Βικιπαίδεια

Λώρι Γκλίμτσερ

Αμερικανίδα ερευνήτρια ιατρός, ανοσολόγος

Η Λώρι Χόλις Γκλίμτσερ (Laurie Hollis Glimcher, γενν. 1951) είναι Αμερικανίδα ερευνήτρια ιατρός, ανοσολόγος, πρόεδρος και CEO του Ινστιτούτου Καρκίνου Dana-Farber από τον Οκτώβριο του 2016.[22]

Λώρι Γκλίμτσερ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1951
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΚατοικίαΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΙατρική Σχολή του Χάρβαρντ
Κολλέγιο Ράντκλιφ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταανοσολόγος[1]
physician-scientist
ερευνητής
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Κορνέλ
NewYork–Presbyterian Hospital (από 2012)[2]
Weill Cornell Medicine (από 2012)[3]
Harvard T.H. Chan School of Public Health (από 2012)[4]
Brigham and Women's Hospital (1999–2012)[5]
Harvard T.H. Chan School of Public Health (1991–2011)[6]
Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ (1991–2011)[7]
Brigham and Women's Hospital (1986–1999)[8]
Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ (1987–1991)[9]
Harvard T.H. Chan School of Public Health (1986–1990)[10]
Harvard T.H. Chan School of Public Health (1984–1986)[11]
Brigham and Women's Hospital (1983–1986)[12]
Massachusetts General Hospital (1982–1983)[13]
Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ (1982–1983)[14]
Brigham and Women's Hospital (1978–1979)[15]
Massachusetts General Hospital (1976–1978)[16]
Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ (1972–1973)[17]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςL'Oréal-UNESCO Πρόγραμμα για τις γυναίκες στην επιστήμη (2014)
FASEB Excellence in Science Award (2001)
Stanley J. Korsmeyer Award (2001)[18]
μέλος στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών
American Association of Immunologists Lifetime Achievement Award (2018)
Vanderbilt Prize in Biomedical Science (2013)[19]
Marion Spencer Fay Award (2016)[20]
George M. Kober Medal (2017)[21]
δεδομένα

Γονείς και σπουδές Επεξεργασία

Η Γκλίμτσερ απεφοίτησε από το ιδιωτικό σχολείο θηλέων Γουίνσορ (Winsor School) της Βοστώνης.[23] Γονείς της, αμφότεροι εβραϊκής καταγωγής[24], ήταν η Τζεραλντίν Λη (το γένος Bogolub) και ο Μέλβιν Τζ. Γκλίμτσερ (1925-2014), πρωτοπόρος στην ανάπτυξη τεχνητών μελών την εποχή που ήταν επικεφαλής του Τμήματος Ορθοπεδικής στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης. Το 1972 η Λώρι απεφοίτησε με άριστα (magna cum laude) από το Κολέγιο Ράντκλιφ του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και 4 έτη αργότερα και από την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ.[25]

Σταδιοδρομία Επεξεργασία

Από το 1991 μέχρι το 2011 η Γκλίμτσερ ήταν καθηγήτρια στην έδρα «Irene Heinz» της Ανοσολογίας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ και καθηγήτρια της ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ.[26] Κλινικώς εξειδικεύθηκε στην οστεοπόρωση.[25][27]

Από το 2012 έως το 2016 η Γκλίμτσερ ήταν κοσμήτορας του Ιατρικού Κολεγίου Weill του Πανεπιστημίου Κορνέλ.[28][29]

Τον Φεβρουάριο του 2016 η Γκλίμτσερ επιλέχθηκε ως η επόμενη πρόεδρος και CEO του Ινστιτούτου Καρκίνου Dana-Farber. Οι εκλέκτορες του Χάρβαρντ την είχαν προτείνει για τη θέση του κοσμήτορα της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, αλλά η ίδια απέρριψε την πρότασή τους προκειμένου να γίνει πρόεδρος του Dana-Farber.[30] Από το 1997 ήδη ήταν μέλος του Δ.Σ. της Bristol-Myers Squibb, θέση από την οποία παραιτήθηκε μόλις το 2017.[27][31][32] Το ερευνητικό της εργαστήριο στο Χάρβαρντ είχε λάβει χρηματοδότηση από τη Merck & Co το 2008 για ένα πρόγραμμα αναπτύξεως νέων θεραπειών για την οστεοπόρωση.[33] Το 2017 έγινε μέλος και του Δ.Σ. της GlaxoSmithKline.

