Ο Λυκάων είναι γένος κυνίδη. Υπάρχουν δύο γνωστά είδη: ο υπάρχων Lycaon pictus, γνωστός ως «Αφρικανικό αγριόσκυλο», «Αφρικανικό κυνηγόσκυλο» ή «Λυκάων»· και ο εξαφανισμένος, λιγότερο τρεχάμενος Lycaon sekowei, γνωστός από το Πλειοκένιο και το Πλειστόκαινο της Νότιας Αφρικής. Αυτό το υπερσαρκοφάγο και εξαιρετικά τρεχάμενο γένος διακρίνεται από επιπρόσθετα φύματα στους προγόμφιους. Απομακρύνθηκε από τη γενεαλογική σειρά των λυκοειδών κυνιδών κατά τη διάρκεια του Πλειο-Πλειστόκαινου. Από τότε, ο Λυκάων έχει γίνει ελαφρύτερος και τετραδάκτυλος, αλλά έχει παραμείνει υπερσαρκοφάγος.[1]

Οι σκύλοι του γένους Λυκάων τρώνε κυρίως κρέας.

Μερικοί συγγραφείς θεωρούν το εξαφανισμένο υπογένος του Κυνός, Ξενοκύων, ως προγονικό και στον Λυκάονα και στον Κύνα.[2][3]:σελ60

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Hartstone-Rose, A.; Werdelin, L.; De Ruiter, D. J.; Berger, L. R.; Churchill, S. E. (2010). «The Plio-Pleistocene Ancestor of Wild Dogs, Lycaon sekowei n. sp». Journal of Paleontology 84 (2): 299–308. doi:10.1666/09-124.1. https://archive.org/details/sim_journal-of-paleontology_2010-03_84_2/page/299. 
  2. Cherin, Marco; Bertè, Davide F.; Rook, Lorenzo; Sardella, Raffaele (2013). «Re-Defining Canis etruscus (Canidae, Mammalia): A New Look into the Evolutionary History of Early Pleistocene Dogs Resulting from the Outstanding Fossil Record from Pantalla (Italy)». Journal of Mammalian Evolution 21: 95. doi:10.1007/s10914-013-9227-4. 
  3. Wang, Xiaoming; Tedford, Richard H.; Dogs: Their Fossil Relatives and Evolutionary History. New York: Columbia University Press, 2008.