουλάχιστον 1000 υπογραφές εκλογέων της περιφέρειάς τους. Επίσης, κάθε οργάνωση που απασχολεί προσωπικό τουλάχιστον 300 υπαλλήλων σε μία περιφέρεια είχε δικαίωμα να υποβάλλει μία υποψηφιότητα.^[6]

Αποτελέσματα Επεξεργασία

Από τους 97 βουλευτές που εκλέχτηκαν στους δύο πρώτους γύρους, οι 87 ήταν άντρες και οι 10 (9%) ήταν γυναίκες.^[6]

Κόμμα		Γύρος								Συνολικές έδρες	+/–
		1ος		2ος		3ος		4ος
		Ψήφοι	Έδρες	Ψήφοι	Έδρες	Ψήφοι	Έδρες	Ψήφοι	Έδρες
	Κομμουνιστικό Κόμμα της Λευκορωσίας		2		4		0		0	6	Νέο
	Αγροτικό Κόμμα		4		1		0		0	5	-28
	Ρεπουμπλικανικό Κόμμα Εργασίας και Δικαιοσύνης		0		2		0		0	2	+1
	Λευκορωσικό Σοσιαλιστικό Αθλητικό Κόμμα		1		0		0		0	1	0
	Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα		0		1		0		0	1	+1
	Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Λαϊκής Συμφωνίας		1		0		0		0	1	Νέο
	Κόμμα Λευκορώσων Κομμουνιστών		0		0		0		0	0	–42
	Λευκορωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα – Λαϊκή Συνέλευση		0		0		0		0	0	Νέο
	Ρεπουμπλικανικό Κόμμα		0		0		0		0	0	0
	Ανεξάρτητοι		33		48		2		11	94	–1
Άκυρα/Λευκά ψηφοδέλτια			–		–		–		–	–	–
Σύνολο		4.430.878	41	1.991.530	56	588.595	2	373.366	11	110	–88

Κατανομή εδρών ανά ηλικιακή ομάδα
Ηλικία	Έδρες
21-30 ετών	1
31-40 ετών	15
41-50 ετών	46
51-60 ετών	29
61-70 ετών	6

Παραπομπές Επεξεργασία

↑ Ιστορία ΚΚΛ
↑ «THE SOCIAL-DEMOCRATIC PARTY OF THE PEOPLE'S CONSENT HAS APPROVED THE NOMINATION OF CANDIDATES FOR THE ELECTION OF DEPUTIES OF LOCAL COUNCILS». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2020.
↑ Nohlen & Stöver 2010, σελ. 252.
↑ Nohlen & Stöver 2010, σελ. 261.
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 Belarus: Elections held in 2000 Inter-Parliamentary Union
↑ ^6,0 ^6,1 ^6,2 «IPU PARLINE database: BELARUS (Palata Predstaviteley), Electoral system». archive.ipu.org. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2020.

Πηγές Επεξεργασία

(Αγγλικά) Nohlen, Dieter· Stöver, Philip (2010). Elections in Europe: A Data Handbook. Nomos Verlagsgesellschaft. ISBN 978-3-8329-5609-7.

[1] Ιστορία ΚΚΛ

[2] «THE SOCIAL-DEMOCRATIC PARTY OF THE PEOPLE'S CONSENT HAS APPROVED THE NOMINATION OF CANDIDATES FOR THE ELECTION OF DEPUTIES OF LOCAL COUNCILS». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2020.

[FOOTNOTENohlenStöver2010252-3] Nohlen & Stöver 2010, σελ. 252.

[FOOTNOTENohlenStöver2010261-4] Nohlen & Stöver 2010, σελ. 261.

[IPU-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 Belarus: Elections held in 2000 Inter-Parliamentary Union

[:0-6] 6,0 ^6,1 ^6,2 «IPU PARLINE database: BELARUS (Palata Predstaviteley), Electoral system». archive.ipu.org. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2020.

[3]

[4]

[5]

[1]

[2]

[6]