Λεωφόρος Ηρακλείου
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Λεωφόρος Ηρακλείου, αποτελεί οδικό άξονα που ενώνει το Κέντρο της Αθήνας με το Ηράκλειο Αττικής, τη Λυκόβρυση και τα Βόρεια Προάστια. Ξεκινά στα Άνω Πατήσια, συγκεκριμένα κάθετα της Οδού Ζαμπελίου και διασχίζει τη Ριζούπολη, το δυτικό τμήμα της Νέας Ιωνίας, ενώ κατευθύνεται κατά μήκος του Ηρακλείου και καταλήγει στη Λυκόβρυση, όπου συνεχίζει ως Λεωφόρος Γρηγορίου Λαμπράκη (Λυκόβρυσης) και συναντά κάθετα τη Λεωφόρο Αμαρουσίου. Σήμερα είναι μία κύρια εμπορική εστία της Νέας Ιωνίας και του Ηρακλείου καθώς διαθέτει καταστήματα, εστιατόρια και άλλες επιχειρήσεις.
| Λεωφόρος Ηρακλείου | |
|---|---|
| Μήκος | 6,5 χιλιόμετρα |
| Διασταύρωση με | Λεωφόρος Εθνικής Αντιστάσεως (Νέας Ιωνίας), Οδός Ιφιγενείας, Αττική Οδός, Λεωφόρος Γρηγορίου Λαμπράκη και Λεωφόρος Αμαρουσίου. |
| Περιοχή | Πατήσια (Δήμος Αθηναίων), Ριζούπολη (Δήμος Αθηναίων), Δήμος Νέας Ιωνίας, Δήμος Ηρακλείου Αττικής, Λυκόβρυση (Δήμος Λυκόβρυσης-Πεύκης). |
| Εκκίνηση | Οδός Ζαμπελίου, Άνω Πατήσια, Δήμος Αθηναίων, Κεντρικός Τομέας Αθηνών |
| Τέλος | Λεωφόρος Γρηγορίου Λαμπράκη (Λυκόβρυσης), Λυκόβρυση, Δήμος Λυκόβρυσης-Πεύκης, Βόρειος Τομέας Αθηνών |
| Εκκίνηση κατασκευής | 19ος αιώνας |
Η Λεωφόρος βρίσκεται σε αρκετά κοντινή απόσταση από τη Λεωφόρο Πατησίων, Γαλατσίου, Δεκελείας και Τατοΐου, ενώ μέρος του δρόμου είναι παράλληλο στη Γραμμή 1 του Μετρό της Αθήνας. Επίσης, κατά μήκος της, υπάρχει ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Ηρακλείου, στο σημείο πάνω από την Αττική Οδό.
Ονομασία Επεξεργασία
Η Λεωφόρος φέρει το όνομα "Ηρακλείου", ήδη από τον 19ο αιώνα, καθώς δημιουργήθηκε με σκοπό την ανάπτυξη δρόμου από το κέντρο της Αθήνας, μέχρι το σημερινό Ηράκλειο.[1]
Ιστορία Επεξεργασία
Ο δρόμος φαίνεται να αρχίζει να αναπτύσσεται κατά την Οθωνική Εποχή, με την δημιουργία ενιαίου οδικού δικτύου στη χώρα.[2]
Το 1858 ο ζυθοποιός Ιωάννης Φιξ από το Μόναχο λειτουργεί απέναντι από τον Άγιο Λουκά, στην Οδό Ηρακλείου, ένα ζυθοποιείο το οποίο σώζεται ερειπωμένο έως τις μέρες μας.[3][1]
Τα μετέπειτα χρόνια η Λεωφόρος αποτέλεσε ένας από τους κυριότερους, οδικούς άξονες της πόλης, όπου και γύρω από αυτήν αναπτύχθηκε, η Νέα Ιωνία και το Ηράκλειο[1], ενώ στη διασταύρωση με τις Οδούς Μελίνας Μερκούρη και Ιφιγένειας περνούσε ο Σιδηρόδρομος Λαυρίου- Αγίων Αναργύρων.
Από το 1957, όπου εγκαινιάστηκε η επέκταση της Γραμμής 1 του Μετρό, από τον Σταθμό του Περισσού, μέχρι ανάμεσα από τους Σταθμούς των Πευκακίων και της Νέας Ιωνίας, η γραμμή είναι παράλληλη της Λεωφόρου Ηρακλείου.[5]
Το 2004 κατασκευάστηκε και ο Σταθμός Ηρακλείου του Προαστιακού σιδηρόδρομου που βρίσκεται στη διασταύρωση με την Αττική Οδό.
Συγκοινωνίες Επεξεργασία
Η Λεωφόρος, σήμερα έχει σε κάθε σημείο της κάποιο μέσο συγκοινωνίας. Υπάρχουν οι σταθμοί του Περισσού και των Πευκακίων, του Μετρό της Αθήνας, οι οποίοι εξυπηρετούν τη Νέα Ιωνία, ενώ στο σημείο που περνά από την Αττική Οδό υπάρχει σιδηροδρομικός σταθμός και τέλος, υπάρχει πλήθος στάσεων Λεωφορείου, σε όλο της το μήκος.[6]
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Το Ηράκλειο Αττικής μεταξύ μύθου και Ιστορίας». Αρχαιολογία Online. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ http://users.ntua.gr/laser/odika.pdf
- ↑ «Fix-beer». www.fix-beer.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Λεωφόρος Ηρακλείου-Βίλα «Ακριβή»». HELLAS SPECIAL. 9 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ 130 Χρόνια Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι Αθηνών-Πειραιώς Α.Ε. (130 years of Athens-Piraeus electric railways). ISAP. 1999–2005. ISBN 960-86477-0-3.
- ↑ «ΟΑΣΑ – Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών Αθηνών». Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021.