Στο Ινστιτούτου Καρκίνου Dana-Farber η Γκλίμτσερ συνεργάζεται σε έρευνες που επιδιώκουν την εξεύρεση μεθόδων καταπολεμήσεως του καρκίνου από το the human immune system.[34] Η Γκλίμτσερ ήταν η πρώτη γυναίκα στην ιστορία που έγινε κοσμήτορας σε κάποια Ιατρική Σχολή στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης, όσο και η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του Dana-Farber στην ιστορία του Ινστιτούτου.[35]

Ερευνητικό έργο Επεξεργασία

Η Γκλίμτσερ ενδιαφέρθηκε για την ανοσολογία από το πρώτο ήδη έτος φοιτήσεώς της στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ.[36] Ειδικότερα ενδιαφέρθηκε για την απορρύθμιση του Ανοσοποιητικού συστήματος στις αυτοάνοσες ασθένειες και κατά το τέταρτο έτος των σπουδών της ανεκάλυψε την πρωτεΐνη που είναι γνωστή ως Nk1.1, που γρήγορα αναγνωρίσθηκε ευρύτατα στο πεδίο της ανοσολογίας.[36]

Η Γκλίμτσερ έγινε γνωστή για το πρώιμο έργο της επί της διαφοροποιήσεως των λεμφοκυττάρων T. Ανεκάλυψε επίσης ότι η πρωτεΐνη HIVEP3, γνωστή και ως Schnurri-3, ρυθμίζει τα των οστεοβλαστών, γεγονός που οδήγησε στη συνεργασία της με τη Merck & Co., σχετικώς με το φάρμακο «Fosamax» (αλενδρονικό οξύ), και την ανακάλυψη από την Γκλίμτσερ του ρόλου της πρωτεΐνης XBP1 στη λιπογένεση και στην απόκριση εκτυλιγμένης πρωτεΐνης.[37][38] Η Γκλίμτσερ βοήθησε στο να ανακαλυφθεί ότι η Schnurri-3 (Shn3) είναι μια μεγάλη πρωτεΐνη με δάκτυλο ψευδαργύρου, μακρινά συγγενική με την αντίστοιχη της δροσόφιλας. Αποτελεί ισχυρό και ουσιώδη ρυθμιστή του σχηματισμού των οστών στους ενήλικες ανθρώπους.[39] Οι έρευνες της Γκλίμτσερ συνετέλεσαν στην κατανόηση θεμάτων σχετικών με το άσθμα, τον HIV, την ιδιοπαθή φλεγμονώδη εντερική νόσο και την οστεοπόρωση, ενώ περί το 2016 άρχισαν να άπτονται και της ανοσοθεραπείας του καρκίνου.[40]

Περαιτέρω η Γκλίμτσερ ενδιαφέρθηκε για τους δεσμούς ανάμεσα στο σύστημα ER στους νευρώνες, τη λειτουργία ανοσίας και τον εκφυλισμό των νεύρων.[36]

Τιμητικές διακρίσεις Επεξεργασία

  • Βραβείο «Soma Weiss» (η πρώτη γυναίκα που το κέρδισε ποτέ), 26 χρόνια μετά την απονομή του στον πατέρα της.
  • Βραβείο L'Oréal-UNESCO για τις γυναίκες στην επιστήμη το 2014 για «το έργο της στο πεδίο της ανοσολογίας και τις έρευνές της αναφορικά με τον έλεγχο των ανοσολογικών αποκρίσεων».[41][36]
  • Βραβείο Μάργκαρετ Κρίπκε (Margaret Kripke Legend Award)[42] του 2014.
  • Βραβείο «Steven C. Beering»[43] το 2015.
  • «Lifetime Achievement Award» της Αμερικανικής Ενώσεως Ανοσολόγων[44] το 2018.
  • Στις 27 Μαΐου 2022 η Γκλίμτσερ αναγορεύθηκε επίτιμη διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.[45]

Η Γκλίμτσερ έχει επίσης εκλεγεί μέλος της αμερικανικής Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, της Εθνικής Ακαδημίας Ιατρικής, της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών και της Αμερικανικής Φιλοσοφικής Εταιρείας.

