Λουδοβίκος Ιωσήφ του Γκιζ
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Λουδοβίκος-Ιωσήφ, γαλλ. Louis Joseph, (7 Αυγούστου 1650 - 30 Ιουλίου 1671) από τον Οίκο της Λωρραίνης, ήταν δούκας του Γκιζ και πρίγκιπας του Ζουανβίλ (1664-71). Επίσης ήταν δούκας του Ζουαγιέζ (1654-71).
| Λουδοβίκος-Ιωσήφ | |
|---|---|
 Ο θυρεός της Λωρραίνης-Γκιζ | |
δούκας του Γκιζ | |
| Περίοδος | 1664 - 1671 |
| Προκάτοχος | Ερρίκος Β΄ |
| Διάδοχος | Φραγκίσκος-Ιωσήφ |
| Γέννηση | 7 Αυγούστου 1650 |
| Θάνατος | 30 Ιουλίου 1671 (20 ετών) |
| Σύζυγος | Ελισάβετ Μαργαρίτα της Ορλεάνης |
| Επίγονοι | Φραγκίσκος-Ιωσήφ |
| Οίκος | Λωρραίνης-Γκιζ |
| Πατέρας | Λουδοβίκος |
| Μητέρα | Μαρί-Φρανσουάζ των Βαλουά |
| Θρησκεία | Καθολικός Χριστιανός |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στο Οτέλ ντε Γκιζ (νυν Οτέλ ντε Σουμπίζ) και ήταν ο μόνος γιος του Λουδοβίκου δούκα του Ζουαγιέζ και της Μαρί-Φρανσουάζ των Βαλουά, κόρης του Λουδοβίκου-Εμμανουήλ δούκα του Ανγκουλέμ.
Η μητέρα του, λόγω διανοητικής ασθένειας, ζούσε περιορισμένη στο αβαείο του Eσσαί. Το 1654 απεβίωσε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε ως δούκας του Ζουαγιέζ. Επειδή ήταν 4ετής, ανατράφηκε από τη θεία και νόμιμη κηδεμόνα του, τη Μαρία του Γκιζ, γνωστή ως μαντεμουαζέλ ντε Γκιζ. Το 1654 απεβίωσε ο θείος του Ερρίκος Β' και τον διαδέχθηκε ως δούκας του Γκιζ και πρίγκιπας του Ζουανβίλ. Τότε η θεία του διέταξε εκτεταμένες ανακαινίσεις στο Οτέλ ντε Γκιζ.
Το 1663 ταξίδευσαν στο δουκάτο του Ζουανβίλ και τους υποδέχθηκαν με πομπή. Έλαβε εξαίρετη μόρφωση υπό τον Φιλίπ Γκοϊμπώ μουσικό και ακαδημαϊκό και έμαθε ιππασία από τον Φρανσουά-Ροζέρ ντε Γκαινιέρ. Νυμφεύτηκε την Ελισάβετ-Μαργαρίτα των Βουρβόνων, που ήταν εγγονή της Γαλλίας (του βασιλιά Ερρίκου Δ'), ενώ εκείνος ήταν ξένος πρίγκιπας (η Λωρραίνη ήταν εκτός της Γαλλίας), πράγμα που θεωρήθηκε πραξικόπημα του Οίκου των Γκιζ. Η σύζυγός του απαιτούσε τις τιμές της θέσης της, ακόμη και εις βάρος της αξιοπρέπειας του συζύγου της, ο οποίος στην Αυλή εδικαιούτο μόνο ένα πτυσσόμενο σκαμνί.
Η θεία του ωστόσο παρότρυνε τον Λουδοβίκο να δέχεται ξένους ευγενείς και πρεσβευτές που περνούσαν από το Παρίσι και είχε τον τρόπο της να προσθέτει λάμψει στη μικρή Αυλή τους: πρότεινε στον συνθέτη Μαρκ-Αντουάν Σαρπεντιέ να μετακομίσει σε ένα διαμέρισμα στο Οτέλ ντε Γκιζ και να συνθέτει για το παρεκκλήσι του ζεύγους.
Ο νεαρός δούκας κέρδισε την εύνοια του Λουδοβίκου ΙΔ', ο οποίος του έδωσε το προνόμιο να είναι στο πλευρό του κατά τις στρατιωτικές επιθεωρήσεις. Όταν το 1671 επέστρεψε από μία επίσκεψη στον Κάρολο Β' της Αγγλίας, ασθένησε από ευλογιά και απεβίωσε 12 ημέρες μετά. Ο Σαρπεντιέ συνέθεσε ένα ρέκβιεμ για την περίσταση. Το σώμα του μεταφέρθηκε στη Ζουανβίλ, όπου τάφηκε κοντά στους προγόνους του και η καρδιά του τάφηκε στο αβαείο της Μονμάρτρ. Τον διαδέχθηκε ο ενός έτους γιος του Φραγκίσκος-Ιωσήφ, που απεβίωσε έπειτα από τέσσερα έτη και τον διαδέχθηκε η θεία του Λουδοβίκου-Ιωσήφ, Μαρία κόρη του Καρόλου δούκα του Γκιζ. Αυτή απεβίωσε το 1688 και το δουκάτο του Γκιζ διεκδίκησε και πήρε η 3η εξαδέλφη του Λουδοβίκου-Ιωσήφ, Άννα-Ενριέττα του Παλατινάτου, σύζυγος του Ερρίκου Γ΄ πρίγκιπας του Κοντέ, που το κληροδότησε στους απογόνους της. Το δουκάτο του Ζουαγιέζ πήγε στον γιο του 3ου εξαδέλφου της, τον Κάρολο-Φραγκίσκο.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΤο 1667 νυμφεύτηκε την Ελισάβετ-Μαργαρίτα, κόρη του Γκαστόν δούκα της Ορλεάνης. Γιος τους ήταν ο:
- Φραγκίσκος-Ιωσήφ 1670-1675, δούκας του Γκιζ, πρίγκιπας του Ζουανβίλ και δούκας του Ζουαγιέζ.
Πηγές
Επεξεργασία- Jules Fériel,Notes historiques sur la ville et les seigneurs de Joinville (Paris: Ladrange, 1835), p. 147.
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Louis Joseph, Duke of Guise της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |