Λου Σιουν (Lu Xun, στα κινέζικα 魯迅 鲁迅 Lǔ Xùn ή Lu Hsün, 25 Σεπτεμβρίου 1881 - 20 Οκτωβρίου 1936) ήταν το λογοτεχνικό ψευδώνυμο του σημαντικού Κινέζου συγγραφέα Ζου Σουρέν (周樹人 周树人 Zhōu Shùrén, Chou Shu-jen). Ο Λου έζησε τον 20ό αιώνα και έγραψε διηγήματα, δοκίμια, κριτικές, ποιήματα και νουβέλες. Θεωρείται από αρκετούς ο ιδρυτής της σύγχρονης κινέζικης λογοτεχνίας. Έγραψε στη γλώσσα baihua (白話) όπως επίσης και στην κλασική κινεζική γλώσσα.

Λου Σιουν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
魯迅 (Παραδοσιακά Κινεζικά)
Γέννηση25  Σεπτεμβρίου 1881[1][2][3]
Σάοσιν[4]
Θάνατος19  Οκτωβρίου 1936[5][6][1]
Σαγκάη[4]
Αιτία θανάτουφυματίωση
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
ΚατοικίαΣαγκάη (1933–1936)[7]
ΨευδώνυμοLu Xun, 豫才, 豫山 και 豫亭
Χώρα πολιτογράφησηςΔυναστεία Τσινγκ (1881–1912)
Δημοκρατία της Κίνας (1912–49) (1912–1936)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΚινεζικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΙαπωνικά
Αγγλικά
Γερμανικά
Ρωσικά
Εσπεράντο
Κλασσικά κινέζικα
written vernacular Chinese
Κινεζικά[6][8]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Τοχόκου
Ινστιτούτο Κομπούν
Sendai Medical College
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδοκιμιογράφος[9]
ποιητής[9]
κριτικός λογοτεχνίας[9][10]
εσπεραντιστής
μεταφραστής[10][9]
μυθιστοριογράφος
κριτικός
συγγραφέας[9][10]
διηγηματογράφος
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Πεκίνου
Αξιοσημείωτο έργοThe True Story of Ah Q
A Madman's Diary
Panghuang
Kong Yiji[11]
A new version of the story
Call to Arms
Picking the morning flower in the evening
Panghuang[12]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΖου Αν (1906–1936)
Ξου Γκουανγκπίνγκ
ΣύντροφοςΞου Γκουανγκπίνγκ (1927–1936)
ΤέκναΖου Χαιγίνγκ
ΓονείςZhou Boyi
ΑδέλφιαChou Tso-jen (νεότερος αδερφός)
Zhou Jianren (νεότερος αδερφός)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις100 heroes and model figures who have made outstanding contributions to the founding of New China
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ο Λου Σιουν.

Βιογραφία

Επεξεργασία

Καταγόταν από επιφανή οικογένεια και ακολούθησε ανώτερες σπουδές. Σπούδασε Ιατρική και το 1906 εγκαταστάθηκε στο Τόκιο, όπου έγραψε κυρίς δοκίμια. Εν συνεχεία εργάστηκε καθηγητής στην Κίνα, έχοντας επιστρέψει και το 1918 χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το ψευδώνυμο Lu Xun. Από το 1927 ως το θάνατό του έζησε στη Σαγκάη, όπου συνίδρυσε τον Κινέζικο Όμιλο Αριστερών Συγγραφέων.[13] Ο Λου έκανε επίσης μεταφράσεις, κυρίως από τα ρωσικά και υπήρξε ένας από τους πρώτους υποστηρικτές της χρήσης της εσπεράντο στην Κίνα.

Τελευταίες ημέρες και θάνατος

Επεξεργασία

Ο Λου υπέφερε από φυματίωση τη δεκαετία του 1930 και οι πνεύμονές του είχαν εξασθενήσει. Το Μάρτιο του 1936 έπαθε βρογχικό άσθμα και πυρετό. Παρά την κατάπτωση της υγείας του, έγραψε ορισμένα δοκίμια, με θέμα το θάνατο. Πέθανε στις 20 Οκτωβρίου έχοντας στο πλευρό του τη σύζυγό του.[14] Τα λείψανά του θάφτηκαν στο μαυσωλείο σε πάρκο που φέρει το όνομά του, στη Σαγκάη. Άφησε έναν γιο, τον Χαϊγίνγκ.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Lu-Xun. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6wd67qm. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά) ISFDB. 205905. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  5. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2015.
  6. 6,0 6,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11913415x. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. www.frommers.com/destinations/shanghai/attractions/lu-xun-park-and-memorial-hallformer-residence-of-lu-xun.
  8. CONOR.SI. 53491043.
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 The Fine Art Archive. 126961. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  10. 10,0 10,1 10,2 The Fine Art Archive. 150690. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  11. w.wiki/Bg6r.
  12. w.wiki/ujm.
  13. Laurence, Patricia Ondek (2003). Lily Briscoe's Chinese eyes: Bloomsbury, modernism, and China. University of South Carolina Press. σελίδες 106. ISBN 1570035059. 
  14. Jenner, W. J. F. (September 1982). «Lu Xun's Last Days and after». The China Quarterly (Cambridge University Press on behalf of the School of Oriental and African Studies) 91: 424–445. doi:10.1017/S0305741000000643. http://www.jstor.org/stable/653365. Ανακτήθηκε στις 2008-07-01. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία