Λουδοβίκος Β΄ του Βρανδεμβούργου

Ο Λουδοβίκος Β΄ ο Ρωμαίος, γερμ. Ludwig II der Römer (7 Μαίου 1328 - 17 Μαΐου 1365) από τον Οίκο του Βίττελσμπαχ ήταν εκλέκτορας του Βρανδεμβούργου (1351-65) και ΣΤ΄ ως δούκας της Βαυαρίας (1347-65).

Λουδοβίκος ΣΤ΄ ο Ρωμαίος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	7  Μαΐου 1328 Ρώμη
Θάνατος	17  Μαΐου 1365 Βερολίνο
Τόπος ταφής	Grey Friars Monastery
Χώρα πολιτογράφησης	Γερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μονάρχης
Οικογένεια
Σύζυγος	Ίνγκεμποργκ του Μεκλεμβούργου-Σβερίν Κουνιγκούντα της Πολωνίας (από 1345)
Γονείς	Λουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας και Μαργαρίτα Β΄, κόμισσα του Αινώ
Αδέλφια	Αγνή της Βαυαρίας (μοναχή) Μαργαρίτα της Βαυαρίας, δούκισσα της Σλαβονίας Βεατρίκη της Βαυαρίας Ελισάβετ της Βαυαρίας Λουδοβίκος Ε΄ της Βαυαρίας Στέφανος Β΄ της Βαυαρίας Γουλιέλμος Α΄, δούκας της Βαυαρίας Αλβέρτος Α΄ της Βαυαρίας Όθων Ε΄ της Βαυαρίας Ματθίλδη της Βαυαρίας
Οικογένεια	Οίκος του Βίττελσμπαχ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	πρίγκιπας-εκλέκτορας δούκας της Βαυαρίας
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Γεννήθηκε στη Ρώμη, όταν ο πατέρας του βρισκόταν εκεί για τη στέψη του, από όπου και το παρωνύμιό του ο Ρωμαίος. Ήταν ο τρίτος γιος του Λουδοβίκου Δ΄ δούκα της Βαυαρίας και βασιλιά της Γερμανίας. Μητέρα του ήταν η Μαργαρίτα του Οίκου Αβέν κόμισσα του Αινώ και της Ολλανδίας, κόρη του Γουλιέλμου Α΄ κόμη του Αινώ και της Ολλανδίας.

Το 1347 ο πατέρας του απεβίωσε και τον διαδέχθηκαν οι έξι γιοί του από κοινού στις κτήσεις του πατέρα τους. Οι τέσσερις γιοί που ήταν από τον δεύτερο γάμο, θα κληρονομούσαν και το Αινώ και την Ολλανδία της μητέρας τους. Ο Λουδοβίκος Β΄ αποσύρθηκε (1349) από τις μητρικές κτήσεις, μια και περίμενε να διαδεχθεί τον πεθερό του Καζιμίρ Γ΄ της Πολωνίας. Όταν αυτό δεν έγινε, ζήτησε από τα μικρότερα αδέλφια του Γουλιέλμο Α΄ και Αλβέρτο Α΄ το μερίδιό του, αλλά αυτοί τον αγνόησαν, έτσι στην έριδα της μητέρας του με αυτούς πήρε το μέρος της πρώτης.

Το 1351 έλαβε το μαργραβάτο του Βρανδεμβούργου από τον ετεροθαλή αδελφό του Λουδοβίκο Ε΄ δούκα της Βαυαρίας με αντάλλαγμα να μείνει ο Λουδοβίκος Ε΄ μόνος δούκας της Άνω Βαυαρίας. Εκεί ο ψευδο-Βάλντεμαρ διεκδίκησε το Βρανδεμβούργο και υποστηρίχθηκε σε αυτό από μερικές πόλεις και τον Κάρολο Δ΄ του Οίκου Λουξεμβούργου της Γερμανίας. Στο τέλος οι Βίττελσμπαχ συμφώνησαν με τον Κάρολο Δ΄: ο Λουδοβίκος Β΄ έπρεπε να εγκαταλείψει τις αξιώσεις του στα φέουδα του Μεκλεμβούργου και της Πομερανίας.

Το 1356 η Χρυσή Βούλα αναβάθμισε τον μάργραβο του Βρανδεμβούργου σε εκλέκτορα. Δύο έτη μετά απαλλάχθηκε από το παπικό επιτίμιο. Το 1363 απεβίωσε ο γιος τού Λουδοβίκου Ε΄, ο Μάιναρντ άγαμος και τον διαδέχθηκε ο θείος του Στέφανος Β΄. Ο Λουδοβίκος Β΄ με τον μικρότερο αδελφό του Όθωνα Ε΄ διαφώνησαν με τον ετεροθαλή αδελφό τους Στέφανο Β΄ για την κληρονομία. Για να τον εκδικηθούν, δήλωσαν ότι μετά από αυτούς -που ήταν άτεκνοι- θα έδιναν το Βρανδεμβούργο στον Κάρολο Δ΄.

Απεβίωσε το 1365 στο Βερολίνο 37 ετών, άτεκνος και τον διαδέχθηκε ο πιο μικρός αδελφός του Όθων Ε΄ στο Βρανδεμβούργο.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε πρώτα την Κουνιγκούντα των Πιάστ, κόρη του Καζιμίρ Γ΄ της Πολωνίας· δεν απέκτησαν απογόνους.

Το 1357 απεβίωσε η Κουνιγκούντα και ο Λοδοβίκος Β΄ έκανε δεύτερο γάμο, με την Ίνγκεμποργκ, κόρη του Αλβέρτου Β΄ δούκα του Μεκλεμβούργου. Δεν είχε ούτε από αυτήν απογόνους.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Louis VI, Duke of Bavaria στο Wikimedia Commons