Μάχη της Κλείσοβας
Η Μάχη της Κλείσοβας ήταν πολεμικό γεγονός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 που έγινε το 1825 στην νησίδα Κλείσοβα της Λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου[2].
| Μάχη της Κλείσοβας | |||
|---|---|---|---|
| Ελληνική Επανάσταση του 1821 | |||
| Χρονολογία | 25 Μαρτίου 1826 | ||
| Τόπος | Κλείσοβα | ||
| Έκβαση | νίκη των Ελλήνων | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| Δυνάμεις | |||
| |||
Toν Δεκέμβριο του 1825, oι Τούρκοι με αρχηγό τον Κιουταχή Πολιορκούσαν το Μεσολόγγι χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, έπειτα ήρθε και ο Ιμπραήμ όπου ανέλαβε αρχηγός της επιχείρησης χωρίς αποτέλεσμα.
Προκειμένου να γίνει ευκολότερη η κατάκτηση του Μεσολογγίου, έπρεπε η Κλείσοβα, ένα μικρό νησάκι που βρίσκεται ένα μίλι νοτιοανατολικά από το Μεσολόγγι,[3] να καταληφθεί για να κοπεί ο ανεφοδιασμός της πόλης. Η νησίδα φρουρούνταν από 130 άνδρες όλοι από την φρουρά του Μεσολογγίου[1].
Ο Κιουταχής, για να αιφνιδιάσει την Κλείσοβα ώστε να μπορέσει να την κυριεύσει ευκολότερα, αποφάσισε να κάνει έναν αντιπερισπασμό. Προσποιήθηκε ότι θα επιτεθεί στο Μεσολόγγι, όμως άλλαξε απότομα πορεία και στράφηκε προς την Κλείσοβα. Τότε ο οπλαρχηγός του Σουλίου, Κίτσος Τζαβέλας, εξαπέλυσε μια τολμηρή επιδρομή: έφυγε από το Μεσολόγγι με οκτώ άνδρες, διέσχισε τον αντίπαλο στόλο και έφτασε στο νησί με τις βάρκες του, μοιράζοντας τον σχεδόν βέβαιο θάνατο με όλους τους υπερασπιστές του.Ηταν αποφασισμένος για όλα και το απέδειξε με κάθε τρόπο τις ώρες που ακολούθησαν.Ο Κιουταχής πραγματοποίησε έξι επιθέσεις χωρίς επιτυχία, έχοντας χάσει πολύ στρατό, αναγκάστηκε να υποχωρήσει.Ο ίδιος ο Κιουταχής συμμετείχε στην τελευταία επίθεση για να ενθαρρύνει τους πολεμιστές του, αλλά τραυματίστηκε στο πόδι και αναγκάστηκε να αποσυρθεί από τη σύγκρουση. Η αποχώρηση του τούρκου αρχιστράτηγου προκάλεσε πανικό στους στρατιώτες του και ξεκίνησαν να απισθοχωρούν.Σύμφωνα με υπολογισμούς σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν περισσότεροι από 1.500 Τούρκοι.
Ύστερα από την ανεπιτυχή προσπάθεια του Κιουταχή[2], ανέλαβε ο Ιμπραήμ και επιτέθηκε στην Κλείσοβα με πολυάριθμο στρατό. Ο Ιμπραήμ διέθετε τρία τάγματα αποτελούμενα από 3.000 άνδρες με επικεφαλής τον γαμπρό του Χουσεΐν Μπέη .Στις 25 Μαρτίου/6 Απριλίου ο Κίτσος Τζαβέλας και ο Παναγιώτης Σωτηρόπουλος απέκρουσαν με βαριές απώλειες μια αλβανική επίθεση εναντίον του μικρού νησιού της Κλείσοβας. Οι ίδιες δυνάμεις έθεσαν εκτός μάχης 500 Αιγύπτιους οι οποίοι, κάτω από την πίεση του Ιμπραήμ που ήθελε οπωσδήποτε να αποδείξει ότι οι άνδρες του ήταν καλύτεροι από του Κιουταχή , αποπειράθηκαν τρεις φορές να καταλάβουν χωρίς επιτυχία το νησί.[4]Τα αιγυπτιακά πλοιάρια κύκλωσαν το νησί και οι στρατιώτες εφόρμησαν κατά του μοναδικού οχυρόματος της Αγίας Τριάδας. Ο Κίτσος Τζαβέλας όμως είχε σχεδιάσει να χτυπήσει όταν ο εχθρός θα αισθανόταν πολύ σίγουρος ότι είχε φτάσει κοντά .Ο Χουσεΐν έκανε πέντε αλλεπάλληλες εφόδους χωρίς κανένα αποτέλεσμα.Οι βολές των Ελλήνων ήταν τόσο εύστοχες που οι μαχητές είχαν αναθαρρήσει .Έτσι εξόντωναν όλους όσους προσέγγιζαν.Όταν η θάλασσα γέμισε πτώματα ο Χουσεΐν σηκώθηκε όρθιος στη βάρκα του, για να εμψυχώσει τους στρατιώτες του .Δεν πρόλαβε όμως να δώσει νέες εντολές γιατί ο Σωτηρόπουλος τον εντόπισε , τον πυροβόλησε και τον έριξε νεκρό .Ο θάνατος του γαμπρού του Ιμπραήμ εξαφανίσει κάθε ίχνος πειθαρχίας που είχε απομείνει στους άνδρες του .Ακολούθησε ηρωική έφοδος της Ελληνικής φρουράς με επικεφαλή τον Τζαβέλα που καταδίωξε τους αντιπάλους μέσα στη λιμνοθάλασσα και τους εξόντωσαν μαζικά.[5]
Οι Τούρκοι επιτέθηκαν έξι φορές εναντίον των Ελλήνων χωρίς επιτυχία. 131 Έλληνες μαχητές υπερασπίστηκαν επιτυχώς μία νησίδα 300 μέτρων απέναντι σε δύο στρατούς συνολικής δύναμης 6.000 ανδρών .Απέκρουσαν 11 αλλεπάλληλες επιθέσεις και έγραψαν ιστορία.Μπορεί η μάχη της Κλείσοβας να κερδήθηκε από τους Έλληνες όμως αυτό δεν άλλαξε τη τύχη του Μεσολογγίου.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμος 12, σελ.412
- ↑ 2,0 2,1 Αναστάσιος Γούδας, Βίοι Παράλληλοι, σελ. 221-222]
- ↑ Douglas Dakin, <<Ο αγώνας των Ελλήνων για την ανεξαρτησία 1821-1833>>, σελ.233
- ↑ Douglas Dakin, <<Ο αγώνας των Ελλήνων για την ανεξαρτησία 1821-1833>>, σελ.234
- ↑ Βασιλόπουλος Χρίστος ,Πετρόπουλος Δημήτρης,«Ένοχοι και Αθώοι.23 ιστορίες από τη μηχανή του χρόνου»
Βιβλιογραφικές Πηγές
Επεξεργασία- Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Τόμος ΙΒ΄: Η Ελληνική Επανάσταση (1821 - 1832), Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών, 1975, ISBN 978-960-213-108-4
- Dakin,D. Ο αγώνας των Ελλήνων για την ανεξαρτησία 1821-1833 , μτφρ. Ρ. Σταυρίδη-Πατρικίου 2η έκδοση, ΜΙΕΤ, Αθήνα, 1989