Προσωπική ζωή Επεξεργασία

Η Λώρι Γκλίμτσερ παντρεύτηκε αρχικώς τον Αύγουστο του 1973 τον συμφοιτητή της στο Χάρβαρντ, μετέπειτα επίσης ανοσολόγο και «δεξί χέρι» του Άντονι Φάουτσι, Χιου Ώκινκλος (Hugh Auchincloss Jr.)[46], με τον οποίο απέκτησε και τα τρία παιδιά της. Αργότερα πήρε διαζύγιο και παντρεύτηκε τον Καθηγητή της Νευρολογίας στο Χάρβαρντ Γκρέγκορυ Πέτσκο (Gregory Petsko, γενν. 1948).[47]

Τα τέκνα της Γκλίμτσερ είναι οι Κάλα, Χιου και Τζέικ Ώκινκλος.[48]. Τα δύο πρώτα σπούδασαν επίσης ιατρική, ενώ ο Τζέικ είναι επιχειρηματίας και βουλευτής στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ.

Η Γκλίμτσερ έχει θεωρηθεί πρωταθλήτρια για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των γυναικών στην επιστημονική κοινότητα από πολλούς συναδέλφους της.


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Λώρι Γκλίμτσερ: «Laurie Glimcher: merging cell biology and immune function. Interview by Sedwick Caitlin» (Αγγλικά) 1  Απριλίου 2010. σελ. 192-193.
  2. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  3. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  4. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  5. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  6. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  7. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  8. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  9. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  10. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  11. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  12. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  13. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  14. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  15. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  16. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  17. ↑ «ORCID Public Data File 2023». ORCID Public Data File 2023. 27  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2023.
  18. ↑ «The Stanley J. Korsmeyer Award». Ανακτήθηκε στις 21  Αυγούστου 2018.
  19. ↑ www.vumc.org/oor/vanderbilt-prize-biomedical-science. Ανακτήθηκε στις 15  Οκτωβρίου 2020.
  20. ↑ drexel.edu/medicine/community-engagement/institute-for-womens-health-and-leadership/programs/marion-spencer-fay-award/past-honorees/.
  21. ↑ aap-online.org/kober/.
  22. ↑ «Laurie H. Glimcher, MD, named president of Dana-Farber Cancer Institute – Dana-Farber Cancer Institute | Boston, MA». www.dana-farber.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2016. 
  23. ↑ «Laurie Glimcher '68». Winsor School. 2 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2020. 
  24. ↑ «Israel». 
  25. ↑ 25,0 25,1 «Laurie H. Glimcher, MD - Dana-Farber Cancer Institute | Boston, MA». www.dana-farber.org. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2020. 
  26. ↑ official p. at Harvard
  27. ↑ 27,0 27,1 Hartocollis, Anemona (September 7, 2011). «Harvard Researcher Chosen as New Dean of Weill Cornell Medical College». The New York Times. https://www.nytimes.com/2011/09/08/nyregion/laurie-h-glimcher-named-dean-of-weill-cornell-medical-college.html?_r=1. Ανακτήθηκε στις September 9, 2011. 
  28. ↑ «Bristol-Myers Squibb: Laurie H. Glimcher, M.D.». www.bms.com. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2016. 
  29. ↑ Hartocollis, Anemona (2011-09-07). «Laurie H. Glimcher Named Dean of Weill Cornell Medical College». The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2011/09/08/nyregion/laurie-h-glimcher-named-dean-of-weill-cornell-medical-college.html. Ανακτήθηκε στις 2016-10-11. 
