Λουί Ντερουά

Βέλγος γλωσσολόγος και επιγραφολόγος

Ο Λουί Ντερουά (γαλλικά: Louis Deroy, 1921-2003) ήταν Βέλγος ελληνιστής και γλωσσολόγος. Διετέλεσε καθηγητής φιλολογίας και ανατολικών γλωσσών στο Πανεπιστήμιο της Λιέγης[3]. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα κινούνταν γύρω από τις αρχαίες γραφές, την επιγραφική, τα τοπωνύμια και τη μυκηναϊκή γραμματεία. Δημοσίευσε άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και έλαβε μέρος σε διεθνή συνέδρια. Μετά τον θάνατό του, η κόρη του δώρισε τη βιβλιοθήκη του στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.[4]

Λουί Ντερουά
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Louis Deroy (Γαλλικά)
ΓέννησηΦεβρουάριος 1921
Λιέγη
Θάνατος2003
Χώρα πολιτογράφησηςΒέλγιο
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγλωσσολόγος
φιλόλογος[2]
διδάσκων πανεπιστημίου[2]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο της Λιέγης

Προς τιμήν του έργου του " L'emprunt linguistique (1956) ο Βούλγαρος λεξικογράφος Ντιμίταρ Βεσελίνοφ  το 2015 επινόησε τον όρο  empruntologie (δανειολογία) ( fr. emprunt + gr. logos), ονομάζοντας έτσι την επιστίμη που μελετά  τα γλωσσικά δάνεια.

Εργογραφία Επεξεργασία

  • Les leveurs d'impots dans le royaume mycenien de Pylos. Ρώμη: Edizioni dell'Ateneo. 1968. 
  • L'emprunt linguistique. Παρίσι: Société D'Édition Les Belles Lettres. 1980. 
  • (bg) Vesselinov, D., A. Angelova, Dictionnaire des mots français dans la language bulgare, Sofia, Presses universitaires, XLI, 509, ( ISBN 978-954-07-3965-6), p.XIII
  • Dictionnaire de noms de lieux. Παρίσι: Dictionnaires Le Robert. 1992. ISBN 285036195X. 

Παραπομπές Επεξεργασία