Μάσταυρα (Λυκία)
Τα Μάσταυρα ήσαν πόλη στην αρχαία Λυκία.[1]
Πιθανώς να ευρίσκονταν στην τοποθεσία του σημερινού Ντερεαγκζί, περίπου 25 χμ. βορειοδυτικά από τα Μύρα,[1][2][3][4] το οποίο, ωστόσο, δεν θα πρέπει να συγχέεται με το Ντερεαγκζί του Ναζιλί ή το Ντερεαγκζί της Ιντσίρλιοβα.
Το Ντερεαγκζί διέθετε μεγάλη τρουλωτή εκκλησία κατασκευασμένη από πλίνθους,[1] η οποία πιθανώς να αποτελούσε τον Καθεδρικό Ναό των Μάσταυρων.[5]
Επισκοπή
ΕπεξεργασίαΗ επισκοπή των Μάσταυρων της Λυκίας αναφέρεται στις Notitiae Episcopatuum του 7ου και του 10ου αιώνα ως έχουσα πρώτο βαθμό μεταξύ των υπαγόμενων εκκλησιαστικών υποδιαιρέσεων στη μητροπολιτική έδρα των Μύρων.[6]
Κανείς επίσκοπος της συγκεκριμένης επισκοπής δεν αναφέρεται ονομαστικά σε σωζόμενα έγγραφα, με εξαίρεση τον Βαάνη, ο οποίος μετείχε στην Φωτιανή Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης, ενώ δεν επρόκειτο για επίσκοπο των Μάσταυρων της Καρίας, όπως αναφερόταν στις αναφορές της εποχής, αλλά των Μάσταυρων της Λυκίας.[7]
Μην αποτελώντας, πλέον, έδρα επισκόπου, τα Μάσταυρα της Λυκίας λογίζονται, σήμερα, από την Καθολική Εκκλησία ως τιμητική επισκοπή.[8]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Joachim Henning (2007). Post-Roman Towns, Trade and Settlement in Europe and Byzantium. 2. σελ. 143. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2015.
- ↑ Sencer Şahin, Mustafa Adak, Stadiasmus Patarensis: Itinera Romana Provinciae Lyciae (Ege Yayınları 2007 ISBN 978-97-5807179-1), p. 261
- ↑ Mehmet Alkan, "Parerga to the Stadiasmus Patarensis (8): On the named places in the journeys of sacrifice recorded in the Vita of Saint Nicholas of Holy Sion" in Gephyra, No. 8 (2011), pp. 99–124
- ↑ «Tore Kjeilen, "Dereağzı"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ Henning (2007), p. 131
- ↑ Heinrich Gelzer, Ungedruckte und ungenügend veröffentlichte Texte der Notitiae episcopatuum, in: Abhandlungen der philosophisch-historische classe der bayerische Akademie der Wissenschaften, 1901, p. 539, nº 254; e p. 554, nº 311.
- ↑ Pascal Culerrier, Les évêchés suffragants d'Éphèse aux 5e-13e siècles, in Revue des études byzantines, vol. 45, 1987, p. 157
- ↑ Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana 2013 ISBN 978-88-209-9070-1), p. 925