  30. ↑ «Recruited to lead Harvard med, 'fearless' scientist chose Dana-Farber». STAT. 1 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2016. 
  31. ↑ «New Dean of Weill Cornell Medical College Calls for Stronger Ties to Industry». Chronicle of Higher Education. September 8, 2011. http://chronicle.com/blogs/ticker/new-dean-of-weill-cornell-medical-college-calls-for-stronger-ties-to-industry/36049. Ανακτήθηκε στις September 9, 2011. 
  32. ↑ «BRIEF-Bristol-Myers Squibb Co says Laurie Glimcher notified co that she will retire from board». https://www.reuters.com/article/brief-bristol-myers-squibb-co-says-lauri/brief-bristol-myers-squibb-co-says-laurie-glimcher-notified-co-that-she-will-retire-from-board-idUSFWN1K50HR. Ανακτήθηκε στις October 16, 2017. 
  33. ↑ «Harvard Announces Pioneering Collaboration with Merck & Co., Inc. to Advance Osteoporosis Research». http://www.businesswire.com/news/home/20080409005638/en/Harvard-Announces-Pioneering-Collaboration-Merck-Advance-Osteoporosis. Ανακτήθηκε στις October 16, 2017. 
  34. ↑ Bailey, Melissa (Μαρτίου 2016). «Recruited to lead Harvard Med, 'fearless' scientist chose Dana-Farber». Stat News. Stat News. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2017. 
  35. ↑ «Laurie Glimcher». The Forum at Harvard T. H. Chan School of Public Health. 17 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2020. 
  36. ↑ 36,0 36,1 36,2 36,3 Sedwick, Caitlin (19 April 2010). «Laurie Glimcher: Merging cell biology and immune function». The Journal of Cell Biology 189 (2): 192-193. doi:10.1083/jcb.1892pi. PMID 20404104. 
  37. ↑ Neill, U.S. (1 July 2016). «A conversation with Laurie Glimcher.». The Journal of Clinical Investigation 126 (7): 2392-2393. doi:10.1172/jci88964. PMID 27367182. 
  38. ↑ Sedwick, Caitlin (2010-04-19). «Laurie Glimcher: Merging cell biology and immune function». The Journal of Cell Biology 189 (2): 192-193. doi:10.1083/jcb.1892pi. PMID 20404104. 
  39. ↑ Jones, Dallas C.· Wein, Marc N.· Glimcher, Laurie H. (1 Ιανουαρίου 2007). Choi, Yongwon, επιμ. Osteoimmunology. Advances in Experimental Medicine and Biology. 602. Springer US. σελίδες 1–13. doi:10.1007/978-0-387-72009-8_1. ISBN 9780387720081. PMID 17966382. 
  40. ↑ «Recruited to lead Harvard med, 'fearless' scientist chose Dana-Farber». STAT. 1 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2016. 
  41. ↑ 16th Annual L’Oréal-UNESCO Awards for Women in Science - 2014
  42. ↑ «Margaret L. Kripke Legend Award». M.D. Anderson Cancer Center. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2022. 
  43. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2018. 
  44. ↑ «Past Recipients». The American Association of Immunologists. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2018. 
  45. ↑ Η τελετή στο YouTube
  46. ↑ «Hugh Auchincloss Jr. Weds Laurie Glimcher». The New York Times. 1973-08-27. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/1973/08/27/archives/hugh-auchincloss-jr-weds-laurie-glimcher.html. Ανακτήθηκε στις 2020-04-24. 
  47. ↑ Hartocollis, Anemona (2011-09-07). «Harvard Researcher Chosen as New Dean of Weill Cornell Medical College». New York Times. https://www.nytimes.com/2011/09/08/nyregion/laurie-h-glimcher-named-dean-of-weill-cornell-medical-college.html?_r=1. Ανακτήθηκε στις 26 April 2017. 
  48. ↑ «Science is in the bones for dad, daughter». Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2017. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λώρι_Γκλίμτσερ&oldid=10300868"