Μάχη της Πρινίτσας

Η Μάχη της Πρινίτσας ή Πρινίτζας ήταν μία μάχη που έγινε το 1263 μ.Χ. στα πλαίσια του πολέμου μεταξύ Πριγκιπάτου της Αχαΐας και Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Μετά την Μάχη της Πελαγονίας και την δημιουργία της βυζαντινής επαρχίας του Μυστρά, τα δύο κράτη ξεκίνησαν πόλεμο μεταξύ τους για την ανάκτηση των χαμένων εδαφών τους και της Πελοποννήσου.

Μάχη της Πρινίτσας ή Πρινίτζας
Βυζαντινο-Λατινικοί Πόλεμοι
Χρονολογία	1263
Τόπος	Πρινίτζα, Ηλείας
Έκβαση	Νίκη του Πριγκιπάτου της Αχαΐας
Αντιμαχόμενοι
Πριγκιπάτο της Αχαΐας Βυζαντινή αυτοκρατορία
Ηγετικά πρόσωπα
Ιωάννης Καταβάς Κωνσταντίνος Παλαιολόγος
Δυνάμεις
300 ή 312 Μερικές χιλιάδες
Απώλειες
άγνωστες άγνωστες

Ο κυβερνήτης (κεφαλή) του Μυστρά Μιχαήλ Καντακουζηνός (απεβ. 1316) ζήτησε την βοήθεια του Αυτοκράτορα Μιχαήλ ο οποίος του έστειλε στρατό με επικεφαλής τον αδερφό του Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, τον Αλέξιο Φιλή και τον Ιωάννη Μακρηνό. Ο στρατός αποτελούνταν κυρίως από Τούρκους μισθοφόρους και μικρασιάτες. Το Χρονικό του Μορέως αναφέρει ότι ήταν 15-20.000 άντρες, αλλά σύγχρονοι μελετητές θεωρούν αυτούς τους αριθμούς υπερβολικούς, και εκτιμούν το μέγεθος του βυζαντινού στρατού σε λίγες χιλιάδες το πολύ.

Ο βυζαντινός στρατός αποβιβάστηκε στην Μονεμβασιά και κινήθηκε προς την Λακωνία όπου υπέταξε τους Μηλιγγούς Σλάβους και πολιόρκησε την Σπάρτη. Βλέποντας ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος τις πρόσκαιρες επιτυχίες του έλυσε την πολιορκία της Σπάρτης και ξεκίνησε για την πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου την Ανδραβίδα. Στην Ανδραβίδα βρισκόταν ο Ιωάννης Καταβάς, εκπρόσωπος του Πρίγκιπα που έλειπε. Μόλις έμαθε τις ενέργειες των Βυζαντινών μάζεψε 300 ή 312 άντρες και ξεκίνησε να τους αντιμετωπίσει.

Οι δύο στρατοί συναντήθηκαν στα στενά της Πρίνιτζας κοντά στην αρχαία Ολυμπία, όπου ο Καταβάς επιτέθηκε στους Βυζαντινούς και τους έτρεψε σε φυγή. Ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος μόλις που κατάφερε να ξεφύγει ενώ ο στρατός του είχε πολλές απώλειες. Ο Καταβάς δεν καταδίωξε τους Βυζαντινούς επιστρέφοντας στην Ανδραβίδα ενώ ο Βυζαντινός στρατός κινήθηκε για ασφάλεια στον Μυστρά.

Την επόμενη χρονιά ο Κωνσταντίνος ανασύνταξε τον στρατό του κι επέστρεψε αλλά οι Τούρκοι μισθοφόροι του αυτομόλησαν στους Φράγκους με επακόλουθο την Μάχη του Μακρυπλαγίου και νέα ήττα των Βυζαντινών. Οι δύο αυτές μάχες, Πρίνιτζας και Μακρυπλαγίου, έδωσαν τέλος στις προσπάθειες του Μιχαήλ για ανάκτηση της Πελοποννήσου κι εξασφάλισαν την λατινική κυριαρχία για μία γενιά ακόμα.

Πηγές

• Bartusis, Mark C. (1997). The Late Byzantine Army: Arms and Society, 1204–1453. Philadelphia, Pennsylvania: University of Pennsylvania Press. ISBN 0-8122-1620-2. 
• Geanakoplos, Deno John (1959). Emperor Michael Palaeologus and the West, 1258–1282 - A Study in Byzantine-Latin Relations. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. 
• Hooper, Nicholas· Bennett, Matthew (1996). The Cambridge Illustrated Atlas of Warfare: The Middle Ages, 768–1487. Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press. ISBN 0-521-44049-1. 
• Nicol, Donald MacGillivray (1993). The Last Centuries of Byzantium, 1261–1453. Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press. ISBN 0-521-43991-4. 
• Setton, Kenneth Meyer· Wolff, Robert Lee· Hazard, Harry W. (2006). A History of the Crusades, Volume II: The Later Crusades, 1189–1311. Madison, Wisconsin: University of Wisconsin Press. ISBN 0-299-04844-6.