Μάρκος Ιούνιος Σιλανός (ύπατος το 46)

Ο Μάρκος Ιούνιος Σιλανός, λατιν.: Marcus Junius Silanus, (μ.Χ. 14–54) ήταν Ρωμαίος συγκλητικός.

Μάρκος Ιούνιος Σιλανός (ύπατος το 46_
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Marcus Iunius Silanus (Λατινικά)
Γέννηση14
Θάνατος54
Αχαΐα
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
στρατιωτικός
Οικογένεια
ΤέκναLucius Junius Silanus Torquatus
ΓονείςΜάρκος Ιούνιος Σιλανός Τορκουάτος (ύπατος το 19) και Αιμιλία Λεπίδα (μνηστή του Κλαύδιου)
ΑδέλφιαΙουνία Λεπίδα
Ιουνία Καλβίνα
Δέκιμος Ιούνιος Σιλανός Τορκουάτος
Λεύκιος Ιούνιος Σιλανός Τορκουάτος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος συγκλητικός
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Mάρκου Ιουνίου Σιλανού Τορκουάτου και της Aιμιλίας Λεπίδας. Η μητέρα του ήταν δισεγγονή του Αυτοκράτορα Αυγούστου. Ως μέλος της αυτοκρατορικής οικογένειας, ο Σιλανός θα μπορούσε επομένως να θεωρηθεί πιθανός υποψήφιος για τη διαδοχή.

Αν και τιμήθηκε με υπατεία από τον Αυτοκράτορα Κλαύδιο το 46, [1] και υπηρέτησε ως ανθύπατος κυβερνήτης της Ασίας, [2] ο Σιλανός δεν επέζησε του τέλους αυτού του Αυτοκράτορα. Παρόλο που ο Τάκιτος αθωώνει τον Νέρωνα για το τέλος του Σιλανού, το «πρώτο έγκλημα του νέου princeps», ο ιστορικός ορίζει την Αγριππίνα, μητέρα του Νέρωνα, ως αρχιτέκτονα του φόνου, με το σκεπτικό ότι φοβόταν, ότι ο Σιλανός θα εκδικηθεί το τέλος του αδελφού του, του οποίου ήταν ο δράστης. [3] Όπως και με τον Κλαύδιο, το δηλητήριο ήταν το μέσο για το τέλος του Σιλανού. Η επιτομή της Ρωμαϊκής Ιστορίας του Δίωνα Κάσσιου μας λέει, ότι η Αγριππίνα έστειλε στον Σιλανό το ίδιο δηλητήριο, που είχε δώσει στον εκλιπόντα σύζυγό της. [4] Ο Τάκιτος μας πληροφορεί, ότι το θανατηφόρο φάρμακο χορηγήθηκε από έναν Ρωμαίο της τάξης των ιππέων, που ονομαζόταν Πόπλιος Κελέριος, με τη βοήθεια ενός απελεύθερου, που ονομαζόταν Έλιος. [3] Το ζευγάρι διέπραξε το έγκλημα ανοιχτά και η επαρχία της Ασίας τελικά άσκησε δίωξη στον Κελέριο γι' αυτή την πράξη. Επιπλέον, σύμφωνα με τον Τάκιτο, ο Νέρων φρόντισε να καθυστερήσει η δίωξη σε τέτοιο βαθμό, ώστε ο Κελέριος απεβίωσε σε βαθιά γεράματα. [5]

Ο γιος του Σιλανού, Λούκιος Ιούνιος Σιλανός Τορκουάτος, τον οποίο ο Τάκιτος αποκαλεί μετριοπαθή νεαρό (modesta iuventa), [6] θεωρήθηκε απειλή για παρόμοιους λόγους όπως και ο πατέρας του, και οι πληροφοριοδότες επινόησαν σύντομα μια συνωμοσία, που ενέπλεκε αυτόν και τη θεία του Ιουνία Λεπίδα με κατηγορία για μαγικές τελετές και αιμομιξία. [7] Όταν εξορίστηκε στο Βάριον, επιτέθηκε από έναν εκατόνταρχο και μερικούς φρουρούς. Ο νεαρός Σιλανός, ωστόσο, δεν άνοιξε τις φλέβες του, όταν τον προσκάλεσαν. Κατέβηκε πολεμώντας με τις γροθιές του και ο Τάκιτος σημειώνει, ότι ο εκατόνταρχος αναγκάστηκε να τον πλήξει με το σπαθί του. Η θανατηφόρα πληγή του, σύμφωνα με τον ιστορικό, ήταν μπροστά. [8]

Υποσημειώσεις Επεξεργασία

  1. Cassius Dio, 60.1
  2. Ronald Syme, "Problems about Proconsuls of Asia", Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik, 53 (1983), p. 196
  3. 3,0 3,1 Annales 13.1
  4. Dio, 61.6
  5. Annales 13.33
  6. Annales 16.7
  7. Annales 16.10
  8. Annales 16.9